نمایش مبدأ برای عقاید ناووسیه

{{شروع متن}}

{{سوال}}
ناووسیه چه کسانی بوده و دارای چه عقایدی هستند؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
ناووسیه یکی از فرقه‌های منحرف شیعه است که در مسئله مهدی آخرالزمان به اشباه رفته و امام صادق(ع) را امام مهدی پنداشتند. این فرقه منسوب به مؤسس آن عبدالله بن ناووس است. به گمان این فرقه امام صادق(ع) نمرده و پنهان شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد.

== منشأ فرقه ناووسیه ==
شیعیان پس از وفات [[امام جعفر صادق(ع)]] در مورد امام پس از آن جناب، اختلاف پیدا کردند، گروهی گفتند: حضرت صادق(ع) نمرده است و او به زودی خواهد آمد و زمین را پر از عدل خواهد کرد، این جماعت معروف به «ناووسیه‏» هستند.<ref>امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.</ref>

== مؤسس فرقه ناووسیه‏ ==
ناووس از اهالی بصره و منسوب به دهی به همین نام بود. برخی گفته‌اند: او عبد اللّه بن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشته است. او بر این باور بوده که [[حضرت علی(ع)]] برترین فرد امت اسلام بود و هر که او را تفضیل ندهد کافر است. یاقوت در «معجم البلدان» می‌گوید: ناووس از نواحی هیت در شهر انبارست. در کتب «بلدان» نام دو ناووس یکی ناووس ظبیه موضعی نزدیک همدان و دیگری ناووسه از ده‌های هیت از نواحی بغداد در بالای شهر انبار بوده است.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی‏، مشهد، آستان قدس رضوی‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref>

ابن حزم ناووسیه را اصحاب ناووس مصری خوانده و ظاهراً مصری، تصحیف بصری باشد.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی‏، مشهد، آستان قدس رضوی‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref>

== عقاید فرقه ناووسیه ==
ناووسیه اعتقاد داشتند: جعفر بن محمد زنده است و نمرده و نمیرد و [[مهدی]] آخر الزمان اوست و در آخرالزمان آشکار شود و بر مردمان فرمان‌روایی کند. آنان می‌پندارند از وی روایتی رسیده که گفت: «اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا بیمار یافته و مرده مرا شسته، باور نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده شمشیر هستم» و به جهت همین شمشیر داشتن، این طایفه را «صارمیه» نیز خوانده‌اند. شهرستانی از قول ابو حامد زوزنی می‌نویسد: ناووسیه پندارند: علی(ع) وفات نموده ولی در [[روز قیامت]] زمین شکافته شود و او از خاک به درآید و زمین را پر از [[عدل الهی|عدل]] و داد کند. در «معرفة المذاهب» آمده است: ناووسیه گویند: هر که خود را بر دیگری فاضل داند کافر است.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی‏، مشهد، آستان قدس رضوی‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.</ref>

به هر حال عقاید این فرقه باطل است؛ زیرا وفات حضرت صادق(ع) مانند وفات پدرانش ثابت و مسلم است، و این جماعت به کلی منقرض شدند و این انقراض خود موجب بطلان عقیده آنان است.<ref>امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.</ref>

== مطالعه بیشتر ==
* ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، انتشارات خیام.
* لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱.
* ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال.
* ابو منصور عبدالقاهر البغدادی، ترجمه للفرق بین للفرق، مترجم دکتر مشکور، ص۳۳.

== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
 | شاخه فرعی۱ = اسلام
 | شاخه فرعی۲ = فرقه‌های شیعه
 | شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه = شد
 | تیترها = شد
 | ویرایش = شد
 | لینک‌دهی = شد
 | ناوبری =
 | نمایه =شد
 | تغییر مسیر = شد
 | ارجاعات =
 | بازبینی نویسنده =
 | بازبینی = شد
 | تکمیل = شد
 | اولویت = ج
 | کیفیت = ج
}}
{{پایان متن}}
{{پانویس}}