دعا در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}جايگاه دعا در نهج البلاغه چيست؟

[[امیرالمؤمنین|امیرمومنان(ع)]] در [[نهج البلاغه]] از چند زاویه به [[دعا]] پرداخته است از جمله: ۱ - اهمیت دعا کردن در درگاه الهی. ۲ - دعا در همه شرایط(در سختی، در آسایش، در مسافرت، در جنگ و ...). ۳ - خواص و آثار دعا در زندگی بشریت. ۴ - شرایط دعا(اخلاص، ستایش خداوند، صلوات بر محمد و آل محمد، تلاش برای حل گرفتاری). ۵- خواسته‌هاي دعا كننده(اصلاح دین و دنیا، خیرش پاینده، هدایت، استقامت در دین، مغفرت، همراهی با نیکان، دوری از فقر، مددجوئی از خداوند علیه ظالمان و شکوه‌های دل).

دعا ارتباط عبد با پروردگار خود می‌باشد؛ اما اذن وجود این ارتباط<ref>نهج البلاغه، ترجمه: محمد دشتی، قم، نشر مشهور، ۱۳۷۹ش، نامه ۳۱: {{عربی|ثُمَّ جَعَلَ فِي يَدَيْكَ مَفَاتِيحَ خَزَائِنِهِ بِمَا أَذِنَ لَكَ فِيهِ مِنْ مَسْأَلَتِهِ}}. {{عربی|قَدْأَذِنَلَكَ فِي الدُّعَاء}}</ref> و اجابت دعا <ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۳۵ (مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَه). نهج البلاغه، حکمت ۴۳۵ (لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَه )</ref> به دست پروردگار می‌باشد؛ وجود این ارتباط آنقدر پراهمیت است که خداوند به آن دستور فرموده و بندگان مامور به انجام آن می باشند: {{عربی| وَأَمَرَكَ أَنْ تَسْأَلَهُ|ترجمه=و خدا به تو دستور داده است تا از او بخواهی.}}<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱.</ref>

دعا مظهر بنده نوازی رب العالمین است؛ حقیقت عظیم هستی؛ بدون هیچ واسطه‌ای<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱ ( وَ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُكَ عَنْهُ وَ لَمْ يُلْجِئْكَ إِلَى مَنْ يَشْفَعُ لَكَ إِلَيْهِ )</ref> خود را مخاطب بندگانش قرار می‌دهد و هر وقت که بندگان بخواهند<ref>  نهج البلاغه، نامه ۳۱ (فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ نِعْمَتِهِ)</ref> صدای آهسته یا بلند آنها را می‌شنود و پاسخ می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱ (فَإِذَا نَادَيْتَهُ سَمِعَ نِدَاكَ وَ إِذَا نَاجَيْتَهُ عَلِمَ نَجْوَاك) و خطبه ۲۳۰ ( الدعاء یسمع)</ref> در دعا بنده عرض نیاز و حاجت به درگاه بی نیاز می‌برد، درد دل می کند و ناراحتی‌ها را بیان می‌کند و از حضرت حق مدد می‌جوید<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱ ( فَأَفْضَيْتَ إِلَيْهِ بِحَاجَتِكَ وَ أَبْثَثْتَهُ ذَاتَ نَفْسِكَ وَ شَكَوْتَ‏ إِلَيْهِ‏ هُمُومَكَ‏ وَ اسْتَكْشَفْتَهُ كُرُوبَكَ وَ اسْتَعَنْتَهُ عَلَى أُمُورِك‏ )</ref>

انسان محتاج به دعا است و دعا باید همیشه و در هر شرایط؛ در سختی، در آسایش،<ref>نهج البلاغه، حکمت ۳۰۲ (ما المبتلی الّذی قد اشتدّ به البلاء بأحوج الی الدّعاء من المعافی الّذی لا یأمن البلاء).</ref> در مسافرت، <ref>نهج البلاغه، خطبه ۴۶ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ‏ وَعْثَاءِ السَّفَرِ.... ).</ref>در جنگ، <ref>نهج البلاغه، نامه ۱۵( اللَّهُمَّ إِلَيْكَ أَفْضَتِ‏ الْقُلُوبُ وَ .......).</ref> مانند لباسي همراه انسان باشد.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۰۴.</ref>

در نگاه امير مومنان علي –عليه السلام- دعا خواص و آثار فراواني دارد از جمله:  

* وقتی انسان با دعا همراه شد درهای نعم الهی به رویش گشوده مي‌شود.

* در زیر باران رحمت الهی قرار مي گيرد.<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱ (فَمَتَى شِئْتَ اسْتَفْتَحْتَ بِالدُّعَاءِ أَبْوَابَ نِعْمَتِهِ وَ اسْتَمْطَرْتَ شَآبِيبَ رَحْمَتِهِ).</ref>  

* بلا و مصیبات را از خود دور می سازد.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۴۶(وادفعوا امواج البلاء بالدعاء).</ref>

این عملیات شگرف در عین سادگی، آداب و قوانینی دارد که برای ارتباط بهتر باید آن را مراعات کرد تابه نتیجه مطلوب رسید:

 

 

 

درروایات اهل بیت ((ع)) به تحمید الهی قبل از دعا سفارش شده است <ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۰، ص۳۱۸.</ref> و نهج البلاغه آموزه‌ای خوب از نحوه ستایش خداوند است: اللَّهُمَّ أَنْتَ أَهْلُ الْوَصْفِ‏ الْجَمِيلِ‏ وَ التَّعْدَادِ الْكَثِيرِ إِنْ تُؤَمَّلْ فَخَيْرُ مَأْمُولٍ وَ إِنْ تُرْجَ فَخَيْرُ مَرْجُوٍّ اللَّهُمَّ [فَقَدْ] وَ قَدْ بَسَطْتَ لِي فِيمَا لَا أَمْدَحُ بِهِ غَيْرَكَ وَ لَا أُثْنِي بِهِ عَلَى أَحَدٍ سِوَاكَ وَ لَا أُوَجِّهُهُ إِلَى مَعَادِنِ الْخَيْبَه وَ مَوَاضِعِ الرِّيبَه وَ عَدَلْتَ بِلِسَانِي عَنْ مَدَائِحِ الْآدَمِيِّينَ وَ الثَّنَاءِ عَلَى الْمَرْبُوبِينَ الْمَخْلُوقِينَ<ref>نهج البلاغه، خطبه۹۱.</ref> خدايا! تويى سزاوار نيكو ستودن و بسيار و بى‏شمارت ستايش نمودن. اگر اميد به تو بندند بهترين اميد بسته‏اى و اگر چشم از تو دارند، اين چشمداشت را هر چه نيكوتر شايسته‏اى. خدايا! در نعمت بر من گشادى و مرا زبانى دادى تا بدان مدح جز تو را نخوانم و بر كسى غير تو آفرين نرانم. و بدان كسانى را نستايم كه نوميد كنند يا گمان آن بود كه نبخشند، و زبان خود را بازداشتم از ستودن مردمان، و آفرين راندن بر پروردگان و آفريدگان».

'''سه) صلوات بر محمد و آل محمد'''

امیر المومنین -(ع)- می فرماید: هر گاه حاجتی از خداوند سبحان می خواهی با صلوات بر رسول الله آغاز کن زیرا خداوند کریم تر از آن است که دو درخواست از بشود و یکی را روا و دیگری را رد کند.<ref>- نهج البلاغه، حکمت ۳۶۱ (اذاکانت لک الی الله سبحانه حاجه فابداء بمساله الصلاه علی رسول الله(ص) ثم سل حاجتک،فإن الله أکرم من أن یُسأل حاجتین ، فیقضی إحداهما و یمنع الأخری)</ref>

البته در نهج البلاغه فقرات بسیار زیبایی از توصیف پیامبر(ص) و دعا برای ایشان ذکر شده است که آموزنده این مهم است که غیراز صلوات؛ ما وظیفه دعا بر پیامبر را هم داریم.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۷۲ (اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فِي ظِلِّكَ ........ ) و خطبه ۱۰۶ ( اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَهُ مَقْسَماً مِنْ عَدْلِكَ وَ اجْزِهِ مُضَعَّفَاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ......)</ref>