نمایش مبدأ برای ارتباط سوره قدر با امام زمان(ع)

{{شروع متن}}
{{سوال}}
در مورد سوره قدر و رابطه آن با امام زمان(عج) توضیح دهید؟
{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}
{{درگاه|مهدویت}}
[[سوره قدر]] و روایاتی که در [[تفسیر]] آن وارد شده، بیانگر این حقیقت است که فرشتگان در [[شب قدر]] مقدّرات یک سال را به [[امام زمان(ع)]] عرضه می‌کنند. این واقعیت از نخستین روز خلقت بوده و بر نخستین پیامبر و وصی او نازل می‌شده و تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، کتاب الحجه، ج۲، باب فی شأن «انا انزلنا».</ref> زیرا زمین از نخستین روز آفرینش تا بر پائی قیامت بی‌حجت نخواهد بود و خداوند در شب قدر، مقدّرات امور عالم را به وسیله ملائکه و روح که اعظم ملائکه است نزد آن حجت بر زمین (خواه پیامبر باشد و خواه وصی او) می‌فرستد.

در زمان حیات [[رسول خدا(ص)]]، محل نزول فرشتگان آن حضرت بوده است. پس از آن حضرت به حضور [[امام علی(ع)]] و سپس سایر ائمه(ع) یکی پس از دیگری و امروزه به محضر [[امام زمان(ع)]] نازل می‌شوند و این کار در هر سال تکرار می‌شود چنانکه از ظاهر آیه سوم سوره قدر این تداوم برداشت می شود:{{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ}}، زیرا «تَنَزَّلُ» فعل مضارع است که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود می‌آیند.<ref>مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة،  چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۴.</ref>

رشیدالدین میبدی مفسّر معروف [[اهل سنت]] می‌گوید: برخی گفته‌‌اند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم (ص) بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر (ص) و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ج۱۰، ص۵۵۹.</ref>

طبرسی صاحب [[تفسیر مجمع البیان]] نیز روایتی را از [[ابوذر غفاری]] نقل می‌کند که به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.<ref>طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۸.</ref>

در [[اصول کافی]] در ضمن حدیثی از قول [[امام صادق(ع)]] چنین آمده است: علی(ع) می‌فرمود: که هر گاه دو تن از اصحاب ([[عمر]] و [[ابوبکر]]) نزد پیامبر بودند و آن حضرت سوره «انا انزلنا» را با خشوع و گریه تلاوت می‌کرد، می‌گفتند: چه قدر در برابر این سوره حساسی؟ می‌فرمود: این حساسیت برای چیزی است که چشمانم (فرشتگان را در شب قدر) دیده و دلم (بیان هر امر حکیم را در آن شب) فهمیده و پس از من جان این مرد اشاره به (علی(ع)) آن را دریافت خواهد کرد. آن‌ها می‌گفتند: تو چه دیده‌ای و او چه خواهد دید؟ پیامبر در پاسخ آن‌ها روی خاک می‌نوشت: {{قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آن گاه می‌فرمود: پس از این که [[خدا]] فرموده است: {{قرآن|مِّن کلِّ أَمْرٍ}} آیا چیزی باقی خواهد بود؟ می‌گفتند: نه، می‌فرمود: در شب‌های قدر بعد از من هم آن امر نازل می‌شود؟ می‌گفتند: آری، می‌فرمود: بر چه کسی نازل می‌شود؟ می‌گفتند: نمی‌دانیم، پیامبر(ص) دست بر سر من می‌گذاشت و می‌فرمود: اگر نمی‌دانید، بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.<ref>کافی، کتاب الحجه، باب فی شأن «انا انزلناه»، حدیث ۵،</ref>

{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}