علم رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۲۳
خط ۷: خط ۷:
علم رجال به حالات و اوصاف راویان حدیث از جهت مورد قبول بودن یا نبودن سخن آنان درباره نقل روایت از معصوم می‌پردازد. اولین منابع دینی مسلمانان قرآن و سخنان و پیامبر و اهل بیت ایشان بوده است. اما در زمان ایشان و پس از حیاتشان اشخاصی روایاتی را به دروغ به آن‌ها نسبت دادند که در زمان زندگی ائمه روایات مورد بررسی قرار گرفته و در کتاب‌هایی جمع‌آوری شدند. از آن کتاب‌ها چیزی به ما نرسیده است اما علمایی از آن کتاب‌ها روایاتی را نقل نموده‌اند. در طول سالیان علمی جهت تشخیص صحت روایات و اتصال آن‌ها به معصوم به وجود آمد و در طی زمان تکمیل گردید که به علم رجال معروف است.
علم رجال به حالات و اوصاف راویان حدیث از جهت مورد قبول بودن یا نبودن سخن آنان درباره نقل روایت از معصوم می‌پردازد. اولین منابع دینی مسلمانان قرآن و سخنان و پیامبر و اهل بیت ایشان بوده است. اما در زمان ایشان و پس از حیاتشان اشخاصی روایاتی را به دروغ به آن‌ها نسبت دادند که در زمان زندگی ائمه روایات مورد بررسی قرار گرفته و در کتاب‌هایی جمع‌آوری شدند. از آن کتاب‌ها چیزی به ما نرسیده است اما علمایی از آن کتاب‌ها روایاتی را نقل نموده‌اند. در طول سالیان علمی جهت تشخیص صحت روایات و اتصال آن‌ها به معصوم به وجود آمد و در طی زمان تکمیل گردید که به علم رجال معروف است.


== تعریف و علت پیدایش ==
== تعریف و اهمیت ==


محققان علم رجال را علمی دانسته‌اند که در آن درباره حالات و اوصاف راویان حدیث، از جهت قبول یا رد قول آنان در نقل روایات معصومان(ع) بحث می‌شود. در این علم به تحقیق درباره وجود یا عدم وجود صفاتی در راوی چون [[عدالت]]، فسق، [[وثاقت]] و… پرداخته می‌شود.<ref>قربانی، زین‌العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، قم، انصاریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۶؛ آقا‌بزرگ طهرانی، محمدمحسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۸۰.</ref>
محققان علم رجال را علمی دانسته‌اند که در آن درباره حالات و اوصاف راویان حدیث، از جهت قبول یا رد قول آنان در نقل روایات معصومان(ع) بحث می‌شود. در این علم به تحقیق درباره وجود یا عدم وجود صفاتی در راوی چون [[عدالت]]، فسق، [[وثاقت]] و… پرداخته می‌شود.<ref>قربانی، زین‌العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، قم، انصاریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۶؛ آقا‌بزرگ تهرانی، محمدمحسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۸۰.</ref>


در بین راویان احادیث افراد مختلف با عقاید گوناگون و خصوصیات اخلاقی متفاوت وجود دارد که با انگیزه‌های مختلف به نقل روایت پرداخته‌اند. این عقاید و انگیزه‌ها می‌توانست تحریف لفظی و معنوی روایات شود.<ref>سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۳۶۹ش، ص۲۵.</ref> به همین دلیل، عالمان شیعه و اهل‌سنت بر ضبط صفات راویان و تالیف کتاب‌های رجالی تاکید داشتند. این تأکید را نشان‌دهنده اهمیت علم رجال در فهم علوم دینی برشمرده‌اند.<ref>سبحانی، کلیات فی علم الرجال، ص۲۸.</ref>
در بین راویان احادیث افراد مختلف با عقاید گوناگون و خصوصیات اخلاقی متفاوت وجود دارد که با انگیزه‌های مختلف به نقل روایت پرداخته‌اند. این عقاید و انگیزه‌ها می‌توانست موجب تحریف لفظی و معنوی روایات شود.<ref>سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۳۶۹ش، ص۲۵.</ref> به همین دلیل، عالمان شیعه و اهل‌سنت بر ضبط صفات راویان و تالیف کتاب‌های رجالی تاکید داشتند. این تأکید را نشان‌دهنده اهمیت علم رجال در فهم علوم دینی برشمرده‌اند.<ref>سبحانی، کلیات فی علم الرجال، ص۲۸.</ref>


== تاریخچه ==
== دوره پیدایش ==


علم رجال را یکی از قدیمی‌ترین [[علوم اسلامی]] دانسته‌اند که قدمت آن به اوائل نیمه دوم قرن اول قمری باز می‌گردد. چنان‌که ابو رافع کاتب [[امام علی]](ع)، برای اولین بار کتابی در این زمینه نوشت و در آن اسامی [[شیعیان شیعه|شیعیان]] امام(ع) و نیز اسامی شرکت کنندگان در جنگ‌های بصره، [[صفین]] و [[نهروان]] را وارد نمود.<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه، همان، ص۸۰؛ سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، قم، مرکز مدیریت حوزه علمیه، ۱۳۶۹، ج۲، ص۵۷.</ref> پس از او نیز افراد دیگری از شیعیان در زمان [[ائمه]](ع) در این خصوص کتاب نوشتند، مانند عبد الله بن جبله متوفی ۲۱۹ از اصحاب [[امام کاظم]](ع)، حسن بن علی بن فضال متوفی ۲۲۴ از اصحاب امام کاظم(ع)، علی بن الحسن متولد ۲۰۶، فضل بن شاذان از اصحاب [[امام رضا]](ع)، محمد بن خالد برقی از اصحاب امام کاظم(ع) و احمد بن محمد بن خالد برقی متوفی ۲۷۴، ولی متأسفانه کتاب هیچ‌کدام از افراد ذکر شده اکنون در دست نیست.<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۸۹–۹۰ و کلیات فی علم الرجال، ص۵۷.</ref> اما علمای دیگری پیوسته در طی قرون بعدی در این موضوع تألیفاتی داشته‌اند.
علم رجال را یکی از قدیمی‌ترین دانش‌های اسلامی دانسته‌اند که قدمت آن به اوائل نیمه دوم قرن اول قمری باز می‌گردد. چنان‌که ابورافع کاتب [[امام علی(ع)]]، برای اولین بار کتابی در این زمینه نوشت و در آن اسامی [[شیعیان شیعه|شیعیان]] امام(ع) و نیز اسامی شرکت‌کنندگان در جنگ‌های جمل، [[صفین]] و [[نهروان]] را وارد کرد.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۰، ص۸۰؛ نیز: سبحانی، کلیات فی علم الرجال، ج۲، ص۵۷.</ref>
 
پس از ابورافع افراد دیگری از شیعیان در زمان [[ائمه(ع)]] درباره رجال حدیث کتاب نوشتند؛ از جمله: عبدالله بن جبله (درگذشته ۲۱۹ق) از اصحاب [[امام کاظم(ع)]]؛ حسن بن علی بن فضال (درگذشته ۲۲۴ق) از اصحاب امام کاظم(ع)، فضل بن شاذان نیشابوری (درگذشته ۲۶۰ق) از اصحاب [[امام رضا(ع)]]، محمد بن خالد برقی از اصحاب امام کاظم(ع) و [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] (درگذشته ۲۷۴ق).<ref>قربانی، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۸۹–۹۰؛ نیز: سبحانی، کلیات فی علم الرجال، ص۵۷.</ref> کتاب‌های رجالی هیچ‌کدام از افراد ذکرشده اکنون در دست نیست.<ref>قربانی، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۸۹–۹۰؛ نیز: کلیات فی علم الرجال، ص۵۷.</ref>  


== اصول علم رجال ==
== اصول علم رجال ==
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش