شناخت کامل دختر و پسر پیش از ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مطالبی که بسیار بر روی آن تأکید شده است و از دلایل و بهانه‌های ایجاد رابطه، بیان می‌شود شناخت قبل از [[فلسفه ازدواج|ازدواج]] است که اگر میان دختر و پسر رابطه‌ای نباشد و طرفین از هم شناختی نداشته باشند، ازدواج آنها کورکورانه خواهد بود. بدون تردید [[همه مخلوقات زوج هستند|زوج‌های]] جوان باید با دیدی باز و آشنایی کامل از استعدادها و خصوصیات [[اخلاقی]] و [[فرهنگی]] یک دیگر، زندگی مشترک خود را آغاز نمایند تا در فراز و نشیب زندگی، با همراهی و همدلی مشکلات را پشت سر بگذارند. در [[ازدواج در اسلام|اسلام]] نیز هم سطح بودن زوجین مورد تأکید قرار گرفته است.

* '''واقعیت‌های زندگی:''' دکتری در مجله [[ایران جوان]] در ضمن گفت و گویی درباره روابط و عشق علی‌رغم اصرار بر روابط آزاد اذعان می‌دارد: در یک سری تحقیقات، به مردان مورد آزمایش گفتند که در این‌جا دو خط تلفن وجود دارد؛ با یکی از آنها با خانمی [[زیبا]] صحبت می‌کنید و در دیگری با خانمی [[زشت]]. هنگام صحبت با خانم زیبا آنها فکر می‌کردند که او باهوش‌تر است و مثلاً معاشرتی هم هست و لذا خود این‌ها در صحبت با او معاشرتی می‌شدند و سعی می‌کردند جذّات تر جلوه کنند؛ یعنی هر دو طرف، بهترین چیزهایشان را در ویترین می‌گذارند و این ویترین‌ها هستند که با هم صحبت می‌کنند. هنگامی که دست از پیش گویی کام بخشانه برداریم، انتظاراتمان هم متفاوت خواهد بود؛ یعنی هنگامی که با واقعیت‌ها رو به رو شویم، حس می‌کنیم معشوق، چهره اش عوض شده است.<ref>ایران جوان، ش ۱۳۵، ص ۲۲.</ref>

* بسیاری از ازدواج‌هایی که از روابط خیابانی، پارک و دانشگاه‌ها شروع شده‌اند، یا به سرانجام روشنی نرسیده، یا قبل از ازدواج رها شده و حاصلی جز بدنامی نداشته‌اند. دکتری [[جامعه‌شناس]]، دلیل ضعف چنین پیوندهایی را در بی‌پایه بودن عشق‌های زودگذر جست و جو می‌کند و می‌گوید: جوانانی که هم دیگر را در پارک‌ها و خیابان‌ها می‌یابند، یا از طریق تماس‌های تلفنی به هم دیگر علاقه‌مند می‌شوند، اصولاً مبنا و اساس علاقه‌مندی خود را بر همان نگاه‌های اولیه پایه‌گذاری می‌کنند و این عشق و علاقه وقتی ظاهری باشد، قاعدتاً بعد از مدت زمانی به تحلیل می‌رود و نهایتاً خاموش می‌شود؛ لذا می‌یینیم که اغلب چنین ازدواج‌هایی حتی بعد از مدّت زمان کوتاهی (کم‌تر از یک سال) به طلاق می‌انجامد.<ref>دکتر شیخی، هفته نامهٔ دیدگاه، پیش شمارهٔ ۳، آبان ۷۹، ص ۵.</ref>

* کسی رغبت ندارد با دوست دختر یا دوست پسر خود ازدواج کند. جوانان شرکت کننده در مصاحبه‌ای درباره روابط دختر و پسر، علی‌رغم اصرار بر رفع محدودیت‌های موجود در جامعه و خانواده، در لابه لای سخن خود به این مفاسد اشاره نموده‌اند: پسری می‌گوید: من هیچ وقت امکان ندارد با دختری که دوست هستم، ازدواج کنم (و ازدواج طبق معمول و با همراهی خانواده پسندیده است)... شما اگر معنای ازدواج را بدانید، آن وقت حساسیت مردهای ایرانی را می‌فهمید. … اگر دختری حتی با یک پسر دوست بوده باشد، حاضر نیستم با او ازدواج کنم. دیگری می‌گوید: من اگر دختری داشته باشم نمی‌گذارم که با پسری ارتباط داشته باشد؛ چون این ارتباط بد جا افتاده و اکثراً برای وقت تلف کردن است نه برای [[فلسفه ازدواج|ازدواج]].<ref>ایران جوان، ش ۱۳۵، ص ۳۶.</ref>

افراد [[دروغ|دروغگو]] و [[فریب در ازدواج|فریبکار]] بسیار زیادی در فضای مجازی وجود دارند. محققان در تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ انجام دادند متوجه شدند که ۸۱ درصد از افرادی که در شبکه‌های مجازی فعالیت دارند درباره قد، وزن، سن و مواردی از این قبیل به طرف مقابل خود [[دروغ]] می‌گویند. اینترنت به کاربران کمک می‌کند بتوانند بهترین حالت از شرایط خود را به جامعه نشان دهند، به این ترتیب باید قبل از آنکه ارتباط ما با طرف مقابل عمیق شود بتوانیم راست و دروغ صحبت‌های او را مشخص کنیم. در ارتباط در فضای مجازی به راحتی شاهد دروغ گویی دیگران خواهیم بود اما از آنجایی که این ارتباط از نوع مجازی است نمی‌توانیم نشانه‌های فیزیکی را پیدا کنیم تا هوشیار باشیم. به‌طور کلی هزاران تفسیر نادرست از آنچه دیگران می‌گویند و از منظور واقعی آنها به وجود می‌آید.

درست است که هر کدام از این موضوعات ممکن است به تنهایی مهم نباشد، اما در مجموع به شکل‌گیری یک تصویر درست از شخصیت طرف مقابل کمک زیادی می‌کند.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=1398/9/30|وبگاه=همیار عشق|نشانی=https://lovesradio.com/عشق-فضای-مجازی-دوستی-اینترنتی-دختر/#|عنوان=ازدواج در فضای مجازی: عشق و دوستی اینترنتی دختر و پسر۱۴۰۳|تاریخ بازبینی=1403/6/29}}</ref><ref>«ازدواج در فضای مجازی: عشق و دوستی اینترنتی دختر و پسر»، سایت همیار تفاوت عشق، تاریخ درج مطلب: ۳۰/آذر/ ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۲۹/شهریور/ ۱۴۰۳</ref>