trustworthy
۲٬۴۶۰
ویرایش
تکمیل اولیه مدخل
(تکمیل اولیه مدخل) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
روایت آمرزیده شدن صد هزار گناه، ثبت صد هزار حسنه در نامه عمل، افزوده شدن صد هزار درجه و پاداش آزاد کردن صد هزار برده برای یاد کننده | روایت '''آمرزیده شدن صد هزار گناه، ثبت صد هزار حسنه در نامه عمل، افزوده شدن صد هزار درجه و پاداش آزاد کردن صد هزار برده برای یاد کننده امام حسین(ع) بعد از نوشیدن آب''' در کتاب الکافی کلینی؛ کتاب کامل الزیارات ابن قولویه و کتاب الامالی شیخ صدوق از امام صادق(ع) نقل شده است. | ||
یاد کردن ابا عبد الله الحسین(ع) پاداش زیادی دارد؛ اما در سلسله سند این حدیث برخی از راویان ثقه نیستند و از نظر سندی معتبر نمی‌باشد. | یاد کردن ابا عبد الله الحسین(ع) پاداش زیادی دارد؛ اما در سلسله سند این حدیث برخی از راویان ثقه نیستند و از نظر سندی معتبر نمی‌باشد. | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
دو نفر از راویان [[سلسله حدیث|سند]] اول تا سوم ضعیف هستند: | دو نفر از راویان [[سلسله حدیث|سند]] اول تا سوم ضعیف هستند: | ||
'''الف) على بن حسّان:''' | '''الف) على بن حسّان:''' در برخی از سندها آمده است علی بن حسان از عموی خود عبد الرحمن بن کثیر روایت کرده است؛ در این سه سند مراد از علی بن حسان، الهاشمی است. وی کذاب،<ref>كشى، محمد بن عمر، اختيار معرفه الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۷۴۸.</ref> جدا ضعیف، از غالیان، فاسد الاعتقاد و کتاب تفسیرش غیر قابل اعتماد است.<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۵۱. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۳۳.</ref> شیخ صدوق علی بن حسان را با پسوند واسطی آورده است.<ref>ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، مجلس۲۹، ص۱۴۲، حدیث۷.</ref> وی ثقه است.<ref>كشى، محمد بن عمر، رجال الكشي - اختيار معرفه الرجال(مع تعليقات مير داماد الأسترآبادي)، قم، موسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۳۶۳ ش، ج۲، ص۷۴۸. حلي، حسن بن عليّ بن داود، الرجال، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ ش، ص۲۳۹.</ref> | ||
'''ب) عبد الرحمن بن كثير:''' راویان شناسان در کتاب‌های رجال، وی را جعل کننده حدیث دانسته‌اند.<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۳۵. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۳۹. قهپايى، عنايهالله، مجمع الرجال، قم، اسماعيليان، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۸۳. اردبيلى، محمد بن على، جامع الرواه و ازاحه الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، بیروت، دار الأضواء، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۵۳. تفرشى، مصطفى بن حسين، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۵.</ref> | '''ب) عبد الرحمن بن كثير:''' راویان شناسان در کتاب‌های رجال، وی را جعل کننده حدیث دانسته‌اند.<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۳۵. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۳۹. قهپايى، عنايهالله، مجمع الرجال، قم، اسماعيليان، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۸۳. اردبيلى، محمد بن على، جامع الرواه و ازاحه الاشتباهات عن الطرق و الأسناد، بیروت، دار الأضواء، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۵۳. تفرشى، مصطفى بن حسين، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۵.</ref> | ||
نام این دو | اگر علی بن حسان واسطی باشد و ثقه، باز عبد الرحمن بن کثیر ثقه نیست. در سند چهارم نام این دو راوی نیست؛ اما جعفر بن ابراهیم الحضرمی یکی از راویان حدیث در سند چهارم، امامی مذهب و مجهول الحال است.<ref>مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۳۱ق، ج۱۴، ص۳۶۳.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||