trustworthy
۲٬۵۹۶
ویرایش
(ایجاد مدخل: حروف ابجد) |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در حساب ابجد، هر کلمه را يا به حساب مُجمل محاسبه ميکنند و يا به حساب مفصّل. مُجمل آن است که تعداد حروف کلمه را آن طور که نوشته ميشود، حساب ميکنند، مثلاً کلمه «قدوس» چهار حرف دارد: «ق، د، و، س» که ۱۷۰ ميشود. ولي در حساب مفصّل هر حرف را تلفظ ميکنند و آن گاه، عدد را براساس تلفظ آن محاسبه ميکنند، مثلاً حرف ق در قدوس، قاف تلفّظ ميشود، يعني از ۳ حرف «ق، الف، ف» تشکيل شده که به حساب ابجد ۱۸۱ ميشود. همينطور حرف «د» دال تلفظ ميشود و «و» واو و «س» سين. کلمه قدوس به حساب مفصّل، ۳۹۴ خواهد شد، حال آنکه به حساب مجمل، ۱۷۰ ميشد. | در حساب ابجد، هر کلمه را يا به حساب مُجمل محاسبه ميکنند و يا به حساب مفصّل. مُجمل آن است که تعداد حروف کلمه را آن طور که نوشته ميشود، حساب ميکنند، مثلاً کلمه «قدوس» چهار حرف دارد: «ق، د، و، س» که ۱۷۰ ميشود. ولي در حساب مفصّل هر حرف را تلفظ ميکنند و آن گاه، عدد را براساس تلفظ آن محاسبه ميکنند، مثلاً حرف ق در قدوس، قاف تلفّظ ميشود، يعني از ۳ حرف «ق، الف، ف» تشکيل شده که به حساب ابجد ۱۸۱ ميشود. همينطور حرف «د» دال تلفظ ميشود و «و» واو و «س» سين. کلمه قدوس به حساب مفصّل، ۳۹۴ خواهد شد، حال آنکه به حساب مجمل، ۱۷۰ ميشد. | ||
در مورد حروف فارسي پ، چ، ژ، گ که در خط عربي وجود ندارد، قاعده بر آن است که عدد ابجدي آن را با حروف قريب المخرج عربي آن محاسبه ميکنند به اين صورت: پ = ب، چ = ج، ژ = ز، گ =ک. <ref>جمعي از نويسندگان، دايره المعارف تشيع، تهران، بنياد اسلامي طاهر، چاپ اول، ۱۳۶۶ش، | در مورد حروف فارسي پ، چ، ژ، گ که در خط عربي وجود ندارد، قاعده بر آن است که عدد ابجدي آن را با حروف قريب المخرج عربي آن محاسبه ميکنند به اين صورت: پ = ب، چ = ج، ژ = ز، گ =ک. <ref>جمعي از نويسندگان، دايره المعارف تشيع، تهران، بنياد اسلامي طاهر، چاپ اول، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۶۱.</ref> | ||
==واضع حروف ابجد== | ==واضع حروف ابجد== | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
# در مادّه تاريخ استفاده ميشود که معمولا به صورت منظوم ميآيد. | # در مادّه تاريخ استفاده ميشود که معمولا به صورت منظوم ميآيد. | ||
# در طُرق مختلف غيبگويي و ساختن کلمات استفاده ميشود. <ref> جمعي از نويسندگان، دايره المعارف تشيع، تهران، بنياد اسلامي طاهر، چاپ اول، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۶۲.</ref> | # در طُرق مختلف غيبگويي و ساختن کلمات استفاده ميشود. <ref> جمعي از نويسندگان، دايره المعارف تشيع، تهران، بنياد اسلامي طاهر، چاپ اول، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۶۲.</ref> | ||
# تَعاويذ. <ref>جمعي از نويسندگان، دائره المعارف بزرگ اسلامي، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامي، | # تَعاويذ. <ref>جمعي از نويسندگان، دائره المعارف بزرگ اسلامي، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامي، چاپ دوم، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۳۶۱.</ref> | ||
# حروف هجا و مُقَطّع اوائل سوره را اهل ذوق و عرفان به ترتيب ابجدي تبديل به اعداد ميکنند و از آن مطالب ذوقي بيرون ميآورند. <ref> عمید، حسن، فرهنگ فارسي عميد، تهران، انتشارات اميرکبير، چاپ پنجم، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۸.</ref> | # حروف هجا و مُقَطّع اوائل سوره را اهل ذوق و عرفان به ترتيب ابجدي تبديل به اعداد ميکنند و از آن مطالب ذوقي بيرون ميآورند. <ref> عمید، حسن، فرهنگ فارسي عميد، تهران، انتشارات اميرکبير، چاپ پنجم، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۸.</ref> | ||