trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
میرزا احمد نیریزی (زنده تا ۱۱۵۱ق) از خوشنویسان برجسته در قرن دوازدهم قمری<ref>فعال عراقی، حسین، «نیریزی»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، بهکوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، انتشارات ناهید و دوستان، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۲۲۸۹.</ref> و نامدارترین خوشنویس قلم نسخ ایران بهشمار رفته است.<ref>سمسار، محمدحسن، «احمد نیریزی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل واژه.</ref> اطلاعات درباره زندگی نیریزی کم است و گفته شده که آگاهیهای موجود تا حدی غیر قابل اعتماد است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> در یکی از آثارش لقب خود را فخرالدین و لقب و نام پدر خود را شمسالدین سلطانمحمد خوانده است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> از آغاز آموزشهای هنری او اطلاع قابل اتکایی در دست نیست، ولی ظاهراً عمده این آموزشها در زادگاهش نیریز بوده است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> | میرزا احمد نیریزی (زنده تا ۱۱۵۱ق) از خوشنویسان برجسته در قرن دوازدهم قمری<ref>فعال عراقی، حسین، «نیریزی»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، بهکوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، انتشارات ناهید و دوستان، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۲۲۸۹.</ref> و نامدارترین خوشنویس قلم نسخ ایران بهشمار رفته است.<ref>سمسار، محمدحسن، «احمد نیریزی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل واژه.</ref> اطلاعات درباره زندگی نیریزی کم است و گفته شده که آگاهیهای موجود تا حدی غیر قابل اعتماد است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> در یکی از آثارش لقب خود را فخرالدین و لقب و نام پدر خود را شمسالدین سلطانمحمد خوانده است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> از آغاز آموزشهای هنری او اطلاع قابل اتکایی در دست نیست، ولی ظاهراً عمده این آموزشها در زادگاهش نیریز بوده است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> | ||
به گفته برخی محققان، نیریزی در حدود سال ۱۱۰۰ق در اصفهان، پایتخت صفویان، مقیم شده است.<ref>بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان با نمونههایی از خطوط خوش، بهکوشش حسین محبوبی اردکانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۵۸ش، ج۴، ص۱۹.</ref> بعضی محققان، این تاریخ را درست نمیدانند. آنان معتقدند که آثاری از نیریزی باقی مانده است که قبل از این تاریخ و در اصفهان نگاشته شده است؛ از جمله نخستین نسخهای که بیتردید او در اصفهان نوشته دعای کمیلی است با امضاء و تاریخ «احمد النیریزی السلطانی باصفهان ۱۱۰۷».<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه. | به گفته برخی محققان، نیریزی در حدود سال ۱۱۰۰ق در اصفهان، پایتخت صفویان، مقیم شده است.<ref>بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان با نمونههایی از خطوط خوش، بهکوشش حسین محبوبی اردکانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۵۸ش، ج۴، ص۱۹.</ref> بعضی محققان، این تاریخ را درست نمیدانند. آنان معتقدند که آثاری از نیریزی باقی مانده است که قبل از این تاریخ و در اصفهان نگاشته شده است؛ از جمله نخستین نسخهای که بیتردید او در اصفهان نوشته دعای کمیلی است با امضاء و تاریخ «احمد النیریزی السلطانی باصفهان ۱۱۰۷».<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> محققان این اثر را نشانده این میدانند که نیریزی به دربار شاه سلطان حسین صفوی (حکومت ۱۱۰۵ق-۱۱۳۵ق) راه یافته و به نام شاه با عنوان «سلطانی» امضاء میزده است.<ref>سمسار، «احمد نیریزی»، ج۷، ذیل واژه.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |