مهمترین نگرانی پیامبراسلام(ص) در پایان عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

جلوگیری از غصب خلافت امام علی(ع) توسط جریان نفاق تنها دغدغه و نگرانی [[پیامبر اکرم(ص)]] در اواخر عمر مبارکشان دانسته شده است. پیامبر(ص) در اواخر عمر خود با اقداماتی چون تشکیل [[سپاه اسامه]] و همچنین [[حدیث دوات و قلم|درخواست دوات و قلم]] تلاش زیادی نمود تا جلوی تحرکات مرموز جریان نفاق را بگیرد؛ اما در نهایت، شرایط به گونه‌ای شد که این جریان پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) امور سیاسی را قبضه کرد و خلیفه بر حق پیامبر را خانه‌نشین نمود.  

گفته شده است که پیامبر(ص) از حرکت‌های زننده و فعالیت‌های سری برخی از دختران آنان که از همسران خود وی به شمار می‌رفتند، آگاه شد و با تبی شدید، وارد [[مسجد]] شد و در کنار منبر ایستاد و با صدای بلند به طوری که صدایش از بیرون مسجد شنیده می‌شد، رو به مردم کرد و فرمود:‌ای مردم! آتش(فتنه) برافروخته شده و فتنه مانند پاره‌های شب تاریک، روی آورده و شما هیچ نوع دستاویزی بر ضد من ندارید. من [[حلال]] نکردم مگر آنچه را که [[قرآن]] حلال نموده و تحریم ننمودم، مگر آنچه را که قرآن تحریم نموده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، داربیروت للطباعه و النشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۱۷ و ۲۱۸؛ ابن هشام، السیره النبویه، تهران، انتشارات ایران، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۳۰۴؛ آیت الله سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، نشر دانش اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۴۹۱ و ۴۹۲.</ref>