تکفیر سیئات
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
تکفیر سیئات به چه معناست؟
تکفیر سیئات به معنای از بین رفتن گناهان و بدیها است که عوامل مختلفی برای آن در قرآن بیان شده است.
از بین رفتن گناهان در قرآن
در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان میشود. و آثار آن را از وجود شما برمیدارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان میرود،[۱]
زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان میبرد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش میکند.[۲]
آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین میفرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است. ص۵۶۳.[۳]
در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.[۴]
کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.[۵]
این کلمه که جمعش سیئات میآید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر میآید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال میکند اطلاق میشود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمیرسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق میشود، مانند آیه شریفه زیر که میفرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق میشود، چه صغیره و چه کبیره. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین میرسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمیگذرد.[۶]
عوامل
عوامل تکفیر گناهان با توجه به آیات قرآن عبارتند از:
هجرت و جهاد (آیه ۱۹۵ آل عمران) ، اجتناب از گناهان بزرگ (آیه ۳۱ نسا) ، احسان (آیه ۱۱۴ هود) ، اقامه نماز (آیه ۱۱۴ هود) ، ایمان (آیه ۶۵ مائده) ، تسلیم خدا [۸]، تقوا (آیه ۱۱۴ هود) (آیه ۲۹ انفال)، توبه (آیه ۸ تحریم) ، زکات و قرض الحسنه (آیه ۱۲ مائده)، شهادت (آیه ۱۹۵ آل عمران)، صدقه (آیه ۲۷۱ سوره بقره) ، عمل صالح (آیه ۷ عنکبوت، آیه محمد، آیه ۹ تغابن)، نیکی (آیه ۱۱۴ هود) .
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 144
- ↑ قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج4، ص: 118
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج19، ص: 335
- ↑ تفسیر نمونه، ج24، ص: 292
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 323
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 324