روش خواندن نماز شکر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نماز شکر''' از نمازهای مستحب که برای سپاس از درگاه خداوند خوانده می‌شود. نماز شکر، شکل خاص و شرایط ویژه و زمان معینی ندارد و به‌صورت یک نماز دو رکعتی معمولی نیز می‌تواند خوانده شود. نماز شکر را مانند سایر نمازهای مستحبی می‌توان در حال نشسته، ایستاده، راه رفتن، داخل وسائل نقلیه و... به‌جا آورد؛ هرچند بهتر آن است که ایستاده خوانده شود.<ref>یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref>

[[علامه مجلسی]] سند حدیث را صحیح دانسته است.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۴۶۶. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ملاذ الأخيار في فهم تهذيب الأخبار، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ج۵، ص۳۲۷.</ref> کتاب‌های دیگر همین روایت را از کتاب کافی نقل کرده‌اند.<ref>طوسى، محمد بن الحسن، تهذيب الأحكام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۳، ص۱۸۴، باب۱۸، حدیث۱. حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، قم، موسسه آل‌البیت، چاپ: اول، ۱۴۰۹ ق، ج۸، ص۱۴۲.</ref> برخی در ذیل نماز شکر بدون استناد به روایتی از معصوم، آورده‌اند که سفارش شده که پس از نماز شکر، دعای شکر صحیفه سجادیه<ref>على بن الحسين، امام چهارم عليه السلام، الصحيفة السجادية، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۶۲، دعای ۳۷.</ref> خوانده شود.<ref> كفعمى، ابراهيم بن على عاملى، البلد الأمين و الدرع الحصين، بيروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق، ص۱۶۴.</ref>{{پایان پاسخ}}