کلمه «قرآن» در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱. البقره: ۱۸۵ {{قرآن|شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ …|ترجمه=ماه رمضان، كه در آن براى راهنمايى مردم و بيان راه روشن هدايت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است.|سوره=بقره|آیه=۱۸۵}}

۲. النساء: ۸۲ {{قرآن|أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً کَثیراً|ترجمه=آیا در قرآن از روی فکر و تأمل نمی‌نگرند؟ و اگر از جانب غیر خدا بود در آن اختلافی بسیار می‌یافتند.|سوره=نساء|آیه=۸۲}}

۳. المائده: ۱۰۱ {{قرآن|یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَ إِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْها وَ اللَّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد شما را اندوهناك مى‌كند مپرسيد. و اگر هنگامى كه قرآن نازل مى‌شود، در باره آنها سؤال كنيد، براى شما روشن مى‌شود. خدا از آن [پرسشهاى بيجا] گذشت، و خداوند آمرزنده بردبار است.|سوره=مائده|آیه=۱۰۱}}

۴. الأنعام: ۱۹ {{قرآن|أُوحِیَ إِلَیَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ …|ترجمه=اين قرآن به من وحى شده تا به وسيله آن، شما و هر كس را [كه اين پيام به او] برسد، هشدار دهم|سوره=انعام|آیه=۱۹}}

۵. الأعراف: ۲۰۴ {{قرآن|وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ|ترجمه=و چون قرآن خوانده شود، گوش بدان فرا داريد و خاموش مانيد، اميد كه بر شما رحمت آيد.|سوره=اعراف|آیه=۲۰۴}}

۶. التوبه: ۱۱۱ {{قرآن|وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراه وَ الْإِنْجیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ الْعَظیمُ|ترجمه=این وعده قطعی است بر خدا و عهدی است که در تورات و انجیل و قرآن یاد فرموده، و از خدا با وفاتر به عهد کیست؟|سوره=توبه|آیه=۱۱۱}}

۱۰. الحجر: ۱ {{قرآن|الر تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ وَ قُرْآنٍ مُبینٍ|ترجمه=الف، لام، راء. اين است آيات كتاب [آسمانى‌] و قرآن روشنگر.|سوره=حجر|آیه=۱}}

۱۱. الحجر: ۸۷ {{قرآن|وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانی وَ الْقُرْآنَ الْعَظیمَ|ترجمه=ما سبع‌المثانى و قرآن بزرگ را به تو داديم.|سوره=حجر|آیه=۸۷}}

۱۲. الحجر: ۹۱ {{قرآن|الَّذینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضینَ|ترجمه=همانان كه قرآن را جزء جزء كردند [به برخى از آن عمل كردند و بعضى را رها نمودند].|سوره=حجر|آیه=۹۱}}

۱۳. النحل: ۹۸ {{قرآن|فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ|ترجمه=پس چون قرآن مى‌خوانى از شيطان مطرود به خدا پناه بر|سوره=نحل|آیه=۹۸}}

۱۴. الإسراء: ۹ {{قرآن|إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدی لِلَّتی هِیَ أَقْوَمُ|ترجمه=این قرآن، به راهی که استوارترین راه‌هاست، هدایت می‌کند.|سوره=اسراء|آیه=۹}}

۱۵. الإسراء: ۴۱ {{قرآن|وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَ ما یَزیدُهُمْ إِلاَّ نُفُوراً|ترجمه=و به راستى، ما در اين قرآن [حقايق را] گونه‌گون بيان كرديم، تا پند گيرند؛ و[لى‌] آنان را جز نفرت نمى‌افزايد.|سوره=اسراء|آیه=۴۱}}

۱۶. الإسراء: ۴۵ {{قرآن|وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَه حِجاباً مَسْتُوراً|ترجمه=و چون قرآن بخوانى، ميان تو و كسانى كه به آخرت ايمان ندارند پرده‌اى پوشيده قرار مى‌دهيم.|سوره=اسراء|آیه=۴۵}}

۱۷. الإسراء: ۴۶ {{قرآن|وَ جَعَلْنا عَلی قُلُوبِهِمْ أَکِنَّه أَنْ یَفْقَهُوهُ وَ فی آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِذا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلی أَدْبارِهِمْ نُفُوراً|ترجمه=و ما بر دلهای تیره آن کافران پرده‌ای افکندیم که قرآن را فهم نکنند و در گوشهایشان هم سنگینی نهادیم، و چون تو در قرآن خدایت را به وحدانیت و یگانگی یاد کنی آنان روی گردانیده و به پشت گریزان می‌شوند.|سوره=اسراء|آیه=۴۶}}

۱۸. الإسراء: ۶۰ {{قرآن|وَ إِذْ قُلْنا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتی أَرَیْناکَ إِلاَّ فِتْنَه لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَه الْمَلْعُونَه فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یَزیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیاناً کَبیراً|ترجمه=و [ياد كن‌] هنگامى را كه به تو گفتيم: «به راستى پروردگارت بر مردم احاطه دارد.» و آن رؤيايى را كه به تو نمايانديم، و [نيز] آن درخت لعنت شده در قرآن را جز براى آزمايش مردم قرار نداديم؛ و ما آنان را بيم مى‌دهيم، ولى جز بر طغيان بيشتر آنها نمى‌افزايد.|سوره=اسراء|آیه=۶۰}}

۱۹. الإسراء: ۸۲ {{قرآن|وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَه لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَساراً|ترجمه=و اين قرآن را كه براى مؤمنان شفا و رحمت است، نازل مى‌كنيم، ولى كافران را جز زيان نيفزايد.|سوره=اسراء|آیه=۸۲}}

۲۰. الإسراء: ۸۸ {{قرآن|قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ کانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهیراً|ترجمه=بگو: اگر جن و انس گرد آيند تا همانند اين قرآن را بياورند نمى‌توانند همانند آن را بياورند، هر چند كه يكديگر را يارى دهند.|سوره=اسراء|آیه=۸۸}}

۲۱. الإسراء: ۸۹ {{قرآن|وَ لَقَدْ صَرَّفْنا لِلنَّاسِ فی هذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ فَأَبی أَکْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ کُفُوراً|ترجمه=و به راستى در اين قرآن از هر گونه مَثَلى، گوناگون آورديم، ولى بيشتر مردم جز سرِ انكار ندارند.|سوره=اسراء|آیه=۸۹}}

۲۲. الکهف: ۵۴ {{قرآن|وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ وَ کانَ الْإِنْسانُ أَکْثَرَ شَیْءٍ جَدَلاً|ترجمه=و به راستى در اين قرآن، براى مردم از هر گونه مَثَلى آورديم، و[لى‌] انسان بيش از هر چيز سرِ جدال دارد.|سوره=کهف|آیه=۵۴}}

۲۵. الفرقان: ۳۰ {{قرآن|وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً|ترجمه=و پيامبر [خدا] گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها كردند.»|سوره=فرقان|آیه=۳۰}}

۲۶. الفرقان: ۳۲ {{قرآن|وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَه واحِدَه کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً|ترجمه=كافران گفتند: چرا اين قرآن به يكباره بر او نازل نمى‌شود؟ براى آن است كه دل تو را بدان نيرومندى دهيم و آن را به آهستگى و ترتيب فرو خوانيم.|سوره=فرقان|آیه=۳۲}}

۲۷. النمل: ۱ {{قرآن|طس تِلْکَ آیاتُ الْقُرْآنِ وَ کِتابٍ مُبینٍ|ترجمه=طا، سين. اين است آيات قرآن و [آيات‌] كتابى روشنگر|سوره=نمل|آیه=۱}}

۲۸. النمل: ۶ {{قرآن|وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ عَلیمٍ|ترجمه=و حقاً تو قرآن را از سوى حكيمى دانا دريافت مى‌دارى.|سوره=نمل|آیه=۶}}

۲۹. النمل: ۷۶ {{قرآن|إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَقُصُّ عَلی بَنی إِسْرائیلَ أَکْثَرَ الَّذی هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُونَ|ترجمه=بى‌گمان، اين قرآن بر فرزندان اسرائيل بيشتر آنچه را كه آنان در باره‌اش اختلاف دارند حكايت مى‌كند.|سوره=نمل|آیه=۷۶}}

۳۰. النمل: ۹۲ {{قرآن|وَ أَنْ أَتْلُوَا الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدی فَإِنَّما یَهْتَدی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرینَ|ترجمه=و اينكه قرآن را بخوانم. پس هر كه راه يابد تنها به سود خود راه يافته است؛ و هر كه گمراه شود بگو: «من فقط از هشداردهندگانم.»|سوره=نمل|آیه=۹۲}}

۳۱. القصص: ۸۵ {{قرآن|إِنَّ الَّذی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ قُلْ رَبِّی أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدی وَ مَنْ هُوَ فی ضَلالٍ مُبینٍ|ترجمه=در حقيقت، همان كسى كه اين قرآن را بر تو فرض كرد، يقيناً تو را به سوى وعده‌گاه بازمى‌گرداند. بگو: «پروردگارم بهتر مى‌داند چه كس هدايت آورده و چه كس در گمراهى آشكارى است؟»|سوره=قصص|آیه=۸۵}}

۳۲. الروم: ۵۸ {{قرآن|وَ لَقَدْ ضَرَبْنا لِلنَّاسِ فی هذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ وَ لَئِنْ جِئْتَهُمْ بِآیَه لَیَقُولَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ مُبْطِلُونَ|ترجمه=و به راستى در اين قرآن براى مردم از هر گونه مَثَلى آورديم، و چون براى ايشان آيه‌اى بياورى، آنان كه كفر ورزيده‌اند حتماً خواهند گفت: «شما جز بر باطل نيستيد.»|سوره=روم|آیه=۵۸}}

۳۴. یس: ۲ {{قرآن|وَ الْقُرْآنِ الْحَکیمِ|ترجمه=سوگند به قرآن حكمت‌آموز|سوره=یس|آیه=۲}}

۳۷. الزمر: ۲۷ {{قرآن|وَ لَقَدْ ضَرَبْنا لِلنَّاسِ فی هذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ|ترجمه=و در اين قرآن از هر گونه مثَلى براى مردم آورديم، باشد كه آنان پندگيرند.|سوره=زمر|آیه=۲۷}}

۳۹. الزخرف: ۳۱ {{قرآن|وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلی رَجُلٍ مِنَ الْقَرْیَتَیْنِ عَظیمٍ|ترجمه=و گفتند: «چرا اين قرآن بر مردى بزرگ از [آن‌] دو شهر فرود نيامده است؟»|سوره=زخرف|آیه=۳۱}}

۴۰. الأحقاف: ۲۹ {{قرآن|وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَیْکَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا إِلی قَوْمِهِمْ مُنْذِرینَ|ترجمه=و چون تنى چند از جِن را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند؛ پس چون بر آن حاضر شدند [به يكديگر] گفتند: «گوش فرا دهيد.» و چون به انجام رسيد، هشداردهنده به سوى قوم خود بازگشتند.|سوره=احقاف|آیه=۲۹}}

۴۴. القمر: ۱۷ و ۲۲ و ۳۲ و ۴۰: {{قرآن|وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ|ترجمه=و قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‌ايم؛ پس آيا پندگيرنده‌اى هست؟|سوره=قمر|آیه=۱۷}}

۴۵. الرحمن: ۲ {{قرآن|عَلَّمَ الْقُرْآنَ|ترجمه=(به رسولش) قرآن آموخت.|سوره=الرحمن|آیه=۲}}

۴۶. الواقعه: ۷۷ {{قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَریمٌ|ترجمه=كه اين [پيام‌] قطعاً قرآنى است ارجمند|سوره=واقعه|آیه=۷۷}}

۴۷. الحشر: ۲۱ {{قرآن|لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ|ترجمه=اگر اين قرآن را بر كوهى فرومى‌فرستاديم، يقيناً آن [كوه‌] را از بيم خدا فروتن [و] از هم‌پاشيده مى‌ديدى. و اين مَثَلها را براى مردم مى‌زنيم، باشد كه آنان بينديشند.|سوره=حشر|آیه=۲۱}}

۴۸. المزمل: ۴ {{قرآن|...وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً|ترجمه=و قرآن را شمرده شمرده بخوان.|سوره=مزمل|آیه=۴}}

۴۹. المزمل: ۲۰ {{قرآن|فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ|ترجمه=هر چه از قرآن ميسر مى‌شود بخوانيد.|سوره=مزمل|آیه=۲۰}}

۵۰. الإنسان: ۲۳ {{قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزیلاً|ترجمه=در حقيقت، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم.|سوره=انسان|آیه=۲۳}}

۵۱.  الانشقاق: ۲۱ {{قرآن|وَ إِذا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ|ترجمه=و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‌شود چهره بر خاك نمى‌سايند؟|سوره=انشقاق|آیه=۲۱}}

۵۲. البروج: ۲۱ {{قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجیدٌ|ترجمه=آرى، آن قرآنى ارجمند است|سوره=بروج|آیه=۲۱}}{{پایان پاسخ}}