پیش نویس:دلایل برتری حضرت فاطمه بر حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۸: خط ۲۸:


برخی دیگر از برتری‌های حضرت زهرا(س) بر حضرت مریم(س) عبارت است از:
برخی دیگر از برتری‌های حضرت زهرا(س) بر حضرت مریم(س) عبارت است از:
# '''پدر:''' عمران پدر حضرت مریم(س) بود که قبل از تولّد حضرت مریم درگذشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص قرآن در المیزان|سال=1392|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=ملکیان|ناشر=اسوه|صفحه=407}}</ref> نام او در قرآن آمده است: {{قرآن|إذ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ|ترجمه=چون زنِ عمران گفت:|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}}. نسب او با چهارده واسطه به [[حضرت داوود(ع)]] می رسد و او را صاحب صلاة بنی‌اسرائیل خوانده اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص الانبیاء|سال=1402|نام=اسماعیل|نام خانوادگی=ابن کثیر|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=352}}</ref> امّا پدر فاطمه زهرا(س) [[محمّد بن عبد اللّه(ص)]]، برترین پیامبران الهی و خاتم آنان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=علل الشرایع|سال=1385|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=124}}</ref>
# '''پدر:''' عمران پدر حضرت مریم(س) بود که قبل از تولّد حضرت مریم درگذشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص قرآن در المیزان|سال=1392|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=ملکیان|ناشر=اسوه|صفحه=407}}</ref> نام او در قرآن آمده است: {{قرآن|إذ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ|ترجمه=چون زنِ عمران گفت:|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}}. نسب او با چهارده واسطه به [[حضرت داوود(ع)]] می‌رسد و او را صاحب صلاة بنی‌اسرائیل خوانده اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص الانبیاء|سال=1402|نام=اسماعیل|نام خانوادگی=ابن کثیر|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=352}}</ref> امّا پدر فاطمه زهرا(س) [[محمّد بن عبداللّه(ص)]]، برترین پیامبران الهی و خاتم آنان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=علل الشرایع|سال=1385|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=124}}</ref>
# '''مادر:''' مادر حضرت مریم "حنه" همسر عمران از زنان عبادتگر زمان خود بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص الانبیاء|سال=1402|نام=اسماعیل|نام خانوادگی=ابن کثیر|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=352}}</ref> خداوند متعال در قرآن از او به بزرگی یاد کرده است: {{قرآن|اِذ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ...|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}} حدود سی سال صاحب فرزند نمی شد، تا اینکه با قلبی شکسته از خداوند درخواست نمود و آن گاه با لطف الهی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=14|صفحه=194}}</ref> باردار شد. او به شکرانه این نعمت با نیّت خالص نذر نمود که فرزند عزیز خود را معتکف و خدمتگزار [[بیت المقدس]] قرار دهد: {{قرآن|اِنّی نَذَرتُ لَکَ مَا فِی بَطْنی مُحَرَّرا|ترجمه=«پروردگارا، آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}} او نذر خود را ادا کرد. شرف ایشان وقتی معلوم می شود که خداوند اعلام داشت که نذر او را به نیکی قبول کرده است: {{قرآن|فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ|ترجمه=پس پروردگارش وی [مريم‏] را با حُسنِ قبول پذيرا شد|سوره=آل عمران|آیه=آیه 37}}. امّا مادر فاطمه زهرا(س) [[حضرت خدیجه(س)]] است. در شرافت حضرت خدیجه همین بس که او اولین زنی بود که اسلام آورد و تا آخرین لحظه در کنار رسول اکرم(ص) ماند. در روایات آمده است که او یکی از چهار زن برگزیده<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خصال|سال=1362|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=قم، جامعه مدرسین|جلد=1|صفحه=206}}</ref> و [[بهشت]] مشتاق اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=53}}</ref> او بعد از مرگ، همدم مریم و آسیه خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=28}}</ref>
# '''مادر:''' مادر حضرت مریم "حنه" همسر عمران از زنان عبادتگر زمان خود بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قصص الانبیاء|سال=1402|نام=اسماعیل|نام خانوادگی=ابن کثیر|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|صفحه=352}}</ref> خداوند متعال در قرآن از او به بزرگی یاد کرده است: {{قرآن|اِذ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ...|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}} حدود سی سال صاحب فرزند نمی شد، تا اینکه با قلبی شکسته از خداوند درخواست نمود و آن گاه با لطف الهی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=14|صفحه=194}}</ref> باردار شد. او به شکرانه این نعمت با نیّت خالص نذر نمود که فرزند عزیز خود را معتکف و خدمتگزار [[بیت المقدس]] قرار دهد: {{قرآن|اِنّی نَذَرتُ لَکَ مَا فِی بَطْنی مُحَرَّرا|ترجمه=«پروردگارا، آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنيا و پرستشگر تو] باشد|سوره=آل عمران|آیه=آیه 35}} او نذر خود را ادا کرد. شرف ایشان وقتی معلوم می شود که خداوند اعلام داشت که نذر او را به نیکی قبول کرده است: {{قرآن|فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ|ترجمه=پس پروردگارش وی [مريم‏] را با حُسنِ قبول پذيرا شد|سوره=آل عمران|آیه=آیه 37}}. امّا مادر فاطمه زهرا(س) [[حضرت خدیجه(س)]] است. در شرافت حضرت خدیجه همین بس که او اولین زنی بود که اسلام آورد و تا آخرین لحظه در کنار رسول اکرم(ص) ماند. در روایات آمده است که او یکی از چهار زن برگزیده<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خصال|سال=1362|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=قم، جامعه مدرسین|جلد=1|صفحه=206}}</ref> و [[بهشت]] مشتاق اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=53}}</ref> او بعد از مرگ، همدم مریم و آسیه خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=28}}</ref>
# '''قابله و پرستار هنگام تولد:''' هنگام ولادت، قابله حضرت مریم و پرستار مادرش همسر [[حضرت زکریا(س)]] به نام الیزابت بود، امّا قابله فاطمه زهرا(س) چهار زن بهشتی به نام حضرت حوا، آسیه، کلثوم خواهر موسی و حضرت مریم بودند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=3}}</ref>
# '''قابله و پرستار هنگام تولد:''' هنگام ولادت، قابله حضرت مریم و پرستار مادرش همسر [[حضرت زکریا(س)]] به نام الیزابت بود، امّا قابله فاطمه زهرا(س) چهار زن بهشتی به نام حضرت حوا، آسیه، کلثوم خواهر موسی و حضرت مریم بودند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، مؤسسه الوفاء|جلد=43|صفحه=3}}</ref>
trustworthy
۲۴۹

ویرایش