نمایش مبدأ برای ذکر ایام هفته

{{شروع متن}}
{{سوال}}
ذکرهای هفتگی مانند گفتن «الحمدلله در روز شنبه و …» براساس کدام سند صحیح است؟ اگر مردم براساس عادت به ذکر این دعاها مشغول شوند، آیا درست بوده و اجازه داده شده‌ است؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
در روایات و احادیث برای [[ایام هفته]] دعاهایی وارد شده‌ است؛ ذکرهای ویژه‌ای که برخی برای روزهای هفته ذکر کرده‌اند و در هرروز صد مرتبه سفارش شده است، گفتن آنها به عنوان ذکر و به قصد ثواب اشکالی ندارد؛ اما در روایات سندی برای آن یافت نشد. در برخی روایات آمده که [[امام صادق(ع)]] فرمود: «در روز پنجشنبه هنگام ظهر غسل کن و سجاده‌ات را آماده کرده و چهار رکعت نماز بخوان و بعد از [[سوره حمد]] ده بار [[سوره قدر]] را بخوان و سپس صد مرتبه بگو: «اللّهم صل علی محمد و آله محمد و …»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۸۷، ص۳۱۴.</ref>

بنابراین، مشغول بودن به اذکار بیان شده به نیت ثواب اشکالی ندارد؛  باب ذکر بسیار گسترده ‌است و در هر زمان و مکان و با هر زبانی می‌توان ذکر گفت. در کتاب [[مفاتیح‌الجنان]]، ذکر دعاهای ایام هفته که از [[امام سجاد(ع)]] نقل شده، آمده ‌است.<ref>قمی، عباس، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات مطبوعات دینی، چاپ سوم، ۱۳۷۹، ص۴۴–۵۳.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}