نمایش مبدأ برای پیش نویس:غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت

{{شروع متن}}
{{سوال}}
زندگی نامه اجمالی حضرت عباس(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه ویژگی‌هایی برای عباس بن علی(ع) ذکر شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}{{درگاه|امام حسین|تاریخ}}[[حضرت عباس|حضرت عباس بن علی(ع)]] در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری در شهر [[مدینه]] متولد شدند. پدر ایشان [[امام علی(ع)]] و مادر ایشان [[ام‌البنین]] می‌باشند. حضرت عباس(ع) دارای دو فرزند به نام فضل و عبیدالله بوده‌اند که نسل ایشان از طریق عبیدالله ادامه پیدا کرد. ایشان سر انجام در سال ۶۱ هجری و در سن ۳۴ سالگی در [[کربلاء]] به شهادت رسیدند.

عباس در لغت به معنای «شیر بیشه که شیران از او فراری هستند» است. حضرت در زمان خودشان ملقّب به قمر بنی‌هاشم و مکنّی به کنیه «ابوالفضل» بودند.

قمر بنی‌هاشم(ع) دارای فضائل اخلاقی بسیاری هستند که در لسان امام معصوم(ع) از برخی از این فضائل یاد شده است؛ [[ایمان]] استوار و اعتقاد قوی به خدای متعال، مجاهدت در راه خدا، مورد غبطه قرار گرفتن از سوی شهداء در بهشت، انشاء زیارت نامه مخصوص از سوی معصوم(ع) و اطاعت از خدا، رسول و امام خویش.

== زندگی‌نامه ==
حضرت عباس(ع) در چهارم شعبان<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=70|مکان=قم}}</ref> سال ۲۶ هجری<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامیة لممثلیة الولی الفقیة فی حرس الثورة الإسلامیة|صفحه=56|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=69|مکان=قم}}</ref> و در مدینه منوره<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=70|مکان=قم}}</ref> دیده به جهان گشودند. ایشان فرزند [[امام علی(ع)]] و فاطمه بنت حزام است. کنیه مادر ایشان به «[[ام‌البنین|ام البنین]]» بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامیة لممثلیة الولی الفقیة فی حرس الثورة الإسلامیة|صفحه=56|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=70|مکان=قم}}</ref>

امام علی(ع) به برادر خود عقیل که نسب‌شناس ماهری بود خواست تا زنی را به حضرت معرفی کند که حضرت با ایشان ازدواج کند و فرزندان شجاع و دلاوری برای او به دنیا بیاورد. عقیل فاطمه بنت حزام را به امام علی(ع) معرفی کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عمدة الطالب فی أنساب آل ابی طالب|عنوان کتاب=عمدة الطالب فی أنساب آل ابی طالب|سال=1383|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=ابن عنبة|ناشر=مؤسسة أنصاریان للطباعة و النشر|صفحه=324|مکان=قم}}</ref> حضرت با ایشان ازدواج کردند و حاصل ازدواج ایشان چهار پسر به نام‌های عباس، عبدالله، جعفر و عثمان می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=70|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامیة لممثلیة الولی الفقیة فی حرس الثورة الإسلامیة|صفحه=56 و 57|مکان=قم}}</ref>

حضرت عباس(ع) ۳۴ سال عمر کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=70|مکان=قم}}</ref> ۱۴ سال در جوار پدرشان امام علی(ع)، ۲۴ سال در کنار [[امام حسن مجتبی(ع)]] و ۳۴ سال در کنار [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] زندگی کردند. ایشان در برخی از جنگ‌ها در کنار امام علی(ع) حضور داشتند اما در هیچ یک از جنگ‌ها اجازه جنگیدن به ایشان داده نشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|عنوان کتاب=إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام|سال=1377|نام=محمد|نام خانوادگی=سماوی|ناشر=مرکز الدراسات الإسلامیة لممثلیة الولی الفقیة فی حرس الثورة الإسلامیة|صفحه=57|مکان=قم}}</ref>

حضرت عباس(ع) با لبابه دختر عبیدالله بن عباس بن عبدالمطّلب ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های فضل و عبیدالله و بوده است و نسل ایشان از طریق عبیدالله امتداد یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=71 و 72|مکان=قم}}</ref> حضرت عباس(ع) سرانجام در سال ۶۱ هجری در صحرای کربلا و در کنار امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=70|مکان=قم}}</ref>

== نام، لقب و کنیه ==
نام ایشان عبّاس است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=70|مکان=قم}}</ref> عباس در لغت به «معنای شیر بیشه» و «کسی که شیران از او بگریزند» است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ عاشورا|عنوان کتاب=فرهنگ عاشورا|سال=1376|نام=جواد|نام خانوادگی=محدثی|ناشر=نشر معروف|صفحه=293|مکان=قم}}</ref> در زمان خودشان به قمر بنی‌هاشم لقب گرفتند و مکنّی به کنیّه ابوالفضل شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|عنوان کتاب=سلحشوران طف (ترجمه ابصار العین فی انصار الحسین)|سال=1388|نام=عباس|نام خانوادگی=جلالی|ناشر=آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر|صفحه=70|مکان=قم}}</ref> قمر بنی‌هاشم به معنای ماه قبیله بنی‌هاشم است و دلیل لقب گرفتن به «قمر بنی‌هاشم» چهره زیبا و جذاب ایشان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ عاشورا|عنوان کتاب=فرهنگ عاشورا|سال=1376|نام=جواد|نام خانوادگی=محدثی|ناشر=نشر معروف|صفحه=293|مکان=قم}}</ref> درباره علت کنیه «ابوالفضل» برای عباس(ع) وجوهی ذکر شده است مثل داشتن فرزندی به نام فضل یا دارای فضل بودن ایشان که در طول عمر ایشان نمود داشته است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://hawzah.net/fa/Magazine/View/2689/6602/77046/%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%87_%D9%87%D8%A7_%D9%88_%D9%84%D9%82%D8%A8%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA_%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85|عنوان=کنیه‌ها و لقبهای حضرت عباس علیه السلام|تاریخ بازبینی=8 آبان 1390|سال=1390}}</ref> القاب دیگری نیز برای حضرت عباس(ع) ذکر کرده‌اند که برخی از معروف‌ترین آن‌ها «سقا»، «باب الحوائج»، «ابوالقربة» و… می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ عاشورا|عنوان کتاب=فرهنگ عاشورا|سال=1376|نام=جواد|نام خانوادگی=محدثی|ناشر=نشر معروف|صفحه=293|مکان=قم}}</ref>

== ویژگی‌ها ==

=== توحید و اعتقاد راسخ به خدای یکتا در کودکی ===
نقل شده است که در دوران کودکی روزی عباس(ع) بر زانوی امام علی(ع) نشسته بودند. حضرت به ایشان فرمودند: بگو یک. عباس(ع) به ایشان عرض کردند یک. بعد حضرت فرمودند بگو دو. عباس(ع) عرض کردند با زبانی که یک گفته‌ام شرم دارم که دو بگویم.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=71|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مصابیح القلوب|عنوان کتاب=مصابیح القلوب|سال=1375|نام=حسن بن حسین|نام خانوادگی=شیعی سبزواری|ناشر=بنیان|صفحه=367|مکان=تهران}}</ref>

=== اطاعت و وفاداری نسبت به امام خود ===
شب عاشورا امام حسین(ع) یاران خود را فرا خواند و برای آن‌ها سخنرانی نمود و بیعت خود را از ایشان برداشت. امام(ع) به ایشان فرمودند از تاریکی شب استفاده کنید و بروید. دشمنان با من کار دارند. بعد از فرمایش امام(ع) فرزندان و اصحاب اظهار وفاداری کردند و گفتند: چرا چنین کنیم؟ برای اینکه پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هرگز چنین چیزی را بما نشان ندهد. اولین کسی که این سخنان را گفت عباس بن علی(ع) بود و بقیه به دنبال ایشان گفتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اللهوف علی قتلی الطفوف|عنوان کتاب=اللهوف علی قتلی الطفوف|سال=1348|نام=علی بن موسی|نام خانوادگی=ابن طاووس|ناشر=جهان|صفحه=85|مکان=تهران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|عنوان کتاب=پژوهشی پیرامون شهدای کربلا|سال=1385|نام=محمد مظفری|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|ناشر=زمزم هدایت|صفحه=73|مکان=قم}}</ref>

=== غبطه شهدا به مقام حضرت عباس(ع) در بهشت ===
بر اساس آیات قرآن [[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت آنان متفاوت است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات اسماعیلیان، بی‌تا، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه می‌خورند.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۴۲۴.</ref> حضرت عباس(ع) از کسانی است که دارای رتبه بهشتی بالایی است؛ لذا در روایتی از [[امام سجاد(ع)]] آمده است که شهداء در روز قیامت به جایگاه ایشان غبطه می‌خورند: {{متن عربی|رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَه فِی الْجَنَّه کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْزِلَه یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَه|ترجمه=خدا عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید. آن‌گاه خداوند به جای آنها دو بال به وی عنایت کرد که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند، آنچنان که به جعفر طیار بالهایی بهشتی داد. عباس نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه می‌خورند.}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الأمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۲، مجلس۷۰، حدیث۱۰.</ref>

=== سرافرازی در آزمون ایمان و ولایت مداری ===
حضرت عباس(ع) بر اساس روایاتی که از معصومین(ع) نقل شده است دارای ایمانی استوار است. او کسی است که در آزمون‌های سخت الهی سرافراز گردید. از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: {{متن عربی|کان عمّنا العبّاس بن علیّ نافذ البصیرة، صلب الایمان، جاهد مع أبی عبد اللّه علیه السّلام و أبلی بلاء حسنا و مضی شهیدا|ترجمه=عموی ما عباس فردی صاحب بصیرت، دارای ایمانی استوار بود و در کنار ابا عبد اللّه علیه السّلام جهاد و مبارزه نمود و به نحوی شایسته از عهدهٔ آزمون برآمد و سرانجام به فیض شهادت نایل آمد.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خصال|عنوان کتاب=خصال|سال=1377|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن‌بابویه|ناشر=کتابچی|صفحه=86|مکان=تهران|فصل=باب دوم}}</ref>

=== دارای زیارت نامه صادر شده از امام معصوم(ع) ===
حضرت عباس(ع) از امام زاده‌هایی هستند که امام معصوم(ع) برای ایشان زیارتنامه انشاء نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کلیات مفاتیح الجنان|عنوان کتاب=کلیات مفاتیح الجنان|سال=1385|نام=عباس|نام خانوادگی=قمی|ناشر=انتشارات قیام|صفحه=666|مکان=قم}}</ref>

== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی =تاریخ
 | شاخه فرعی۱ =تاریخ اسلام
 | شاخه فرعی۲ =کربلا
 | شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه = -
 | تیترها = -
 | ویرایش = شد
 | لینک‌دهی = شد
 | ناوبری =
 | نمایه =
 | تغییر مسیر =
 | ارجاعات =
 | بازبینی نویسنده =
 | بازبینی =شد
 | تکمیل =
 | اولویت = ج
 | کیفیت = ب
}}
{{پایان متن}}

[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]