automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== فضیلت نماز == | == فضیلت نماز == | ||
در دین اسلام، نخستین و مهمترین وظیفۀ عبادی برای هر فرد مكلف به جای آوردن نماز | در دین اسلام، نخستین و مهمترین وظیفۀ عبادی برای هر فرد مكلف به جای آوردن نماز است؛ كه ۵ نوبت در روز یادآور ایمان و عقیدۀ فرد مسلمان، و وسیله‌ای برای پیوند و گفتگو با خداوند است.<ref>جمعی از نویسندگان، «اسلام»، بخش «نماز»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
نماز را مهمترین عبادت | نماز را مهمترین عبادت دانسته‌اند. در روایات تعابیر زیادی درباره فضیلت و اهمیت نماز وجود دارد. پیامبر(ص) گفته است گناهان بنده مسلمان در حال نماز خالصانه فرو می‌ریزد، همانگونه که برگ از درخت فرو می‌ریزد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۱۲.</ref> و نیز گفته است برپادارنده دین، نماز است. و نیز نماز، ستون دین شماست.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۲۴.</ref> امام رضا(ع)درباره نماز گفته است که وسیله تقرّب هر پرهیزگاری است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۲۶.</ref> | ||
مفسران در بین اطاعات و عبادات هیچ‌یک را به مرتبهٔ نماز | مفسران در بین اطاعات و عبادات هیچ‌یک را به مرتبهٔ نماز متصور نمی‌دانند و معتقدند نماز متکفّل سعادت بشر است و قبولی آن موجب قبولی جمیع اعمال است.<ref>خمینی، سید روح‌الله، آداب نماز، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶.</ref> مهمترین آثار نماز، بیدار ساختن انسان و پایان دادن به خود فراموشی است؛ زیرا هنگامی که یاد خدا به میان آمد، وضع انسان به کلی دگرگون می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> نماز مهمترین رابطه خلق و خالق است که هر گاه با آدابش انجام گیرد زمینه مطمئنی برای همه خوبی‌ها و نیکی‌ها خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تهران، برگزیده تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲، ج۳، ص۲۴۲.</ref> یکی از عوامل تقرب انسان به خداوند، عبودیت و بندگی است که نماز از مهمترین مصادیق آن است.<ref>اخلاق اسلامی، یوسفیان، نعمت‌الله؛ الهامی نیا، علی اصغر، ج۱، ص۵۹</ref> | ||
[[خاشعین]] در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری می‌جویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز می‌گذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> قرآن یکی از اوصاف محسنین و اولواالاباب<ref>سوره رعد آیه ۲۲.</ref> را نمازگزاردن دانسته است.<ref>سوره لقمان آیه ۴</ref> | |||
خاشعین در قرآن کسانی هستند که به وسیله نماز از خدا یاری می‌جویند.<ref>سوره بقره آیه ۴۵</ref> نیز از اوصاف مؤمنین این است که با خشوع نماز می‌گذارند و بر آن مراقبت دارند.<ref>سوره انعام آیه ۹۲، سوره انفال آیه ۳، سوره توبه آیه ۷۱، سوره مؤمنون آیه ۲ و ۹، سوره اعلی آیه ۱۵. سوره حج آیه ۴۱</ref> | |||
=== استعانت از نماز === | === استعانت از نماز === | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
مفسران گفته‌اند نماز اقبال به خدا، و پناه‌بردن به او است؛ روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند که به جایی تکیه دارد که ازبین‌رفتنی نیست، و به سببی دست زده که پاره‌شدنی نیست.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۲۹.</ref> در [[کافی]] از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است که هر وقت امری و پیشامدی علی(ع) را به وحشت می‌انداخت، برمی‌خاست، و | مفسران گفته‌اند نماز اقبال به خدا، و پناه‌بردن به او است؛ روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند که به جایی تکیه دارد که ازبین‌رفتنی نیست، و به سببی دست زده که پاره‌شدنی نیست.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۲۹.</ref> در [[کافی]] از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است که هر وقت امری و پیشامدی [[علی(ع)]] را به وحشت می‌انداخت، برمی‌خاست، و به نماز می‌ایستاد، و می‌فرمود: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ؛ از صبر و نماز کمک بگیرید.»<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۳۰.</ref> | ||
از امام صادق(ع) نقل شده است «چه منع مى‌كند يكى از شما را كه چون غمى از غم‌هاى دنيا به او برسد وضو سازد و در مسجد رود و دو ركعت نماز بگذارد و در آن دعا كند تا حق‌تعالى رفع غم او نمايد چه او فرموده كه وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ.»<ref>كاشانى، ملا فتح الله، تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين، تهران، كتابفروشى محمد حسن علمى، ۱۳۳۶، ج۱، ص۱۷۸.</ref> | از امام صادق(ع) نقل شده است «چه منع مى‌كند يكى از شما را كه چون غمى از غم‌هاى دنيا به او برسد وضو سازد و در مسجد رود و دو ركعت نماز بگذارد و در آن دعا كند تا حق‌تعالى رفع غم او نمايد چه او فرموده كه وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ.»<ref>كاشانى، ملا فتح الله، تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين، تهران، كتابفروشى محمد حسن علمى، ۱۳۳۶، ج۱، ص۱۷۸.</ref> | ||
=== از بین بردن بدیها === | === از بین بردن بدیها === | ||
نماز از حسناتی شمرده شده است که سیئات ( | نماز از حسناتی شمرده شده است که سیئات (بدیها) را از بین می‌برد.<ref>سوره هود آیه ۱۱۴.</ref> گفته شده است که نماز از بزرگترین حسنات است.<ref>قطب، سید، فی ظلال القرآن، بیروت، دار الشروق، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۹۳۲.</ref> مفسران گفته‌اند نمازها حسناتی است که در دل‌های مؤمنین وارد شده و آثار معصیت و تیرگی‌هایی که دل‌هایشان از ناحیه سیئات کسب کرده از بین می‌برد. در میان عبادات، نماز مهمترین عبادت و در اخلاقیات صبر مهمترین خُلق است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، لبنان، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۵۸.</ref> نمازها گناهانى را كه در فاصلههاى اداى آنها صورت می‌گيرد، میپوشاند.<ref>مغنیه، محمدجواد، ترجمه تفسير كاشف، ترجمه موسی دانش، قم، بوستان كتاب قم، ۱۳۷۸، ج۴، ص ۴۳۸. | ||
</ref> | </ref> | ||
نماز روشنترين نمونه كار | نماز روشنترين نمونه كار نیک است.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن ۱۳۸۸، ج۴، ص۱۳۰.</ref> اعمال نیک در از ميان بردن آثار سوء اعمال بد اثرگذار است. هر گاه نماز با شرائطش انجام شود، انسان را در عالمى از معنويت و روحانيت فرو می‌برد كه پيوندهاى ايمانى او را با خدا چنان محكم می‌سازد كه آلودگی‌ها و آثار گناه را از دل و جان او شستشو می‌دهد.<ref>مکارم شیرازی،ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱، ج۹، ص ۲۶۷. | ||
</ref> | </ref> | ||
=== جلوگیری از فحشا === | === جلوگیری از فحشا === | ||
قرآن، نماز را بازدارنده از فحشا و منکر می‌داند: {{قرآن|إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَیٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ|ترجمه=نماز آدمی را از فحشا و منکر بازمی‌دارد .|سوره=عنکبوت|آیه=۴۵}} نماز از آنجا که انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنی اعتقاد به مبدأ و معاد می‌اندازد دارای اثر بازدارندگی از فحشاء و منکر است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۶، ص۲۸۵.</ref> | قرآن، نماز را بازدارنده از [[فحشا]] و منکر می‌داند: {{قرآن|إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَیٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ|ترجمه=نماز آدمی را از فحشا و منکر بازمی‌دارد .|سوره=عنکبوت|آیه=۴۵}} نماز از آنجا که انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنی اعتقاد به مبدأ و [[معاد]] می‌اندازد دارای اثر بازدارندگی از فحشاء و منکر است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱، ج۱۶، ص۲۸۵.</ref> مفسران گفته‌اند نماز از کارهای بسیار زشت امثال [[قتل نفس]]، [[زنا]]، [[لواط]]، و مانند آن و نیز از مطلق کارهای ناپسند که مورد قبول وجدان بشری نیست نهی می‌کند.<ref>قرشی، سید علی اکبر، تفسیراحسن‌الحدیث، قم، دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۹۱، ج۸، ص۱۴۶.</ref> | ||
درجات مؤمن با نماز او تعالی می‌یابد. | نماز باعث تقوا می‌شود و تقوا، نفس را از هواپرستی‌ها باز می‌دارد. درجات مؤمن با نماز او تعالی می‌یابد. هرچه بیشتر بر نماز خود مواظبت کند و آن را با شرایطش بجا آورد و در هنگام اقامه آن، خشوع بیشتری داشته باشد، ارتباط و قرب او به خداوند هم بیشتر خواهد شد و در نتیجه، این ارتباط و قرب، در همه ابعاد زندگی او بازتاب خواهد یافت.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۶.</ref> | ||
نماز از مهمترین عباداتی است که نفس را تزکیه می‌کند و آن را به برترین درجات کمال ارتقا می‌دهد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۸.</ref> مفسران گفته‌اند نماز آدمی را از فحشاء و منکرات و کارهای زشت و ناپسند بازمی‌دارد و نمازی که آدمی را از فحشاء باز ندارد نبودنش بهتر از بودن آن هست.<ref>الملکی التبریزی، المیرزا جواد، اسرار الصلوة (فارسی)، ترجمه رضا رجب‌زاده، تهران، اسرار الصلوة (فارسی)، ۱۳۷۲، ص۱۷۵.</ref> در روایت آمده است که کسی که نمازش او را از منکر و فحشا دور نسازد، آن نمازش چیزی به او اضافه نمی‌کند مگر دوری از خداوند را.<ref>الغزالی، أبو حامد، إحیاء علوم الدین، بیجا، دار الکتاب العربی، لبنان، بیتا، ج۲، ص۷۶.</ref> | نماز از مهمترین عباداتی است که نفس را تزکیه می‌کند و آن را به برترین درجات کمال ارتقا می‌دهد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۸.</ref> مفسران گفته‌اند نماز آدمی را از فحشاء و منکرات و کارهای زشت و ناپسند بازمی‌دارد و نمازی که آدمی را از فحشاء باز ندارد نبودنش بهتر از بودن آن هست.<ref>الملکی التبریزی، المیرزا جواد، اسرار الصلوة (فارسی)، ترجمه رضا رجب‌زاده، تهران، اسرار الصلوة (فارسی)، ۱۳۷۲، ص۱۷۵.</ref> در روایت آمده است که کسی که نمازش او را از منکر و فحشا دور نسازد، آن نمازش چیزی به او اضافه نمی‌کند مگر دوری از خداوند را.<ref>الغزالی، أبو حامد، إحیاء علوم الدین، بیجا، دار الکتاب العربی، لبنان، بیتا، ج۲، ص۷۶.</ref> | ||
[[علامه شعرانی]] ذیل آیه ۴۵ سوره عنکبوت | [[علامه شعرانی]] ذیل آیه ۴۵ [[سوره عنکبوت]] گفته است «علت تأثير نماز در نهى از فحشا واضح است؛ چون اين عمل جز با اعتقاد به وجود پروردگار انجام نمی‌گيرد و آنكه عقيده به خدا دارد، البته روزى به صلاح خواهد آمد و توبه خواهد كرد. و گاهى ممكن است به نماز عادت باشد نه از ترس خدا، چون ترك عادت بسيار دشوار است. نماز را ترك نمىكند و ساير معاصى را مرتكب می‌شود.»<ref>شعرانى، ابوالحسن، پژوهش‌هاى قرآنى علامه شعرانى در تفاسير مجمع البيان، روح الجنان و منهج الصادقين، تحقیق محمدرضا غياثى كرمانى، قم، بوستان كتاب قم، ۱۳۸۶، ج۲، ص۱۰۱۳. | ||
</ref> | </ref> | ||
=== شکر و یاد خداوند === | === شکر و یاد خداوند === | ||
عبارت «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» در آیه ۱۴ [[سوره طه]]، فلسفه نماز را یاد خدا می‌شمارد. و عبارت «لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ» که بعد از جمله «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» در آیه ۴۵ سوره عنکبوت آمده، نشان می‌دهد که ریشه اصلی فلسفه نماز، «یاد خدا» نهاده شده است؛ زیرا سرچشمه همه گناهان حبّ دنیا و دنیاپرستی است که ذکر خداوند، انسان را از آن بازمی‌دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> نماز برای این است که بندگان در یاد خداوند باشند.<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، انوار هدایت، کابل، مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی محسنی، ۱۳۹۴، ج۳، ص۳۲۰.</ref> | عبارت «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» در آیه ۱۴ [[سوره طه]]، فلسفه نماز را یاد خدا می‌شمارد. و عبارت «لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ» که بعد از جمله «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» در آیه ۴۵ سوره عنکبوت آمده، نشان می‌دهد که ریشه اصلی فلسفه نماز، «یاد خدا» بنیان نهاده شده است؛ زیرا سرچشمه همه گناهان حبّ دنیا و دنیاپرستی است که ذکر خداوند، انسان را از آن بازمی‌دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref> نماز برای این است که بندگان در یاد خداوند باشند.<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، انوار هدایت، کابل، مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی محسنی، ۱۳۹۴، ج۳، ص۳۲۰.</ref> | ||
قرآن نماز را یاد خدا می‌داند و یاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی می‌کند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> جوهر و حقیقت نماز این است که نماز یاد خداوند یکتا، رمز عبودیت او، دلیل تسلیم بودن در مقابل او، نشانه ایمان و علامت اخلاص است.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۹.</ref> نماز واجب شده است برای بر پا داشتن یاد خدا.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۸.</ref> | قرآن نماز را یاد خدا می‌داند و یاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی می‌کند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> جوهر و حقیقت نماز این است که نماز یاد خداوند یکتا، رمز عبودیت او، دلیل تسلیم بودن در مقابل او، نشانه ایمان و علامت اخلاص است.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۹.</ref> نماز واجب شده است برای بر پا داشتن یاد خدا.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۸.</ref> | ||
یکی از وجوه مهم نماز تشکر از پروردگار است: {{قرآن|فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ|ترجمه=پس (بشکرانه آن) برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی ذبح کن.|سوره=کوثر|آیه=۲}} در این آیه خداوند به پیامبرش می‌فرماید، به شکرانه اینکه ما به تو کوثر و خیر کثیر دادیم، نماز را بر پا کن.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور ج۹، ستاد اقامه نماز، تهران صفحه ۲۵۳ | یکی از وجوه مهم نماز تشکر از پروردگار است: {{قرآن|فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ|ترجمه=پس (بشکرانه آن) برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی ذبح کن.|سوره=کوثر|آیه=۲}} در این آیه خداوند به پیامبرش می‌فرماید، به شکرانه اینکه ما به تو [[کوثر]] و خیر کثیر دادیم، نماز را بر پا کن.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور ج۹، ستاد اقامه نماز، تهران صفحه ۲۵۳.</ref> | ||
امام رضا(ع) درباره حکمت نماز می‌فرماید حکمت نماز، اقرار به ربوبیت خداوند و شریک نگرفتن برای اوست. نماز، ذکر خداوند و دوام آن در شب و روز است تا بنده، مالک و مدبّر و آفریدگارش را از یاد نبرد وگرنه سرکشی و طغیان می‌کند؛ و این در یاد کردن پروردگار و ایستادن در پیشگاهش نهفته است، که او را از سرپیچی نهی می‌کند و از انواع فساد بازمی‌دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۹.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||