پیش نویس:حق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در لغت لفظ «حق» را به «نقیض الباطل»، محکم بودن شیء، صحت شیء و ثابت بودن شیء معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=فراهيدى‏|2=1409|ک=كتاب العين‏|ص=6|ج=3}}</ref><ref>{{پک|1=ابن فارس‏|2=1404|ک=معجم مقاييس اللغة|ص=15|ج=2}}</ref><ref>{{پک|1=فيومى‏|2=1414|ک=المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|ص=143|ج=2}}</ref> صاحب التحقیق معنای اصلی این لغت را ثبوت همراه با مطابقیت با واقع معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=مصطفوى‏|2=1368|ک=التحقيق في كلمات القرآن الكريم‏|ص=262|ج=2}}</ref> حق: یعنی راستی، درست كردن وعده، درست دانستن، ثابت كه انكار آن روا نباشد.1