اهمیت و فضیلت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

نماز از بزرگترین واجبات اسلامی بوده و در اسلام کمتر عبادتی مانند آن مورد اهمیت واقع شده است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمت‌الله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> مفسران گفته‌اند آغاز اعمالِ خیرْ نماز است.<ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۶، ص۱۷۳</ref> آیات زیادی از قرآن بر وجوب نماز دلالت دارند.<ref>سوره ابراهیم آیه ۳۱، سوره بقره آیه ۴۳، سوره طه آیه ۱۴.</ref> در برخی آیات امر به اقامه نماز شده، و در آیات دیگر به‌طور کامل و دقیق از نماز، وجوب و چگونگی اقامه آن صحبت می‌کند. نماز بر هر مؤمنی فرض و واجب شده است.<ref>سوره نساء آیه ۱۰۳.</ref> خداوند در قرآن نمازگزارانی که به نمازشان اهمیت نمی‌دهند سرزنش کرده است.<ref>سوره ماعون آیه ۴ و ۵</ref> یکی از صفات دوزخیان این است که از نمازگزاران نیستند.<ref>سوره مدثر آیه ۴۳.</ref>

نماز علاوه بر این‌که برای انسان واجب است، باید پنج مرتبه در روز و در اوقات معیّن خوانده شود؛ خداوند می‌خواهد پیوند انسان از او بریده نباشد و در بیست و چهار ساعت به‌طور مکرر در اوقات معین باید با پروردگار خویش ارتباط برقرار نماید. بالاترین عبادات در نزد خداوند نماز است<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، انوار هدایت، کابل، مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی محسنی، ۱۳۹۴، ج۱، ص۱۷۵ و ۱۴۷.</ref>

از [[امام صادق(ع)]] نقل است که: «اولین چیزی که اعمال بنده با آن محاسبه خواهد شد نماز است؛ پس اگر نماز مورد پذیرش خداوند قرار گیرد، عبادت‌ها و اعمال نیک دیگر پذیرفته می‌شود؛ و چنان که نماز در پیشگاه خداوند پذیرفته نشود، اعمال دیگر هم قبول نمی‌شود.» شارع مقدس اهمیت زیادی برای نماز قائل شده است؛ به گونه‌ای که در هر حال حتی در حال احتضار نماز را واجب کرده است.<ref>منتظری، حسینعلی، اسلام دین فطرت، تهران، نشر سایه، ۱۳۸۵، ص۴۳۹.</ref>

در قرآن اقامه نماز همراه با انجام نیکی و خیرات آمده است.<ref>سوره انبیاء آیه ۷۳.</ref> یکی از توصیه‌های [[لقمان]] به پسرش،<ref>سوره لقمان آیه ۱۷.</ref> سفارش خداوند به [[عیسی(ع)]]،<ref>سوره مریم آیه ۳۱.</ref>  توصیه [[اسماعیل]] به خانواده‌اش<ref>سوره مریم آیه ۵۵.</ref>، دعای [[حضرت ابراهیم(ع)]] برای خود و خانواده‌اش،<ref>سوره ابراهیم آیه ۴۰.</ref> اقامه نماز بوده است. بشارت به [[زکریا]] به تولد [[یحیی]] در زمانی بود که زکریا در حال خواندن نماز در محراب بود.<ref>سوره آل عمران آیه ۳۹.</ref>