پرش به محتوا

حدیث حزین خواندن قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا روایت خیر الامور اوسطها درس...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}آیا روایتی که به حزین خواندن قرآن سفارش کرده معتبر است؟{{پایان سوال}}
آیا روایت خیر الامور اوسطها درست است؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
مرحوم کلینی از امام صادق نقل می‌کند که فرمود: عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: «إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ»<ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴، بَابُ تَرْتِیلِ الْقُرْآنِ بِالصَّوْتِ الْحَسَنِ‏، حدیث۲.</ref>؛ «قرآن برای نالیدن و اندوه نازل شده، آن را با صوت حزین بخوانید».
'''سفارش به حزین خواندن قرآن''' مضمون حدیثی است که در کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده<ref name=":0">کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴، بَابُ تَرْتِیلِ الْقُرْآنِ بِالصَّوْتِ الْحَسَنِ‏، حدیث۲.</ref> و از نظر سند [[حدیث مرفوعه|مرفوعه]] است؛ زیرا مشخص نیست ابن ابی‌عُمَیر از روایان این حدیث، از کدام راوی نقل کرده است.{{یادداشت|ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه}} برخی معتقدند ابن ابی‌عمیر همیشه از افراد [[ثقه]] روایت نقل می‌کند؛{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}با این نگرش، سند حدیث [[حدیث معتبر|معتبر]] خواهد بود.


هر چند این حدیث مرفوعه است و مشخص نیست ابن ابی عمیر از چه کسی نقل می‌کند و مراد از «عَمَّنْ ذَکَرَهُ» کیست، اما برخی بر این باورند که ابن ابی عمیر همیشه از افراد ثقه روایت نقل می‌کند و با این نگرش سند حدیث معتبر خواهد شد.
بر اساس این روایت، [[قرآن]] برای اندوه نازل شده است؛ بنابراین سفارش شده با صدای حزین خوانده شود.<ref name=":0" /> برخی مراد از نازل شدن قرآن برای اندوه را تأثیرگذار بودن آن بر انسان‌ها دانسته‌اند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ترجمه مصطفوی، تهران، اسلامیه، بی‌تا، ج۴، ص۴۱۸۱۱.</ref>


این روایت با خیر الامور اوسطها تناقض ندارد، زیرا هر کدام ناظر به یک حقیقت جدا از هم می‌باشند و اگر روایت گفته است قرآن را حزین بخوانید، دیگر تردیدی وجود ندارد که قرآن را چگونه بخوانیم تا کسی بگوید قرائت را نه با فرح و نه با حزن و بلکه متوسط بخوان؛ بلی اگر هیچ روایتی نداشتیم و بحث می‌شد که قرآن را چگونه بخوانیم، می‌شد به این حدیث «خیر الامور اوسطها» استناد کرده و گفت که قرآن را متعادل بخوانیم یعنی نه فرح‌انگیز و نه حزن آور؛ اما با بودن روایت که مرز را مشخص کرده است، دیگر نیازی به استناد کردن به حدیث «خیر الأمور أوسطها» وجود ندارد، چون تردید و تعارضی در میان نیست تا با حدیث برطرف شود.
== متن و ترجمه ==
{{متن عربی|عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَاقْرَءُوهُ بِالْحُزْنِ|ترجمه=}}.<ref name=":0" />
{{نقل قول|امام صادق(ع): «قرآن برای اندوه (تأثیرگذاری در نفوس) نازل شده، آن را با صوت حزین بخوانید».}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش