اهمیت و فضیلت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}نماز در قرآن چه جایگاه و فضیلتی دارد؟

{{پاسخ}}نماز از مهم‌ترین عبادات است که در قرآن واجب شمرده شده است. قرآن اقامه نماز را برای یاد و ذکر خداوند می داند و توصیه به استعانت به نماز کرده است. از مهمترین فضیلت های نماز که قرآن آن را برشمرده است، حسنات دانستن آن و از بین بردن بدی ها است. مطابق آیات قرآن، نماز از فحشا و منکر جلوگیری می کند. روایات زیادی وجود دارد که فضیلت های بی شماری برای نماز ذکر کرده اند و آن را مهمترین و برترین عبادت نامیده اند. از پیامبر نقل شده است که نماز ستون دین است.

از مهمترین اوصاف مؤمنان در قرآن نمازگزاردن آنان است.

مفسران گفته‌اند نماز اقبال به خدا، و التجاء به او است، روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند که به جایی تکیه دارد که انهدام پذیر نیست، و به سببی دست زده که پاره‌شدنی نیست.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان‏، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۲۹.</ref> در [[کافی]] از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است که هر وقت امری و پیشامدی علی(ع) را به وحشت می‌انداخت، برمی‌خاست، و بنماز می‌ایستاد، و می‌فرمود: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ؛ از صبر و نماز کمک بگیرید.»<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان‏، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، ۱۳۷۴، ج۱، ص۲۳۰.</ref>

قرآن برای نماز دو خاصیت ذکر کرده است یکی اینکه: نماز از کارهای بسیار زشت امثال زنا. لواط: قتل نفس و مانند آن و نیز از مطلق کارهای ناپسند که مورد قبول و جدان بشری نیست نهی می‌کند. دوم نماز یاد خداست، خدا را به یاد انسان می‌آورد و انسان را به ساحت قدس خداوندی متوجه می‌کند، دنیا و ما فیها را از یاد انسان می‌برد و او را در باطن ضمیرش با خدا روبرو می‌کند، این از اثر دوم بزرگتر است.<ref>قرشی، سید علی اکبر، تفسیراحسن‌الحدیث، قم، دفتر نشر نوید اسلام، ۱۳۹۱، ج۸، ص۱۴۶.</ref>