سوره احزاب: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۴۵۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


== معرفی ==
== معرفی ==
...
اَحْزاب، نام سی و سومین سورۀ ''قرآن'' مجید، دارای ۹ واحد موضوعی (ركوع)،‌ ۷۳ آیه، ۲۸۰‘۱ كلمه، ۷۹۶‘۵ حرف.
 
سورۀ احزاب، همواره با این نام، یا با عنوان سرآغازش «یا اَیُّهَا النَّبیُّ اتَّقِ اللّهَ» (نک‍ : فیروزآبادی، ۱ / ۳۷۷) نامیده می‌شده، و اسم و عنوان دیگری نداشته است. وجه تسمیۀ سوره، مطابق با قاعدۀ كلی نامگذاری سُوَر قرآنی (نک‍ : اندرابی، گ ۴۹ الف ـ ب) این است كه جنگ احزاب (نک‍ : ه‍ د، خندق) تنها در این سوره مطرح شده (۳۳ / ۹-۲۲) و نیز كلمۀ احزاب در این سوره ۳ بار تكرار شده است (۳۳ / ۲۰، ۲۲). عنوان «الاحزاب» كه در مواضع دیگر ''قرآن'' كریم (نک‍ : ص / ۳۸ / ۱۱-۱۳، مؤمن / ۴۰ / ۵، ۳۰) برای اقوام پیشین كه به عذاب الهی گرفتار آمده‌اند، به كار رفته، در این سوره بر آتش افروزان جنگ جندق اطلاق شده است و تصریحاً یا تلویحاً به تشتّت و تفرق گروههای شركت كننده در این جنگ كه سرانجام به شكست آنان انجامید، اِشعاری كنایت‌آمیز دارد.
 
سورۀ احزاب یكی از سه سورۀ ‌آغاز شده با خطاب «یا اَیُّهَا النَّبیّ» است كه گویی هر یك از دو سورۀ دیگر (نک‍ : طلاق / ۶۵ / ۱، جم‍ ، تحریم / ۶۶ / ۱،جم‍‌ )، با توجه به مطالب و مضامینشان، فصلی از سورۀ احزابند. موضوع اصلی سوره، چنانكه از سرآغاز و مندرجات آن، و نیز از تكرار كلمۀ «النّبیّ» در آن (نک‍ : عبدالباقی، ۶۸۶-۶۸۷)‌ بر می‌آید، عبارت است از «آیین تحول اجتماعی و فرهنگی در اسلام»؛ و سوره به‌ویژه بر تثبیت جایگاه والای پیامبر اكرم (ص) در جامعۀ اسلامی، توضیح شیوه‌های برخورد با بدعتها، شرح وظایف و تكالیف گوناگون مسلمانان در مرحلۀ انتقال از فرهنگ جاهلی به فرهنگ اسلامی، دلالت دارد.
 
می‌توان گفت كه سورۀ احزاب در یك مقدمه (۳۳ / ۱- ۸)، ۷ فصل و یك خاتمه (۳۳ / ۶۹-۷۳) تدوین شده و مشتمل بر این معانی است: اشاره‌ای به نبوت (۳۳ / ۷-‌ ۸)؛ تأكید و خطاب به پیامبر دربارۀ‌ تقوا، استقامت، پیروی از وحی و توكل (۳۳ / ۱-۳)؛ تصریح به مقام ولایت آن حضرت نسبت به پیروانشان (۳۳ / ۶)؛ بیان نمونه‌ای از آداب و رسوم و عادات جاهلیت (دربارۀ ظهار و فرزندخواندگی) و شیوۀ برخورد با آن (۳۳ / ۴-۵)؛ شرح جنگ احزاب (۳۳ / ۹-۲۰)؛ وجوب تأسی به رسول خدا (ص) (۳۳ / ۲۱)‌؛ پیكار صادقانۀ یاران آن حضرت (۳۳ / ۲۲-۲۳) و سرگذشت غلبۀ ‌مسلمانان بر یهودیان بنی قریظه و تمكن یافتن مهاجرین در مدینه (۳۳ / ۲۶-۲۷)؛ سفارش زنان پیامبر اكرم (ص) به رعایت اوامر الهی و حفظ جایگاه خود در مقام همسری با رسول خدا (۳۳ / ۲۸-۳۴)؛ بیان صفات و خصایص مردان و زنانی كه ایمان راستین دارند (۳۳ / ۳۵) و تأكید بر قاطعیت پیامبر اكرم در امر تبلیغ رسالت (۳۳ / ۳۸-۴۰).
 
پس از ذكر این معانی، به مناسبت، داستان زید و زینب و همسری زینب با رسول خدا (ص) را بعد از جدا شدن از زید یادآور می‌شود (۳۳ / ۳۷-۴۰). و آنگاه مقامات رسول خدا (ص) را بر می‌شمارد (۳۳ / ۴۶-۴۷) و به بیان برخی از احكام ازدواج و نیز تعدد زوجات آن حضرت می‌پردازد (۳۳ / ۵۰-۵۴). حكم وجوب رعایت حریم میان زنان و مردان، ظاهراً نخستین‌بار در این سوره مطرح شده است (نک‍ : ۳۳ / ۵۳، ۵۹). مجموعۀ آیات ۶۳ تا ۶۸ بسیار شبیه به قسمت پایانی سورۀ نازعات (۷۹ / ۴۲-۴۶) جلوه می‌كند و خاتمۀ ‌سوره شباهت فراوانی به مضامین سوره صف دارد. در همین خاتمه به بیانی لطیف، اشارتی به جایگاه خاص انسان در میان موجودات و پذیرش «امانت» شده است (۳۳ / ۷۲).
 
برخی از آیات سورۀ احزاب، از شهرت خاصی برخوردار شده‌اند، از جملۀ آنهاست: «ما جَعَلَ اللّٰهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فی جَوْفِهِ» (۳۳ / ۴)، «لَقَدْ كٰانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللّٰهُ اُسْوَةٌ حَسَنَهٌ» (۳۳ / ۲۱)، «ما كانَ مُحَمَّدٌ اَبا اَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَلٰكِنْ رَسولَ‌اللّٰهَ وَ خاتَمَ النَّبییّنَ» (۳۳ / ۴۰)، و از همه بیشتر، آیۀ ۵۶: «اِنَّ اللّٰهَ و مَلائِكَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی النَّبِیِّ، یا اَیُّهَاالَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیْهِ و سَلِّمُوا تَسْلیماً». همچنین است آیۀ ۵۳ كه به «آیۀ حجاب» و آیۀ ۷۲ كه به «آیۀ امانت» شهرت یافته‌اند، و نیز آیۀ ۳۳ «اِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْكُمُ الرَّجْسَ اَهْلَ البَیْتِ و یُطَهِّرَكُمْ تَطْهیراً» كه «آیۀ تطهیر» نام گرفته و موضوع بحثهای مفصل میان مفسران و قاطبۀ علمای اسلام شده است (برای نمونه، نک‍ : طوسی، طبرسی، فخرالدین رازی، طباطبایی، ذیل آیۀ مذكور؛ نیز نک‍ : واحدی، ۲۹۵، ۲۹۶؛ خازن، ۳ / ۴۶۶؛ دروزه، ۸ / ۲۶۱-۲۶۳) و كتب و رسائل و مقالات مستقلی در توضیح و بیان آن تألیف شده است (برای نمونه، نک‍ : آقابزرگ، ۱ / ۵۰).
 
داستان ازدواج رسول اكرم (ص) به فرمان خداوند با زینب بنت جحش، همسر مطلقۀ زید ــ كه پسر خواندۀ آن حضرت بود ــ به عنوان نمونه‌ای از برخورد قاطع و خردمندانۀ رسول خدا (ص) با عادات و رسوم بی‌پایۀ دوران جاهلیت در سورۀ احزاب گزارش شده است (۳۳ / ۳۷-۴۰). این موضوع همواره مورد گفت و گو و مناقشۀ فراوان از سوی مخالفان و موافقان قرار گرفته، و با آنكه در سِیَر و تـواریخ معتبر چـون سیرۀ ابن‌هشام (نک‍ : ۴ / ۲۹۴-۲۹۶)، ''طبقات'' ابن‌سعد (نک‍ : ۸ / ۱۰۱-۱۰۷) و ''تاریخ'' طبری (نک‍ : ۲ / ۵۶۲-۵۶۴) از شاخ و برگهایی كه در قرون بعد بر آن افزوده‌اند، پیراسته است، باز دشمنان اسلام، از تلفیق این آیات با برخی روایات ساختگی (نک‍ : ه‍ د، زید بن حارثه) كه متأسفانه در بعضی تفاسیر ''قرآن'' نیز جای گرفته‌اند، دستاویزهایی برای القای شبهه در اذهان دربارۀ‌ شخصیت پیامبر اكرم (ص) ساخته‌اند. البته دانشمندان و متفكران اسلامی نیز درصدد پاسخ‌گویی به شبهات آنان برآمده‌اند (مثلاً نک‍ : دروزه، ۸ / ۲۶۶-۲۷۰) و حتی بعضی به تألیف كتاب جداگانه در این موضوع پرداخته‌اند كه زاهر عوارض المعی، نویسندۀ كتاب ''مع المفسرین و المستشرقین فی زواج النبی (ص) بزینب بنت جحش'' (قاهره، ۱۹۷۶ م؛ بیروت، ۱۹۷۸ م)، از آن جمله است (رفاعی، ۳ / ۲۵۹). همچنین مستثنی شدن رسول اكرم (ص) از حكم «تحدید زوجات» در اسلام (۳۳ / ۵۰) نیز سخت مورد سوء ‌استفادۀ برخی از یهودیان و مسیحیان قرار گرفته و ساحت مقدس حضرت حتمی مرتبت (ص) آماج تهمتهای بی‌اساس آنان شده است كه نویسندگان و دانشمندان اسلامی به آنان پاسخ داده‌اند (مثلاً حسن، ۱۸۲-۱۸۶؛ دروزه، ۸ / ۲۷۹-۲۸۰؛ دربارۀ روایات مربوط به ثواب قرائت و خواص این سوره، نک‍ : قرطبی، ۱۴ / ۱۱۳؛ سیوطی،‌ ۶ / ۵۶۰؛ بحرانی، ۳ / ۲۸۹). <ref>لسانی فشارکی، محمدعلی، «احزاب»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۶، ذیل مدخل.</ref>


== محتوا ==
== محتوا ==
خط ۱۸: خط ۳۰:
«حزب» به معنی گروه و طایفه است و این جنگ را احزاب می‌نامند. برای آن‌که یهودیان با مشرکان مکّه و طوائف دیگر پیمان بستند و ائتلاف کردند تا یک‌باره بر مدینه بتازند و کار مسلمانان را یکسره سازند.<ref>شعرانی، حاج میرزا ابوالحسن، تهران، نشر طوبی، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۶۳، ج۱، ص۱۷۱.</ref>
«حزب» به معنی گروه و طایفه است و این جنگ را احزاب می‌نامند. برای آن‌که یهودیان با مشرکان مکّه و طوائف دیگر پیمان بستند و ائتلاف کردند تا یک‌باره بر مدینه بتازند و کار مسلمانان را یکسره سازند.<ref>شعرانی، حاج میرزا ابوالحسن، تهران، نشر طوبی، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۶۳، ج۱، ص۱۷۱.</ref>


آیات (۲۵–۹) سوره احزاب، شرح واقعه جنگ احزاب است و از آیه ۲۵ تا ۲۷ مربوط به [[نقد بر گزارش کشتار بنی‌قریظه|غزوه بنی‌قریظه]] است<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ ق، ج۱۶، ص۲۹۱.</ref> که پس از پایان جنگ احزاب، پیامبر(ص) مأمور شد حساب یهود بنی قریظه را که عامل اصلی جنگ احزاب بودند و مشرکان عرب را در این جنگ پشتیبانی کرده بود، روشن سازد که پیامبر اسلام(ص) و لشکریانش فاتح این نبرد بودند.
آیات (۲۵–۹) سوره احزاب، شرح واقعه جنگ احزاب است و از آیه ۲۵ تا ۲۷ مربوط به [[نقد بر گزارش کشتار بنی‌قریظه|غزوه بنی‌قریظه]] است<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ ق، ج۱۶، ص۲۹۱.</ref>  


== ازدواج پیامبر با همسر سابق زید ==
== ازدواج پیامبر با همسر سابق زید ==
ازدواج با همسر فرزندخوانده بعد از طلاق یکی از احکام سوره احزاب است. زید پسر خوانده رسول خدا(ص) همسرش را طلاق داد و سپس پیامبر(ص) با همسر طلاق یافته او ازدواج کرد. خداوند در این باره می‌فرمایند: {{قرآن|ترجمه=[به خاطر بیاور] زمانی را که به آن کس که خداوند به او نعمت داده بود و تو نیز به او نعمت داده بودی به فرزند خوانده‌ات (زید) می‌گفتی: همسرت را نگاه‌دار و از خدا بپرهیز! [و پیوسته این امر را تکرار می‌کردی]؛ و در دل چیزی را پنهان می‌داشتی که خداوند آن را آشکار می‌کند؛ و از مردم می‌ترسیدی در حالی که خداوند سزاوارتر است که از او بترسی! هنگامی که زید نیازش را از آن زن به سرآورد [و از او جدا شد]، ما او را به همسری تو درآوردیم تا مشکلی برای مؤمنان در ازدواج با همسران پسر خوانده‌های شان -هنگامی که طلاق گیرند- نباشد؛ و فرمان خدا انجام شدنی است [و سنّت غلط تحریم این زنان باید شکسته شود]|سوره=احزاب|آیه=۳۷}}
...
== خاتمیت ==
== خاتمیت ==
در سوره احزاب به صراحت آمده است که حضرت محمد(ص) خاتم پیامبران است.{{قرآن|مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا|ترجمه=محمّد پدر هيچ يك از مردان شما نيست، ولى فرستاده خدا و خاتم پيامبران است. و خدا همواره بر هر چيزى داناست.|سوره=احزاب|آیه=۴۰}}
...


== آیه تطهیر ==
== آیه تطهیر ==
{{نوشتار اصلی|آیه تطهیر}}
{{نوشتار اصلی|آیه تطهیر}}
[[آیه تطهیر]] در آیه ۳۳ سوره احزاب به اتفاق همه علما و مفسران شیعه اشاره به تطهیر ساحت اهل بیت پیامبر(ص) می‌باشد که این آیه هم دلیل بر امامت ائمه هدی(ع) است و هم دلیل بر عصمت آن حضرات: {{قرآن|إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا|ترجمه=خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.|سوره=احزاب|آیه=۳۳}}
...


== حمل امانت الهی ==
== حمل امانت الهی ==
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش