پیش نویس:ثواب قرائت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

هر چند این روایت از نظر سندی ضعیف است، اما بر فرض پذیرش، اگر گناه شخص از نوع گناهانی باشد که بخشش آن ها تنها نیازمند به توبه واقعی است مثل نگاه به نامحرم، با انجام این عمل اثر بخشش مترتب می شود. اما اگر گناه شخص از جنس گناهانی باشد که علاوه بر توبه نیازمند جبران مافات نیز هستند، صرف انجام عمل مذکور بخشش اتفاق نمی افتد. مانند [[نماز]] و [[روزه از نگاه قرآن|روزه]] و خمس و زکات و غیره که این نوع گناهان علاوه بر [[توبه]] نیازمند به جبران نیز هستند و تنها خواندن سوره‌ای یا انجام دادن عمل مستحبی آن را جبران نمی‌کند.{{درگاه|قرآن}}

گناهانی که حق الله هستند دو نوع می‌باشند.<ref>{{پک|1=مطهری|2=1376|ک=آزادی معنوی|ص=139 تا 142}}</ref> نوع اول گناهانی هستند که قابل جبران هستند مانند نماز، روزه، زکات، خمس، حج و…. در این نوع علاوه بر توبه لازم است تا حد امکان امور فوت شده جبران شود. مثل این که نماز‌ها و روزه‌های فوت شده قضاء شود و خمس پرداخت نشده پرداخت گردد.<ref>{{پک|1=مطهری|2=1376|ک=آزادی معنوی|ص=141}}</ref> نوع دوم گناهانی هستند که جبران آن‌ها تنها نیازمند به توبه واقعی است؛ یعنی صرف پشیمانی فرد گناهکار و بازگشت او برای جبران گناه کافی است. مثل [[شرب خمر]]، نگاه به نامحرم و ….

با این نگاه، مقصود از روایاتی که دلالت دارند بر این که اگر فلان عمل مستحبی انجام شود گناهان بخشیده می‌شوند، این است که شخص گناه کار با توبه و انجام اعمال مستحبی مذکور در روایات می‌تواند خود را از گناه تطهیر نماید اما در حق الله‌ها و [[حق الناس‌]]<nowiki/>های نیازمند به جبران علاوه بر توبه و انجام این اعمال مستحبی، جبران خسارت نیز لازم است. اگر جبران خسارت صورت نگیرد گناه او از پرونده اعمال او پاک نمی‌شود.<ref>{{پک|1=مطهری|2=1376|ک=آزادی معنوی|ص=139 تا 142}}</ref>