حدیث پانزده عذاب سبکشمار نماز: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}} {{شروع متن}} {{سوال}} سؤال: روايتي وجود دارد مبني بر ا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۹
این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
سؤال: روايتي وجود دارد مبني بر اينكه رسول خدا به حضرت فاطمه فرمود: «خداوند كساني را كه نماز خود را سبك ميشمارند، به پانزده خصلت مبتلا مي كند: شش خصلت در دنيا، سه خصلت هنگام مرگش، سه خصلت در گورش و سه خصلت در قيامت هنگامي كه از گورش بيرون مي آيد و جود دارد»؛ آیا این روایت معتبر است؟
متن روایت
سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل مینویسد: با حذف سند از سرور زنان، فاطمه، دختر سرور پيامبران روایت میکنم که از پدر بزرگوارش حضرت محمّد پرسيد: اى پدر جان! سزاى مردان و زنانى كه نماز را سبك بشمارند، چيست؟ فرمود: اى فاطمه! هر كس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبك بشمارد، خداوند او را به پانزده مصيبت گرفتار مىنمايد: شش چيز در سراى دنيا و سه چيز هنگام مرگ و سه چيز در قبرش و سه چيز در قيامت هنگام بيرون آمدن از قبر.
مصيبتهايى كه در دار دنيا بدان مبتلا مىگردد عبارتند از:
۱- خداوند، خير و بركت را از عمر او برمىدارد.
۲- خداوند، خير و بركت را از روزىاش برمىدارد.
۳- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو مىفرمايد.
۴- در برابر اعمالى كه انجام داده پاداش داده نمىشود.
۵- دعاى او به سوى آسمان بالا نمىرود و مستجاب نمىگردد.
۶- هيچ بهرهاى در دعاى بندگان شايسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.
و مصیبتهایی كه هنگام مرگ به او مىرسد بدين ترتيب است:
۱- با حالت خوارى و زبونى جان مىدهد.
۲- گرسنه مىميرد.
۳- تشنه جان مىسپارد، به گونهاى كه اگر آب تمام رودخانههاى دنيا را به او بدهند، سيراب نگشته و تشنگىاش برطرف نخواهد شد.
و مصيبتهايى كه در قبرش بدان گرفتار مىگردد بدين قرار مىباشد:
۱- خداوند فرشتهاى را بر او مىگمارد تا او را در قبر نگران و پريشان نموده و از جايش بركند.
۲- خداوند گور را بر او تنگ مىگرداند.
۳- قبرش تاريك مىشود.
و مصائبى كه در روز قيامت، هنگام بيرون آمدن از قبر، بدان مبتلا مىشود، عبارت است از:
۱- خداوند فرشتهاى را بر او مىگمارد تا در حالى كه مردم به او مىنگرند، او را به رو بر زمين بكشد.
۲- سخت از او حساب مىكشند.
۳- خداوند هرگز نظر رحمت به او ننموده و از بديها پاكيزهاش نمىگرداند، و براى او عذاب دردناكى خواهد بود.[۱]
بررسی سند
علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار جلد ۸۰ صفحه ۲۱ باب ۶ روایت ۳۹؛ عبد الله بحرانی اصفهانی در کتاب عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال جلد ۱۱ صفحه ۹۱۱ باب ۸۳ روایت ۱۷۱ و محدث نوری در کتاب مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل جلد ۳ صفحه ۲۳ باب۶ روایت ۲۹۲۲ همین روایت را از فلاح السائل نقل کردهاند.
بنابراین، روایت از نظر سند قابل استناد نمیباشد زیا ابن طاووس سند آن را حذف کرده و نمیتوان در این باره نظر داد.
- ↑ ابن طاووس، على، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.