نمایش مبدأ برای روایت «دوست نشدن با چهار گروه»

{{شروع متن}}
{{سوال}}
در روایتی آمده است که امام علی(ع) به فرزندش امام حسن(ع) توصیه می‌کنند که از چهار دسته افراد دوری کن. آیا این حدیث صحیح است؟ به چه علت نباید با این گروه دوستی کرد؟
{{پایان سوال}}
{{درگاه|سنت}}
از دیدگاه [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، انتخاب [[دوست|دوستان]] و هم‌نشینان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا دوستان می‌توانند تأثیر عمیقی بر شخصیت و رفتار فرد داشته باشند. امام علی(ع) با تأکید بر این نکات، به ما یادآوری می‌کنند که انتخاب دوستان باید با دقت و آگاهی انجام شود، زیرا دوستان می‌توانند در شکل‌گیری شخصیت و سرنوشت ما نقش بسزایی داشته باشند.

چون در فرایند دوستی بسیاری از امور انتقال داده می‌شود؛ به این معنا که عادت‌ها و اخلاقیات و تکیه کلام‌ها و مهربانی‌ها و گاهی بدخلقی‌ها و شرارت‌ها در جریان دوستی انتقال می‌یابد. دوستان ناخواسته و به تدریج خلقیات یکدیگر را پیدا می‌کنند. همان‌طور که [[حضرت محمد(ص)]] می‌فرمایند: {{متن عربی|اَلْمَـرْءُ عَلى دينِ خَـليلِهِ، فَلْيَنْظُرْ اَحَدُكُمْ مَنْ يُخالِلْ|ترجمه=رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: انسان بر دين دوستش خواهد بود، بنابراين هر يك از شما دقت كند كه با چه كسى دوست مى شود.}}. پیامبر با بیان این حدیث در واقع به ما متذکر می‌شوند که اغلب انسان‌ها به همان مسیری می‌روند که دوستانشان رفته‌اند.

با شروع دوستی میان دو نفر، آنها سرنوشت مشترکی پیدا می‌کنند و اهداف دوستان، منش و خلق و خوی آنها بتدریج یکی می‌شود؛ در این صورت آیا واقعاً مهم نیست که ما بدانیم چه کسانی را به عنوان دوست برمی‌گزینیم؟

در این راستا، امام علی(ع) به فرزندش [[امام حسن(ع)]] توصیه‌هایی می‌کنند و از دوست نشدن با افراد '''احمق، بخیل، فاجر، [[دروغ|دروغگو]]''' اشاره می‌کنند.