الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
امام حسین(ع) بدون پایان بردن حج خود به سمت کربلا حرکت فرمود؛ دلایل این کار و رخدادهای مربوط به این کار چه بوده است؟
محتوای خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا چه بوده است؟
</div>
</div>


'''حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا''' را حرکتی در ادامه حرکت او برای احیای [[امر به معروف |امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] از طریق [[قیام عاشورا برای خدا یا به خواست مردم|قیام]] علیه حکومت جور [[یزید]] بن [[معاویه]] تلقی کرده‌اند. به‌نقل از منابع تاریخی، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در روز سه‌شنبه هشتم ذی‌الحجه سال ۶۰ قمری از مکه به‌سوی عراق حرکت کرد.
'''خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا''' که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به مذمت مردم کوفه به دلیل پیمان‌شکنی پرداخته و حرام‌خواری را علت این پیمان‌شکنی قلمداد کرده است.


از نظر محققان، امام حسین(ع) در خطبه دوم خود در [[روز عاشورا]] تلاش کرده تا توجه مردم کوفه را به این حقیقت جلب کند که آنان با شمشیری که متعلق به خاندان پیامبر(ص) است علیه این خاندان قیام کرده‌اند و نیرویی را که اسلام به آنان ارزانی داشته بر ضد خود اسلام به کار برده‌اند. برخی از جملات این خطبه به‌عنوان شعار نهضت عاشورا قلمداد شده است.


{{چپ|[[حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا|... مطالعه بیشتر]]}}
امام حسین(ع) این خطبه را پیش از آغاز جنگ و زمانی که سپاه کوفه آماده حمله بود خواند. زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با این سخنرانیِ پایانی حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیان دشمن با ایجاد سروصدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد و دلیل عدم سکوت سپاه کوفه را برای نشنیدن سخنان حق را [[حرام‌خواری]] آنان برشمرد.
 
 
{{چپ|[[خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹

محتوای خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا چه بوده است؟

خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا که امام حسین(ع) به مذمت مردم کوفه به دلیل پیمان‌شکنی پرداخته و حرام‌خواری را علت این پیمان‌شکنی قلمداد کرده است.

از نظر محققان، امام حسین(ع) در خطبه دوم خود در روز عاشورا تلاش کرده تا توجه مردم کوفه را به این حقیقت جلب کند که آنان با شمشیری که متعلق به خاندان پیامبر(ص) است علیه این خاندان قیام کرده‌اند و نیرویی را که اسلام به آنان ارزانی داشته بر ضد خود اسلام به کار برده‌اند. برخی از جملات این خطبه به‌عنوان شعار نهضت عاشورا قلمداد شده است.

امام حسین(ع) این خطبه را پیش از آغاز جنگ و زمانی که سپاه کوفه آماده حمله بود خواند. زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با این سخنرانیِ پایانی حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیان دشمن با ایجاد سروصدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد و دلیل عدم سکوت سپاه کوفه را برای نشنیدن سخنان حق را حرام‌خواری آنان برشمرد.