trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
اعمالی برابر با آزادکردن برده‌ای از نسل اسماعیل(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
، ۷ نوامبر ۲۰۲۲برخی از ایرادات آقای رضاپور برطرف شد
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (برخی از ایرادات آقای رضاپور برطرف شد) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
در روایات اسلامی چه کارهایی پاداش آزاد کردن بردگان نسل حضرت اسماعیل(ع) را | در روایات اسلامی چه کارهایی پاداش آزاد کردن بردگان نسل حضرت اسماعیل(ع) را دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== اعمال برابر با آزاد کردن فرزندان حضرت اسماعیل(ع) == | == اعمال برابر با آزاد کردن فرزندان حضرت اسماعیل(ع) == | ||
'''نجات از [[شرک]]:''' | |||
پیامبر خدا(ص): اگر کسی انسانی را از شرک به اسلام دعوت کند برایش اجر و ثوابی معادل آزاد کردن بنده ای از نسل و فرزندان اسماعیل ثبت می‌شود.<ref>زید بن علی، مسند زید بن علی، بیروت، دارالحیاة، بی تا، ص390.</ref> | پیامبر خدا(ص): اگر کسی انسانی را از شرک به اسلام دعوت کند برایش اجر و ثوابی معادل آزاد کردن بنده ای از نسل و فرزندان اسماعیل ثبت می‌شود.<ref>زید بن علی، مسند زید بن علی، بیروت، دارالحیاة، بی تا، ص390.</ref> | ||
'''آب دادن به تشنگان''' | |||
پیامبر خدا(ص): کسی که یک جرعه آب به مؤمنی که دسترسی به آب ندارد، بنوشاند، گویا ده نفر از فرزندان اسماعیل را از بردگی نجات داده است.<ref>کلینی، محمد، کافی، قم: دارالکتب الاسلامیه، 1365ق، ج2، ص201.</ref> | پیامبر خدا(ص): کسی که یک جرعه آب به مؤمنی که دسترسی به آب ندارد، بنوشاند، گویا ده نفر از فرزندان اسماعیل را از بردگی نجات داده است.<ref>کلینی، محمد، کافی، قم: دارالکتب الاسلامیه، 1365ق، ج2، ص201.</ref> | ||
'''کمک به [[شیعه]] نیازمند''' | |||
امام باقر(ع): کسی که به شیعه ای از شیعیان ما که دست یاری و کمک به طرف او دراز کرده، کمک نماید یا از گرسنگی او را رهائی دهد، قسم به خداوند برای این عمل ثوابی بهتر از ثواب رها کردن و آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل مقرر می‌شود.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، دارالکتب الاسلامیه، بی تا، ج2، ص 394.</ref> | امام باقر(ع): کسی که به شیعه ای از شیعیان ما که دست یاری و کمک به طرف او دراز کرده، کمک نماید یا از گرسنگی او را رهائی دهد، قسم به خداوند برای این عمل ثوابی بهتر از ثواب رها کردن و آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل مقرر می‌شود.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، دارالکتب الاسلامیه، بی تا، ج2، ص 394.</ref> | ||
'''سیر کردن گرسنگان''' | |||
امام باقر(ع): هر کس چهار نفر از مسلمین را سیر کند، گویا برده‌ای از فرزندان اسماعیل را آزاد کرده است.<ref>ابن بابویه، محمد، ثواب الاعمال، قم: منشورات الرضی، 1368ش، ص137.</ref> | امام باقر(ع): هر کس چهار نفر از مسلمین را سیر کند، گویا برده‌ای از فرزندان اسماعیل را آزاد کرده است.<ref>ابن بابویه، محمد، ثواب الاعمال، قم: منشورات الرضی، 1368ش، ص137.</ref> | ||
'''افطاری دادن به روزه‌دار''' | |||
امام صادق(ع): افطار دادن به شخص روزه دار مسلمان، ثوابی معادل آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل دارد.<ref>حلی، تحریر الاحکام، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، 1420ق، ج1، ص516.</ref> | امام صادق(ع): افطار دادن به شخص روزه دار مسلمان، ثوابی معادل آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل دارد.<ref>حلی، تحریر الاحکام، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، 1420ق، ج1، ص516.</ref> | ||
'''اطعام مؤمن نیازمند''' | |||
امام صادق(ع): اگر مؤمن محتاجی را اطعام دهد، ثوابش معادل آزاد کردن صد نفر از فرزندان اسماعیل از بردگی است.<ref>کلینی، محمد، کافی، قم: دارالکتب الاسلامیه، 1365ق، ج2، ص 203.</ref> | امام صادق(ع): اگر مؤمن محتاجی را اطعام دهد، ثوابش معادل آزاد کردن صد نفر از فرزندان اسماعیل از بردگی است.<ref>کلینی، محمد، کافی، قم: دارالکتب الاسلامیه، 1365ق، ج2، ص 203.</ref> | ||
[[اسلام]] برخی مسائل اجتماعی را که با زندگی بشری در ارتباط تنگاتنگ می‌باشد، با پاداش دادن و تشویق کردن‌ها، برجسته می‌کند تا اهمیت آن مسائل اجتماعی را برساند که اگر کسی به آن اقدام کند گویا یک یا چندین نفر از نسل برترین پیامبران الهی را از بند اسارت رهانیده است. از همین‌رو فرهنگ [[انفاق در قرآن|انفاق]] و کمک به دیگران نشان می‌دهد که هر فردی در جامعه باید به فکر دیگر انسان‌ها و نگرانی معیشت و زندگی آنها را داشته باشد. اگر فرهنگ انفاق آن‌طور که مورد تأکید قرآن است، در جامعه محقق شود مسئله فقر که یکی از اساسی‌ترین موضوعات جوامع بشری است، تا حدود زیادی بهبود پیدا می‌کند و شاید به‌طور کامل رفع شود. اسلام برای رسیدن به این هدف برنامه وسیعی دارد که یکی از مهمترین آنها انفاق و کمک مالی به دیگران است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۱۶</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||