automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== وجوب و اهمیت نماز == | == وجوب و اهمیت نماز == | ||
نماز از بزرگترین واجبات اسلامی است که کمتر عبادتی مانند آن مورد اهمیت واقع شده است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> مفسران آغاز اعمالِ خیرْ را نماز خواندهاند.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۶، ص۱۷۳</ref> آیات زیادی از قرآن بر وجوب نماز دلالت دارند.<ref>سوره ابراهیم آیه ۳۱، سوره بقره آیه ۴۳، سوره طه آیه ۱۴.</ref> در برخی آیات امر به اقامه نماز | نماز از بزرگترین واجبات اسلامی است که کمتر عبادتی مانند آن مورد اهمیت واقع شده است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمتالله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> مفسران آغاز اعمالِ خیرْ را نماز خواندهاند.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۶، ص۱۷۳</ref> آیات زیادی از قرآن بر وجوب نماز دلالت دارند.<ref>سوره ابراهیم آیه ۳۱، سوره بقره آیه ۴۳، سوره طه آیه ۱۴.</ref> در برخی آیات امر به اقامه نماز شده و درباره اوقات آن صحبت میکند.<ref>سوره بقره آیه ۲۲۸، سوره انعام آیه ۹۲، سوره اسراء آیه ۷۸، </ref> نماز بر هر مؤمنی فرض و واجب شده است.<ref>سوره نساء آیه ۱۰۳.</ref> | ||
خداوند در قرآن نمازگزارانی که به نمازشان اهمیت نمیدهند را سرزنش کرده است.<ref>سوره ماعون آیه ۴ و ۵</ref> یکی از صفات دوزخیان این است که از نمازگزاران نیستند.<ref>سوره مدثر آیه ۴۳.</ref> ترک نماز موجب محروم شدن از رحمت الهی خواهد شد و عذاب اخروی را در پی خواهد داشت. در قرآن آمده است: «وقتی از دوزخیان میپرسند چه چیز شما را جهنمی کرد، جواب میدهند: ما در دنیا نمازگزار نبودیم.»<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۵، ص۴۴۰.</ref> | خداوند در قرآن نمازگزارانی که به نمازشان اهمیت نمیدهند را سرزنش کرده است.<ref>سوره ماعون آیه ۴ و ۵</ref> یکی از صفات دوزخیان این است که از نمازگزاران نیستند.<ref>سوره مدثر آیه ۴۳.</ref> ترک نماز موجب محروم شدن از رحمت الهی خواهد شد و عذاب اخروی را در پی خواهد داشت. در قرآن آمده است: «وقتی از دوزخیان میپرسند چه چیز شما را جهنمی کرد، جواب میدهند: ما در دنیا نمازگزار نبودیم.»<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۵، ص۴۴۰.</ref> |