پیش نویس:تفاسیر ملاصدرا: تفاوت میان نسخه‌ها

آیا ملاصدرا تفسیر قرآن تألیف کرده است؟

صدرالدین محمد شیرازی(۹۷۹–۱۰۵۰ق) مشهور به ملاصدرا،<ref>کربن، هانری، تاریخ فلسفه اسلامی، ترجمه جواد طباطبایی، تهران، مینوی خرد، ۱۳۹۲ش، ص۴۲۵.</ref> فیلسوف،<ref>زمانیان، محمدتقی، «سیری در افکار ملاصدرا»، دانشکده، شماره ۳، سال اول تابستان ۱۳۵۴ش، ص۱۴۴.</ref> عارف و بنیانگذار مکتب فلسفی [[حکمت متعالیه]] است که به عنوان سومین مکتب مهم فلسفی در جهان [[اسلام]] به‌شمار می‌رود.<ref>میثمی، سایه، ملاصدرا، ترجمه محمدرضا مرادی طادی، تهران، نشر نامک، ۱۴۰۳ش، ص۲۰ و ۲۴.</ref> او نظام فلسفی خود را در مهمترین کتاب خود الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة معروف به اسفار تبیین کرد.<ref>فنا، فاطمه، «حکمت متعالیه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۳، ذیل مدخل؛ کربن، هانری، تاریخ فلسفه اسلامی، ترجمه جواد طباطبایی، تهران، مینوی خرد، ۱۳۹۲ش، ص۴۲۵.</ref>

# '''وجود مراتب در شناخت حقیقت مطلق'''، یعنی هر موجودی متناسب با مرتبه وجودی خود بخشی از حقیقت را می‌شناسد.

# '''اصالت و وحدت وجود'''، بدین‌معنا که در هستی هیچ‌چیز جز ذات حق و افعال او که صورت نام‌ها و مظاهر صفات او هستند، وجود ندارد.

# '''توحید خاصی'''، بدین معنا که خداوند «بسیط الحقیقه» است و هر وجود و هر کمال وجودی برای او حاصل است و از طریق او به ماسوی فیضان می‌یابد و او باید تمام وجود باشد و تمام او وجود باشد.

# '''حرکت جوهری'''، بدین‌معنا که همه جوهرهای مادّی، اعم از آسمانی و زمینی، ذاتاً در سیلان‌اند و قابلیت دگرگونی در ذات آنهاست و همواره نو می‌شوند.

# '''قوس صعود و نزول مقام انسان'''، غایت و مقصود اصلی از خلقتِ همه آفریدگان، انسان حقیقی است و مبدأ و معاد یا آغاز و انجام انسان خداست.

# '''تطابق عالم صورت و معنی'''، [[خدا]] در عالم صورت هر چه آفریده در عالم معنی نیز همان را آفریده است و در عالم معنی نیز هر چه هست در عالم حق (غیب الغیوب) وجود دارد.

# '''نفس «جسمانیة الحدوث و روحانیة البقا» است'''، پدید آمدن نفس به‌سبب استعداد بدن برای تحول به مرتبه روحانی و بقای نفس به‌سبب ملکات نفسانیِ راسخ در آن است.

# '''همه انسان‌ها با بدن محشور نمی‌شوند'''، کسانی که در دانش به کمال رسیده‌اند، هنگام برانگیخته شدن در محضر حق موجوداتی کاملاً غیرجسمانی و جدا از مادّه و در سلک فرشتگان‌اند.

# '''دائمی نبودن عذاب دوزخ'''، ملاصدرا دلایل معتقدان به دائمی نبودن دوزخ، مانند [[ابن‌عربی]] و صدرالدین قونیوی و دیگر شارحان فصوص را به تفصیل و به گونه‌ای تأییدکننده نقل نموده و از [[فتوحات]] و [[فصوص]] و شرح قیصری بر فصوص مطالب بسیاری آورده و حدیثی از پیامبر(ص) و سخنی از ابن‌مسعود در تأیید آن ذکر کرده، ولی پاسخ مخالفانِ آنان را تنها در دو سه سطر نقل نموده است. البته ملاصدرا در پاره‌ای از آثار خود عقیده‌ای بر خلاف این نظریه اظهار داشته است.

# '''خروج از تکلیف'''، به‌نوشتة ملاصدرا، کسانی که مغلوب احوال عرفانی می‌شوند(مجذوبان) تکلیفی ندارند و به مقتضای حال خود عمل می‌کنند.

# '''دعوت به استقلال فکری و پیروی از دلیل'''، ملاصدرا عظمت افراد را ملاک درستی آرای ایشان ندانسته و کسانی را که به‌عنوان پیشوایان دین، معتقدات خود را بر پایه تقلید از دیگران نهاده‌اند و کسانی را که عقاید دینی را با استناد به معجزه و سخنان دیگران ثابت می‌کنند، نکوهش کرده است. به‌عقیده وی، کمال و عبودیت در آزادگی فکری است.<ref name=":0" />