تأثیر سخنان امام علی(ع) بر ادبیات فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

برگرفته از این سخن امام علی(ع) در نهج البلاغه دانسته شده است: {{متن عربی|وَاعْلَمْ يَا بُنَيَّ أَنَّ مَنْ کَانَتْ مَطِيَّتُهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ، فَإِنَّهُ يُسَارُ بِهِ وَإِنْ کَانَ وَاقِفاً|ترجمه=بدان ای فرزند! کسی که مرکبش شب و روز باشد او را می‌برند، هرچند به‌ظاهر ایستاده باشد}}.<ref>نهج البلاغه، ص۶۷۲-۶۷۳.</ref>

در میان دیگر شاعران پارسی‌گوی، از تأثیرپذیری عطار نیشابوری، شاعر خراسانی درگذشته در قرن هفتم قمری، در این ابیات از نهج البلاغه یاد شده است:  

{{شعر|جمله جان‌ها ز کُنهت بی‌نشان|انبیا بر خاک راهت جان‌فشان|عقل اگر از تو وجودی پی برد|لیک هرگز ره به کنهت کی برد|هر کسی از تو نشانی داد باز|خود نشانت نیست ای دانای راز<ref> ناصرخسرو قبادیانی، دیوان اشعار ناصرخسرو قبادیانی، ص۳۰۲.</ref>

}}گفته شده که ابیات بالا برگرفته از این کلمات نهج البلاغه است: {{متن عربی|الذي لا يُدرِكُهُ بُعدُ الهِمَمِ و لا يَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ الّذي لَيسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدودٌ و لا نَعتٌ مَوجودٌ|ترجمه=خداوندی که اندیشه‌های دورپرواز او را درک نکنند و زیرکان تیزهوش به عمق جلال و جبروت نرسند. خداوندی که فراخنای صفاتش را نه حدی است و نه نهایتی و وصف جمال و جلال او را سخنی درخور نتوان یافت}}.<ref>نهج البلاغه، ص۲۸-۲۹.</ref>

== منابع ==