automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
</ref> | </ref> | ||
بدون شك موسى قصد كشتن مرد فرعونى نداشت، و از آيات بعد نيز به خوبى اين معنى روشن مىشود، نه به خاطر اينكه آنها مستحق قتل نبودند، بلكه به خاطر پىآمدهايى كه اين عمل ممكن بود براى موسى و بنى اسرائيل داشته باشد. مسلما موسى در اينجا گناهى مرتكب نشد، بلكه در واقع ترك اولايى از او سر زد كه نمىبايست چنين بىاحتياطى كند تا به دردسر و زحمت و رنج بيفتد او در برابر همين ترك اولى از خدا تقاضاى عفو كرد و خدا نيز او را مشمول لطفش قرار داد. | |||
آنچه از موسى سر زد ترك اولايى بيش نبود، او با اين عملش خود را به زحمت انداخت چرا كه قتل يك قبطى به وسيله موسى چيزى نبود كه فرعونيان به آسانى از آن بگذرند، و مىدانيم ترك اولى به معنى كارى است كه ذاتا حرام نيست، بلكه موجب مىشود كه كار خوبترى ترك گردد، بىآنكه عمل خلافى انجام شده باشد.<ref>مکارم شیرازی،ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱، ج۱۶، ص۴۲.</ref> | |||