لوح حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۲۹۴ بایت اضافه‌شده ،  شنبهٔ ‏۱۰:۳۵
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}حدیث لوح حضرت زهرا(س) چیست؟، چه مطالبی در آن بیان شده و اعتبار آن حدیث چه مقدار است؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}حدیث لوح حضرت زهرا(س) چیست؟، چه مطالبی در آن بیان شده و اعتبار آن حدیث چه مقدار است؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}{{درگاه|فاطمی|خانواده}}123
{{پاسخ}}{{درگاه|فاطمی|خانواده}}حدیث لوح یکی از روایات مهم و معتبر در تشیع است که به نقل از حضرت فاطمه (س) درباره لوحی سبز رنگ و درخشان است که حاوی نام‌های ائمه معصومین (ع) و پیامبر (ص) می‌باشد. این لوح به رسول خدا (ص) هدیه شده و در آن به پیامبر خدا تأکید شده که نعمت‌های الهی را شکرگزار باشد و از انکار نشانه‌های خدا پرهیز کند. جابر بن عبدالله انصاری در زمان زنده بودن حضرت فاطمه (س) این لوح را مشاهده می‌کند و گزارش‌هایی از محتوای آن را ثبت می‌نماید که در آن نام‌های حضرت علی (ع)، حسن (ع)، حسین (ع) و دیگر امامان ذکر شده است. محتوای این لوح شامل تأکید بر سنت جانشینی پیامبران و وصایت ائمه در نسل امام حسین (ع) است.
 
نقل‌های مختلفی از حدیث لوح در متون شیعه وجود دارد و برخی از این نقل‌ها شامل احادیث کلینی و صدوق در کتب معتبرشان می‌باشد. همچنین امام باقر (ع) و امام صادق (ع) نیز روایت‌های متعددی از این لوح را برای دیگر راویان نقل کرده‌اند. این روایات در کتاب‌های مختلفی چون "کافی"، "کمال الدین"، و "الغیبه" آمده است و صحّت آن از سوی علمای شیعه مورد تأیید قرار گرفته است. به گفته برخی از علمای بزرگ، مانند آیت الله وحید خراسانی و علامه مجلسی، این روایت دارای اهمیتی ویژه است و همگان بر صحت آن اجماع دارند.
 
حدیث لوح به مسأله مهم ادامه هدایت الهی از طریق امامت و اهمیت باور به امامان معصوم اشاره دارد. طبق این حدیث، انکار هر یک از ائمه به منزله انکار نعمت‌های الهی است و خداوند در پیامی به پیامبر (ص) به تداوم امامت و نقش کلیدی امام زمان (عج) در تکمیل هدایت اشاره کرده است. همچنین، پیشگویی وقایعی که در دوران هر یک از امامان خواهد افتاد نیز در این روایت دیده می‌شود. این حدیث به‌عنوان یک سند قوی در موضوع مهدویت و ظهور منجی نیز مطرح شده است.


==محتوای حدیث لوح==
==محتوای حدیث لوح==
حدیث لوح مشهور که از طریق جابر بن عبدالله انصاری نقل شده، چنین است: [[امام صادق(ع)]] نقل می‌کند که روزی پدرم از [[جابر بن عبدالله انصاری]] خواست ماجرای مشاهده لوحی که در دست جده‌اش [[حضرت فاطمه(س)]] بود، و مطالب مکتوب در لوح را برای او بازگو کند. جابر گفت: روزی در ایام حیات رسول الله(ص) مادرت فاطمه(س) را ملاقات کردم تا ولادت [[امام حسین(ع)|حسین(ع)]] را به او تبریک بگویم که در دستان آن بانوی بزرگ، لوح سبز رنگی دیدم که گمان کردم زمرّد است؛ در آن لوح، کتاب سفیدی را که به درخشندگی خورشید بود مشاهده کردم. به آن حضرت عرض کردم: پدر و مادرم فدای تو باد! این لوح چیست؟ فاطمه(س) فرمود: «این لوحی است که خداوند ـ عزوجل ـ آن را به رسولش محمد مصطفی(ص) اهدا نمود. در این لوح نام پدر و همسر و فرزندانم و نام اوصیا و امامانی که از نسل فرزندانم هستند ذکر شده است. پدرم [[رسول خدا|رسول الله(ص)]] آن را به من بخشیده است تا با نگاه کردن به آن دلم شاد شود». سپس مادرت فاطمه(س) آن لوح را در اختیار من قرار داد. من آنچه در لوح نوشته شده بود خواندم و نسخه‌ای از روی آن نوشتم. جابر صحیفه‌ای از پوست نازک آورد، آن را گشود و به رؤیت پدرم رسانید. پدرم به جابر فرمود: جابر! حال به صحیفه‌ای که در نزد توست بنگر تا برای تو از حفظ بخوانم. جابر به نسخه‌ای که در دستش بود، نگریست و پدرم تمام مطالب صحیفه را از حفظ برای جابر خواند. سوگند به خدا حرفی از کلام امام با حرفی از صحیفه‌ای که در دست جابر بود مخالف نبود. پس از آنکه قرائت امام به پایان رسید جابر گفت: خدای بزرگ را شاهد می‌گیرم که آنچه در صحیفه نزد فاطمه(س) دیدم همین بود که شما خواندید. متن این لوح طبق نقل چنین است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|نام=یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|جلد=1|صفحه=527 ح ۳}}</ref>
حضرت فاطمه(س) در زمانی که هنوز رسول خدا(ص) زنده بودند، لوحی سبز رنگ در دست داشتند که جابر بن عبدالله انصاری هنگام تبریک ولادت امام حسین(ع) به حضرت فاطمه(س)، آن را مشاهده کرد. جابر در ابتدا گمان کرد که این لوح از جنس زمرد است، ولی در حقیقت، آن لوح درخشانی بود که بر روی آن کتاب سفیدی به نور خورشید نقش بسته بود. جابر از حضرت فاطمه(س) درباره این لوح پرسید و ایشان توضیح دادند که این لوح هدیه‌ای از سوی خداوند به پیامبر اسلام(ص) بوده که در آن، نام حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسین(ع)، امام حسن(ع) و دیگر امامان از نسل آنان ذکر شده است. حضرت فاطمه(س) این لوح را به جابر دادند و او مطالب آن را خواند و سپس نسخه‌ای از آن تهیه کرد. جابر نسخه‌ای از لوح را برای پدرش به امانت آورد و امام صادق(ع) با نگاهی به آن، تمام مطالب را از حفظ برای جابر قرائت کردند. جابر بعد از شنیدن کلام امام صادق(ع) شهادت داد که هیچ‌یک از کلمات امام با آنچه در نسخه‌ی لوح نوشته شده بود مغایرت نداشت. متن این روایت به شرح زیر است :<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|نام=یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|جلد=1|صفحه=527 ح ۳}}</ref>


'''بسم اللّه الرحمن الرحیم'''
'''بسم اللّه الرحمن الرحیم'''
خط ۲۹: خط ۳۳:


* '''حدیث لوح در منابع اهل سنت :''' علامه [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[اعلام الوری]] اظهار داشته که [[اهل سنت]] به طور جزئی در کتب خود به حدیث لوح اشاره داشته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعلام الوری باعلام الهدی|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=1|صفحه=258}}</ref>
* '''حدیث لوح در منابع اهل سنت :''' علامه [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[اعلام الوری]] اظهار داشته که [[اهل سنت]] به طور جزئی در کتب خود به حدیث لوح اشاره داشته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعلام الوری باعلام الهدی|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=1|صفحه=258}}</ref>
== مسائل قابل توجه در حدیث لوح ==
* '''سنت جانشین قرار دادن برای پیامبران''': طبق این حدیث خداوند فرموده است: «إِنِّی لَمْ أَبْعَثْ نَبِیاً فَأُکمِلَتْ أَیامُهُ وَ انْقَضَتْ مُدَّتُهُ إِلَّا جَعَلْتُ لَهُ وَصِیاً.» در واقع، سنّت وصایت سنتی الاهی است که از [[آدم]] تا [[خاتمیت|خاتم]] جاری بوده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الإمامة والتبصرة|نام خانوادگی=ابن بابویه قمی|جلد=1|صفحه=104}}</ref>
* '''امام علی(ع) برترین اوصیاء''': برتری [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]](ع) بر همه اوصیاء از حقایقی است که روایات فراوانی گواه آن است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الكافی|نام خانوادگی=کلینی|جلد=1|صفحه=528}}</ref>
* '''جریان امامت در نسل [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین]](ع)''': بنا بر توضیحات [[علامه مجلسی]]، می‌توان گفت که مقصود از کلمه تامه و حجت بالغه که خداوند آن دو را نزد امام حسین و همراه او قرار داده، امر امامت است: (جَعَلْتُ کلِمَتِی التَّامَّةَ مَعَهُ وَ حُجَّتِی الْبَالِغَةَ عِنْدَهُ) که با توجه به ویژگیهای این امر، به دو شکل از آن تعبیر شده است. افزون بر این، مراد از حجت بالغه می‌تواند براهین و ادله‌ای باشد که دالّ بر حقانیت امامان است. در هر حال، این عبارات حاکی از آن است که ائمّه از نسل امام حسین خواهند بود؛ امری که در احادیث به شکل متواتر تکرار شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|نام خانوادگی=مجلسی، محمدباقر|جلد=26|صفحه=باب ان الائمه من ذریه الحسین}}</ref>
* '''تداوم هدایت الاهی به تداوم امامت'''
* '''انکار یکی از امامان به منزله انکار نعمت‌های خدا''': «مَنْ جَحَدَ وَاحِداً مِنْهُمْ فَقَدْ جَحَدَ نِعْمَتِي» همان‌گونه که ایمان به همه [[پیامبر|انبیاء]] واجب است، انکار یکی از امامان نیز انکار نعمت‌های خداست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عيون أخبار الرضا (ع)|نام خانوادگی=صدوق|جلد=1|صفحه=50}}</ref>
* '''به کمال رسیدن امامت به وسیله امام زمان''': خداوند در حدیث لوح فرموده است: «وَ أُکمِلُ ذَلِک بِابْنِهِ محمّد رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ.» خداوند در لوح [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]] فرموده است که رشته امامت را با [[امام زمان]] به کمال می‌رساند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الكافی|نام خانوادگی=کلینی|جلد=1|صفحه=528}}</ref>
* '''مهدویت در حدیث لوح''': مقصود از [[مهدویت]]، ظهور منجی و مصلحی است الاهی که در [[آخرالزمان]]، قیام می‌کند و ستم و بیداد را از میان می‌برد و عدل و داد را حکمفرما می‌سازد. خداوند متعال خود را در لوح فاطمه به «قَاصِمُ الْجَبَّارِینَ وَ مُدِیلُ الْمَظْلُومِینَ»، به درهم‌کوبنده ستمگران و سرکشان، و دولت‌دهنده ستمدیدگان وصف کرده و این هماهنگ با آیات قرآن، اشاره به مهدویت است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|نام خانوادگی=کلینی|جلد=1|صفحه=527}}</ref>
* '''پیشگویی وقایع عصر ائمّه در حدیث لوح''': بخشهایی از لوح حضرت فاطمه گزارشی است از وقایعی که در عصر هر امامی رخ خواهد داد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الإمامة والتبصرة|نام خانوادگی=ابن بابویه قمی|جلد=1|صفحه=104|صفحه‌ها=106}}</ref>


==منابع==
==منابع==
trustworthy
۱۱۶

ویرایش