trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
نشانه دیگری که خدا برای بندگان رحمان بیان فرموده، عبادت و شب زندهداری است: {{قرآن|وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياما|ترجمه= و کسانی که در حال سجده و قیام برای پروردگارشان شبزندهداری میکنند.|سوره= فرقان|آیه=۶۴}} | نشانه دیگری که خدا برای بندگان رحمان بیان فرموده، عبادت و شب زندهداری است: {{قرآن|وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياما|ترجمه= و کسانی که در حال سجده و قیام برای پروردگارشان شبزندهداری میکنند.|سوره= فرقان|آیه=۶۴}} | ||
نکته دیگر این آیه، اخلاص در عبادت است: {{قرآن|يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ}} این شـب زندهداری، خالص برای خدا است؛ عبادتها وقتی ارزشمندند که خلوص در آنها باشد. زمانی که مردم در خواب فرو رفتهاند، جائي براي [[ریا در عبادت|ريا]] نيست و در این زمان، از خواب خوش گذشتن و به خوش تر از آن رو آوردن؛ يعني قيام و قعود براي خدا و ذکر خدا، نشانه خالص شدن است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۵۰.</ref> [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در خطبۀ [[اوصاف اهل تقوا در قرآن|متّقین]] میفرماید: {{متن عربی|أَمَّا اللَّيْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ <ref>شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (صبحي صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۴، خطبه۱۹۳.</ref> |ترجمه= در شب برای عبادت قیام میکنند و همواره بر پا میایستند.}} | نکته دیگر این آیه، [[اخلاص]] در عبادت است: {{قرآن|يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ}} این شـب زندهداری، خالص برای خدا است؛ عبادتها وقتی ارزشمندند که خلوص در آنها باشد. زمانی که مردم در خواب فرو رفتهاند، جائي براي [[ریا در عبادت|ريا]] نيست و در این زمان، از خواب خوش گذشتن و به خوش تر از آن رو آوردن؛ يعني قيام و قعود براي خدا و ذکر خدا، نشانه خالص شدن است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۵۰.</ref> [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در خطبۀ [[اوصاف اهل تقوا در قرآن|متّقین]] میفرماید: {{متن عربی|أَمَّا اللَّيْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ <ref>شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (صبحي صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۴، خطبه۱۹۳.</ref> |ترجمه= در شب برای عبادت قیام میکنند و همواره بر پا میایستند.}} | ||
=== ۴. درخواست رهایی از عذاب جهنم === | === ۴. درخواست رهایی از عذاب جهنم === | ||
مؤمنان با اينكه شبها به ياد خدا هستند و روزها در مسير انجام وظيفه گام برمىدارند، باز هم دلشان لبريز از ترس و خشوع در برابر خداست. ترسى كه عامل نيرومندى براى حركت به سوى انجام وظيفه بيشتر و بهتر است و بسان يك مراقب نيرومند، انسان را از درون كنترل مىكند.<ref>معارف قرآن، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، نمايندگى ولى فقيه، ، چاپ چهارم، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۱۳۹.</ref> به همين جهت، يكى از دعاهاى آنها اين است كه پروردگارا عذاب جهنم را از ما برطرف گردان كه عذابش سخت و پردوام بوده و بد اقامتگاهى است: {{قرآن|وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً |۶۵| إِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقاما|۶۶| | |||
|ترجمه= و کسـانی که میگویند: پروردگارا! دربارۀ ما از عذاب جهنم درگذر؛ که عذاب آن، غرامت سنگینی است و دوزخ، جایگاه و مکان بدی است.|سوره= فرقان|آیه=۶۶-۶۵}} | |ترجمه= و کسـانی که میگویند: پروردگارا! دربارۀ ما از عذاب جهنم درگذر؛ که عذاب آن، غرامت سنگینی است و دوزخ، جایگاه و مکان بدی است. | ||
|سوره= فرقان|آیه=۶۶-۶۵}} | |||
کلمۀ «غرام» به معنای گرفتاری و عذابی دایمی است که راه فرار از آن نیست.<ref>طوسى، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج۷، ص۵۰۵. مغنيه، محمدجواد، تفسير كاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان كتاب قم، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۷۸۳.</ref> | |||
:'''۵. ميانه روي:''' | :'''۵. ميانه روي:''' |