نمایش مبدأ برای آشناسازی فرزند دختر با حجاب

{{شروع متن}}
{{سوال}}
سن مناسب برای آشنا کردن دختر با حجاب چه سنی است؟ چه اقداماتی را باید در این زمینه انجام داد؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
'''آشنا کردن فرزند دختر با حجاب''' پیش از بلوغ و به صورت تدریجی توصیه شده است. محققان سفارش کرده‌اند، دختر از شش سالگی، لباس‌های آستین‌حلقه‌ای یا دامن کوتاه نپوشد و در هفت سالگی با کلاه یا روسری‌های کوتاه، موهایش پوشانده شود؛ [[حجاب|حجابی]] که دست و پای او را نگیرد و او را به پوشش کامل نزدیک کند. همچنین توصیه شده والدین با آموزش مسائل [[محرم و نامحرم]] در همین سنین، فرزند را برای حفظ حجاب در مقابل نامحرمان آماده کنند.

به فتوای بیشتر [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] رعایت حجاب برای دختری که نُه سالگی قمری‌اش تمام شده، واجب است؛ ولی این سن برای آشناسازی فرزند دختر برای حجاب دیر شمرده شده است. زیرا دختری که تا قبل از نه سالگی آزادانه هر لباسی را می‌پوشیده نمی‌تواند ناگهانی تغییر کرده و حجاب را به طور کامل رعایت کند. 

راهکارهایی برای آشنا کردن فرزند دختر با حجاب گفته شده است:

* '''پرهیز از سختگیری''': اجبار فرزند به رعایت حجاب به صورت غیرمنطقی و بدون زمینه‌سازی سبب می‌شود او نگرش منفی نسبت به حجاب پیدا کند و بعد از رسیدن به استقلال، حجاب را رها کند.<ref>افروز، غلامعلی، مباحثی در روان‌شناسی و تربیت کودکان و نوجوانان، انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۷۸، ص۵۸۱.</ref>

* '''پرهیز ار رفتارهای متناقض''': اگر فرزند، مادر خود را با حجاب ببیند، ولی دیگر احکام اسلامی مانند راستگویی را رعایت نمی‌کند، موجب دلزدگی او از مذهب شده و ممکن است از حجاب دوری کند.<ref>ابتهاج، سیما، بازیابی ارزشها در کودکان و نوجانان، نشر نی، ۱۳۷۵، ص۶۹–۷۳.</ref>
* '''ارضاء نیازهای عاطفی''': رفتارهای صمیمانه و محبت‌آمیز والدین با فرزند نیازهای عاطفی او را برطرف می‌کند؛ در غیر این صورت، او برای ارضاء این نیازها ممکن است به خودآرایی و رعایت نکردن حجاب روی آورد. «تشویق رفتارهای مثبت فرزند» و «تعریف از صفات خوب نزد محارم» برخی از راه‌های رفع نیازهای عاطفی شمرده شده است.<ref>سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۳۸.</ref>
* '''گفتگوهای صمیمانه''': سفارش شده والدین در شبانه‌روز، بخشی از وقت خود را به فرزند اختصاص داده و با او درباره مدرسه، دوستان و نیازهایش صحبت کنند. همچنین درباره نظافت منزل و دکوراسیون از او نظرخواهی کنند. این گفتگوهای صمیمی، والدین را به فرزند نزدیک‌تر می‌کند به‌گونه‌ای که فرزند آنها را از دوستان نزدیک خود می‌شمارد.  تا زمانی که رابطه والدین با فرزندان صمیمی نشود، گفته‌ها و نظراتشان مورد قبول فرزندان نخواهد بود.
* '''هدیه دادن''': هدیه دادن را باعث ایجاد محبت دانسته‌اند. توصیه شده در [[اعیاد مذهبی]]، برای فرزند دختر لوازم مرتبط با حجاب مانند چادر هدیه داده شود. اگر فرزند به این موارد علاقه‌ای ندارد، در کنار هدیه‌ای که به او داده  می‌شود از این هدیه‌ها نیز استفاده شود. همچنین کتاب‌های جذاب درباره حجاب به او هدیه داده شود و از او خواسته شود مطالب آن را بازگو کند.
* '''توجه به تدریجی بودن تربیت دینی''': به والدین توجه داده شده که تربیت دینی، امری تدریجی است<ref>سادات، محمدعلی، رفتار والدین با فرزندان، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۶، ص۷۸.</ref> و نباید انتظار داشت تلاش‌های آنها سریع به نتیجه برسد؛ بلکه این مسائل باید تدریجی و آگاهانه و همراه با تشویق انجام شود.
{{پایان پاسخ}}

== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی =تربیت و مشاوره
|شاخه فرعی۱ =خانواده
|شاخه فرعی۲ =تربیت فرزند
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه =-
 | تیترها =-
 | ویرایش =شد
 | لینک‌دهی =شد
 | ناوبری =
 | نمایه =
 | تغییر مسیر =شد
 | ارجاعات =
 | بازبینی =شد
 | تکمیل =
 | اولویت =ج
 | کیفیت =ب
}}
{{پایان متن}}

[[رده:حجاب]]