روایت «زمستان بهار مومن است»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}

در حدیثی آمده است: «زمستان بهار مؤمن است» مراد چیست؟

این حدیث به نوعی به این نکته اشاره دارد که در سختی‌ها و چالش‌ها، فرصت‌هایی برای رشد و تعالی وجود دارد. همان‌طور که در بهار، طبیعت به شکوفایی می‌رسد، در زمستان نیز مؤمن می‌تواند با [[صبر]] و استقامت، به تقویت [[ایمان]] و ارتباط خود با خدا بپردازد. به عبارت دیگر، زمستان می‌تواند به عنوان یک دوره‌ای از آمادگی و پرورش روحی برای ورود به فصل‌های بهتر و شکوفاتر زندگی تلقی شود.

از [[امام صادق(ع)]] و [[رسول خدا(ص)]] آمده که زمستان بهار مؤمن است.:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=میزان الحکمه|جلد=6|صفحه=400}}</ref>{{دعا|الشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ يَطُولُ فِيهِ لَيْلُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى قِيَامِهِ وَ يَقْصُرُ فِيهِ نَهَارُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى صِيَامِهِ

| ترجمه = زمستان بهار مومن است از شبهای طولانی‏اش برای شب زنده‏داری واز روزهای کوتاهش برای روزه داری بهره می‏گیرد.

}}

[[پرونده:.زمستان بهار مومن.jpg|بندانگشتی|حدیث گرافی زمستان بهار مومن است.]]

با روزه خود می تواند جلو شهوترانی را گرفته و نفس أماره را در بند بكشد تا روح خويش برای هميشه آزاد كرده و او را مسلّح كند به سلاح دعا و راز و نياز با خدا و سپری در مقابل شعله های آتش جهنم به دست بدهد زيرا [[امام محمد باقر(ع)]] می فرمايد: «... روزه سپر است برای انسان در برابر آتش و [[صدقه|صدقه دادن]]، گناهان را نابود می كند و به پا خواستن در شب، خدا را به ياد انسان می آورد».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسي|جلد=65|صفحه=331|فصل=باب 27، حکایت 6}}</ref>

[[شیخ صدوق]] عالم شیعی قرن چهارم این روایت را در [[کتاب الامالی]] نقل کرده است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=الأمالی|تاریخ=1376|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|صفحه=237|مکان=تهران|فصل=مجلس۴۲، حدیث۲}}</ref>

{{پانویس}}

{{شاخه

| شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث

| شاخه فرعی۲ = دلالت حدیث

}}

{{تکمیل مقاله

}}

{{پایان متن}}