لهوف: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:


== نویسنده ==
== نویسنده ==
سید رضی‌الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی (۵۸۹ ـ۶۶۴ق)،<ref>الطهرانی، آقا بزرک، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> مشهور به سید بن طاووس مشهورترین فرد از خاندان آل طاووس که خاندانی مهم در حله بودند، است. سید بن طاووس دوران عمر خود را در حِلّه، بغداد، نجف، کربلا، کاظمین و سامرا گذراند. او نزد خلیفه عباسی، مورد اعتماد بود و با مُستَنْصِر، روابط خوبی داشت.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref>
سید رضی‌الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی (۵۸۹ ـ۶۶۴ق)،<ref>تهرانی، آقا بزرگ، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> مشهور به سید بن طاووس مشهورترین فرد از خاندان آل طاووس که خاندانی مهم در حله بودند، است. سید بن طاووس دوران عمر خود را در حِلّه، بغداد، نجف، کربلا، کاظمین و سامرا گذراند. او نزد خلیفه عباسی، مورد اعتماد بود و با مُستَنْصِر، روابط خوبی داشت.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref>


سید بن طاووس دارای مقام علمی در زمان خود بود. اساتید و شاگردان سید فراوان بوده‌اند. علامه حِلّی، پدر علامه حِلّی و برادرزاده سید بن طاووس از مشهورترین شاگردان او هستند. زهد، تقوا و قداست سید بن طاووس از زمان حیات او شهره است. او را صاحب کرامات شمرده‌اند که با امام زمان(ع) نیز ارتباط داشته است. شیفتگی وی به امام زمان(ع) در نوشته‌های گوناگون او مشهود است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref> [[علامه حلّی]] فرموده است: «سید بن طاووس، صاحب کرامات بوده است، که برخی از آنها را خود وی، و پاره‌ای دیگر را پدرم برای من نقل کرده است.»<ref>السید بن طاووس، ادب حضور (ترجمه فلاح السائل)، ترجمه محمد روحی، قم، انصاری، ۱۳۸۰ش، ص۲۳.</ref>
سید بن طاووس دارای مقام علمی در زمان خود بود. اساتید و شاگردان سید فراوان بوده‌اند. علامه حِلّی، پدر علامه حِلّی و برادرزاده سید بن طاووس از مشهورترین شاگردان او هستند. زهد، تقوا و قداست سید بن طاووس از زمان حیات او شهره است. او را صاحب کرامات شمرده‌اند که با امام زمان(ع) نیز ارتباط داشته است. شیفتگی وی به امام زمان(ع) در نوشته‌های گوناگون او مشهود است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref> [[علامه حلّی]] فرموده است: «سید بن طاووس، صاحب کرامات بوده است، که برخی از آنها را خود وی، و پاره‌ای دیگر را پدرم برای من نقل کرده است.»<ref>سید بن طاووس، ادب حضور (ترجمه فلاح السائل)، ترجمه محمد روحی، قم، انصاری، ۱۳۸۰ش، ص۲۳.</ref>


سید بن طاووس در سال ۶۶۴ق در بغداد از دنیا رفت و در شهر نجف دفن شد. ابن‌طاووس نماد ادعیه‌نگاری در میان مؤلفان شیعی است. او بر خلاف برادر خویش، سخت‌گیری سندی در احادیث و ادعیه را به کناری نهاده و با این امور با تساهل روبه‌رو می‌شود.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref>
سید بن طاووس در سال ۶۶۴ق در بغداد از دنیا رفت و در شهر نجف دفن شد. ابن‌طاووس نماد ادعیه‌نگاری در میان مؤلفان شیعی است. او بر خلاف برادر خویش، سخت‌گیری سندی در احادیث و ادعیه را به کناری نهاده و با این امور با تساهل روبه‌رو می‌شود.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.</ref>


== معرفی و محتوا ==
== معرفی و محتوا ==
گفته شده است سید بن طاووس لهوف را در دوران جوانی خود تألیف کرده است.<ref>اشکوری، جعفر، میراث محدث اُرموی، ص۲۴۵.</ref> این کتاب به حوادث پیشین ماجرای کربلا، سیمای جنگ در کربلا و حوادث بعد از عاشورا می‌پردازد.<ref>تهرانی، آقا بزرگ، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۳۸۹؛ کلبرگ، إتان، کتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، ترجمه رسول جعفریان و سیدعلی قرائی، قم، کتابخانه عمومی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۳۷۱ش، ص۷۶ و ۷۷.</ref> عالمان شیعه این کتاب را در ذکر مصائب امام حسین(ع) و شهدای کربلا، بسیار مورد استفاده قرار دادند.<ref>سید بن طاووس، غم نامه کربلا اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، ص۲۳. مقدمه مترجم. تهران، مطهر، ۱۳۷۷ش.</ref>
گفته شده است سید بن طاووس لهوف را در دوران جوانی خود تألیف کرده است.<ref>اشکوری، جعفر، میراث محدث اُرموی، قم، دارالحدیث، ص۲۴۵.</ref> این کتاب به حوادث پیشین ماجرای کربلا، سیمای جنگ در کربلا و حوادث بعد از عاشورا می‌پردازد.<ref>تهرانی، آقا بزرگ، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۳۸۹؛ کلبرگ، إتان، کتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، ترجمه رسول جعفریان و سیدعلی قرائی، قم، کتابخانه عمومی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۳۷۱ش، ص۷۶ و ۷۷.</ref> عالمان شیعه این کتاب را در ذکر مصائب امام حسین(ع) و شهدای کربلا، بسیار مورد استفاده قرار دادند.<ref>سید بن طاووس، غم نامه کربلا اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، مقدمه مترجم. تهران، مطهر، ۱۳۷۷ش. ص۲۳. </ref>


این کتاب بیش از ده بار در تهران، نجف اشرف، بیروت، تبریز و قم چاپ گردیده است، و چندین بار به فارسی ترجمه شده است، در نسخه‌های متن این کتاب در موارد اندکی، اختلافاتی وجود دارد، یا در بعضی، حدیثی آمده که در بعض دیگر نیست. این کتاب مجموعه‌ای مورد اعتماد از مقتل و ذکر مصائب امام حسین(ع) و شهدا و اسرای کربلا است که بسیار فشرده تألیف شده است.<ref>سید بن طاووس، غم نامه کربلا اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، ص۲۳. مقدمه مترجم. تهران، مطهر، ۱۳۷۷ش.</ref>
این کتاب بیش از ده بار در تهران، نجف اشرف، بیروت، تبریز و قم چاپ گردیده است، و چندین بار به فارسی ترجمه شده است، در نسخه‌های متن این کتاب در موارد اندکی، اختلافاتی وجود دارد، یا در بعضی، حدیثی آمده که در بعض دیگر نیست. این کتاب مجموعه‌ای مورد اعتماد از مقتل و ذکر مصائب امام حسین(ع) و شهدا و اسرای کربلا است که بسیار فشرده تألیف شده است.<ref>سید بن طاووس، غم نامه کربلا اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، مقدمه مترجم. تهران، مطهر، ۱۳۷۷ش، ص۲۳.</ref>


لهوف به سبب اهمیت زیاد آن، چندین بار به فارسی ترجمه شده است. [[سیدبهاء الدین محمد مختاری]] یکی از علمای بزرگ شیعه مذهب [[دوره صفوی]] برای نخستین بار کتاب لهوف سیدبن طاووس را از عربی به فارسی ترجمه کرد. برخلاف نظر کسانی که کتاب «لجة الالم» را اولین ترجمه لهوف می‌دانند، ترجمه اللهوف مختاری نخستین ترجمه این کتاب است.<ref>تجلیل، جلیل، «بهاءالدین محمد مختاری. نخستین مترجم لهوف»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش، شماره ۱۸۳. ص۱.</ref>
لهوف به سبب اهمیت زیاد آن، چندین بار به فارسی ترجمه شده است. [[سیدبهاء الدین محمد مختاری]] یکی از علمای بزرگ شیعه مذهب [[دوره صفوی]] برای نخستین بار کتاب لهوف سیدبن طاووس را از عربی به فارسی ترجمه کرد. برخلاف نظر کسانی که کتاب «لجة الالم» را اولین ترجمه لهوف می‌دانند، ترجمه اللهوف مختاری نخستین ترجمه این کتاب است.<ref>تجلیل، جلیل، «بهاءالدین محمد مختاری. نخستین مترجم لهوف»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، ۱۳۸۶ش، شماره ۱۸۳. ص۱.</ref>
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش