نمایش مبدأ برای روح‌الامین

{{شروع متن}}
{{سوال}}
کلمهٔ روح الامین در کدام آیه آمده است و منظور از آن کیست؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
مراد از «روح الامین» [[جبرئیل]](ع) است، که فرشته وحی می‌باشد. این واژهٔ ترکیبی در [[سوره شعراء]]، آیه ۱۹۳ آمده است: {{قرآن|نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ|ترجمه=روح‌الامین آن را بر دلت نازل کرد|سوره=شعراء|آیه=۱۹۳}}

آن کس که قرآن را بر قلب پیامبر نازل کرد جبرئیل بود. خداوند متعال در قرآن می‌فرمایند:{{قرآن|مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلی قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ|ترجمه=بگو: «کسی که دشمن جبرئیل است [در واقع دشمن خداست] چرا که او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل کرده است.|سوره=بقره|آیه=۹۷}} و در جای دیگر او را روح القدس خوانده است:{{قرآن|قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ|ترجمه=بگو که این آیات را روح القدس از جانب پروردگارت به حقیقت و راستی نازل کرده است|سوره=نحل|آیه=۳۲}}

«و اگر جبرئیل را امین خواند، برای این بود که دلالت کند بر این که او مورد اعتماد خدای تعالی و امین در رساندن رسالت او به پیامبر او است، نه چیزی از پیام او را تغییر می‌دهد و نه جابجا و تحریف می‌کند، نه عمداً و نه سهواً و نه دچار فراموشی می‌گردد، هم چنان‌که توصیف او در جای دیگر به روح قدس نیز به این معانی اشاره دارد، چون او را منزه از این گونه منقصت‌ها معرفی می‌کند.»<ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه المیزان، ج‏۱۵، ص: ۴۴۹</ref>{{پایان پاسخ}}