automoderated
۵۴۳
ویرایش
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیه شریفه {{قرآن|... | پاسخ اهل سنت به استناد شیعه به آیه شریفه{{قرآن| ... وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}، در عدم جواز روزه برای مسافر چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}درباره روزه مسافر، در میان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد. به طوری که [[حنفیه]] و [[شافعیه]] معتقدند: در صورتی که روزه گرفتن مشقت نداشته باشد، مستحب است. و برای اثبات مطلب خود به آیه شریفه | {{پاسخ}}درباره روزه مسافر، در میان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد. به طوری که [[حنفیه]] و [[شافعیه]] معتقدند: در صورتی که روزه گرفتن مشقت نداشته باشد، مستحب است. و برای اثبات مطلب خود به آیه شریفه {{قرآن|وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ…}} استناد کردهاند و میگویند اگر روزه در سفر مشقت داشته باشد، افطار نمودن بهتر است. [[مالکیه]] میگویند: اگر مشقت نباشد، روزه برای مسافر بهتر است. [[حنابله]] میگویند: افطار نمودن برای مسافر، سنت است و روزه مسافر کراهت دارد؛ اگر چه مشقتی نداشته باشد؛ زیرا [[پیامبر اکرم]](ص) میفرماید: «لیس من البرّ الصوم فی السفر»<ref>الجزایری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱.</ref> | ||
اکثر علمای [[اهلسنت]]، معتقدند از آیه ۱۸۴ سوره بقره استفاده میشود که مریض و مسافر مجاز به افطار هستند. یعنی نه این که حتماً نباید روزه بگیرند، بلکه حکم آنها تخییر است؛ اگر میخواهند افطار کنند و در صورت افطار، قضای آن را بگیرند. | اکثر علمای [[اهلسنت]]، معتقدند از آیه ۱۸۴ سوره بقره استفاده میشود که مریض و مسافر مجاز به افطار هستند. یعنی نه این که حتماً نباید روزه بگیرند، بلکه حکم آنها تخییر است؛ اگر میخواهند افطار کنند و در صورت افطار، قضای آن را بگیرند. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:روزه]] |