توصیه به مسافرت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==هدفمند بودن سفر==

قرآن در آیه نفر به سیر و سفر برای کسب دانش تأکید ورزیده است: «وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّه فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَه مِنْهُمْ طائِفَه لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ، شایسته نیست مؤمنان همگی (بسوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کند (و طایفه‌ای در مدینه بماند)، تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خودداری کنند» (توبه/۱۲۲)

بنابراین سفر برای حفظ دین، نوع دیگر سفر است؛ کسانی هستند که از جایی به جای دیگر سفر می‌کنند تا دین شان محفوظ بماند.

==مراعات آداب سفر==