۴۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Am.gashool (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Am.gashool (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
بردگی در طول تاریخ اسباب فراوانی داشته، نه تنها اسیران جنگی و بدهکارانی که قدرت بر پرداخت بدهی خود نداشتند به صورت برده درمی‌آمدند که زور و غلبه نیز مجوز برده گرفتن و برده داری بود. کشورهای زورمند از تجارت برده پول هنگفتی به دست می‌آوردند. آنان قوای نظامی خود را با انواع سلاح‌ها به ممالک ضعیف آفریقا و دیگر نقاط جهان اعزام می‌کردند و گروه، گروه از انسان‌ها را به اسارت گرفته و در بازارهای برده‌فروشی ممالک دیگر به فروش می‌گذاشتند. | بردگی در طول تاریخ اسباب فراوانی داشته، نه تنها اسیران جنگی و بدهکارانی که قدرت بر پرداخت بدهی خود نداشتند به صورت برده درمی‌آمدند که زور و غلبه نیز مجوز برده گرفتن و برده داری بود. کشورهای زورمند از تجارت برده پول هنگفتی به دست می‌آوردند. آنان قوای نظامی خود را با انواع سلاح‌ها به ممالک ضعیف آفریقا و دیگر نقاط جهان اعزام می‌کردند و گروه، گروه از انسان‌ها را به اسارت گرفته و در بازارهای برده‌فروشی ممالک دیگر به فروش می‌گذاشتند. | ||
اسلام با تمام شیوه‌های برده‌داری مخالفت کرد و تنها در مورد اسیران جنگی اجازه برده‌گیری داد؛ برده‌گیری اسیران جنگی در اسلام جنبه الزامی نداشت، بلکه در بسیاری موارد اسیران بنا به مصالحی بی قید و شرط یا به شرط دادن فدیه آزاد می‌شدند. | اسلام با تمام شیوه‌های برده‌داری مخالفت کرد و تنها در مورد اسیران جنگی اجازه برده‌گیری داد؛ برده‌گیری اسیران جنگی در اسلام جنبه الزامی نداشت، بلکه در بسیاری موارد اسیران بنا به مصالحی بی قید و شرط یا به شرط دادن فدیه آزاد می‌شدند. در زمان ظهور اسلام زندان مناسبی وجود نداشت که بتوان اسیران جنگی را تا زمان تعیین تکلیف در آن نگهداشت؛ به همین خاطر راهی بهتر از مأوا دادن اسیران جنگی در میان خانواده‌های مسلمانان بر اساس مقررات خاص و به عنوان برده وجود نداشت. طبعا هنگامی که چنین شرائطی تغییر یابد، پیشوای جامعه اسلامی حکم بردگی را درباره این گونه اسیران اعمال نخواهد کرد. مثلا می‌توان آنها را از طریق «من» و «فداء» آزاد ساخت. اسلام به پیشوای مسلمین آزادی عمل داده‌است تا با در نظر گرفتن مصالح عمومی، تصمیم مناسبی اتخاذ نماید. به این ترتیب اسلام سرچشمه‌های بردگی جدید را به صورت تدریجی بست. | ||
=== حفظ حق مقابله به مثل در برده‌گیری اسیران جنگی === | === حفظ حق مقابله به مثل در برده‌گیری اسیران جنگی === | ||
یکی از حکمت‌های نفی کلی نظام برده داری در صدر اسلام، حفظ حق مقابله به مثل در برابر دولت‌های متخاصم بود. اگر کشورهای غیر اسلامی در آن زمان ملتزم و متعهد به عدم برده‌گیری بودند و پیمانی با این هدف منعقد شده‌بود، عمل به مفاد این پیمان الزامی بود؛ اما در وضعیتی که چنین پیمانی وجود نداشت نفی کلی برده‌داری در اسلام عملا به ضرر دولت اسلامی و مسلمانان بود. اگر کشورهای دیگر آسوده‌خاطر بودند که هیچگاه دولت اسلامی اتباع دیگر دول را به برده نمی‌برد، حمله به سرزمین اسلامی برای ایشان بی هزینه بود و برای برده‌گیری مسلمانان جری و جسور می‌شدند. بنابراین، ضرورت داشت در دوران رواج برده داری در جهان، اسلام حق مقابله به مثل را برای مسلمانان حفظ نماید و علی رغم مخالفت عملی با نظام برده‌داری، برده گیری دشمن را در آن دوران به عنوان شیوه‌ای برای دفاع از شهروندان مسلمان مثل باقی گذارد. به این همین جهت اسلام پیش از نفی نظام برده‌داری در سراسر جهان، برده‌داری را به کلی نفی ننمود؛ اگرچه عملا در جهت حفظ حقوق بردگان موجود و برچیدن نظام برده‌داری اقدامات بزرگ و ارزنده‌ای انجام داد. | |||
=== گشودن دریچه آزادی === | === گشودن دریچه آزادی === | ||
اسلام برنامه وسیعی برای آزاد شدن بردگان تنظیم کرده است که اگر | اسلام برنامه وسیعی برای آزاد شدن بردگان تنظیم کرده است که اگر به درستی به آن عمل می‌شد در مدت نه چندان زیادی تدریجاً همه بردگان آزاد شده و شهروندی آزاد محسوب می‌شدند. رئوس این برنامه چنین است: | ||
الف) در اسلام یکی از مصارف هشتگانه زکات، خریدن و آزاد کردن بردگان است (توبه / ۶۰) و به این ترتیب یک بودجه دائمی و مستمر برای این امر در بیت‌المال اسلامی در نظر گرفته شده و تا آزادی کامل بردگان ادامه داشت. | |||
ب) برای تکمیل این منظور مقرراتی در اسلام وضع شده که بردگان طبق قراردادی که با مالک خود | ب) برای تکمیل این منظور مقرراتی در اسلام وضع شده که بردگان طبق قراردادی که با مالک خود می‌بندند، بتوانند با کار کردن خود را آزاد کنند (در فقه اسلامی فصلی در این زمینه تحت عنوان «مکاتبه» آمده است). | ||
ج) آزاد کردن بردگان یکی از مهمترین عبادات و اعمال خیر در اسلام است، و پیشوایان اسلام در این مسئله پیش قدم بودند، تا آنچه که در حالات علی(ع) نوشته‌اند: اعتق آلفا من کدیده:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۱، ص۴۳.</ref> «هزار برده را از دسترنج خود آزاد کردند». | ج) آزاد کردن بردگان یکی از مهمترین عبادات و اعمال خیر در اسلام است، و پیشوایان اسلام در این مسئله پیش قدم بودند، تا آنچه که در حالات علی(ع) نوشته‌اند: اعتق آلفا من کدیده:<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۱، ص۴۳.</ref> «هزار برده را از دسترنج خود آزاد کردند». | ||