موعودگرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''موعودگرایی'''، '''موعودباوری''' و '''منجی‌گرایی''' اعتقاد به ظهور منجی در پایان تاریخ است. در ادیان، موعودگرایی به معنای اعتقاد به ظهور منجی است و در اسلام مراد از منجی اعتقاد به ظهور امام زمان(ع) پس از یک دوره غیبت طولانی دانسته می شود. موعودگرایی بر پایه دو مبنای عقلی و نقلی استوار است.  

==مفهوم شناسی==

واژه «موعود» به معنای وعده داده شده است،<ref>فرهنگ ابجدی، ج۱، ص۸۸۲.</ref> به روز قیامت از آن رو که وعده بازگشت برای پاداش و کیفر است «یوم الموعود» گفته می‌شود.<ref>ر. ک. مفردات راغب، ص۸۷۶؛ مجمع البحرین، ج‏۳، ص۱۶۲.</ref> به حضرت مهدی(ع) نیز امام موعود گفته می‌شود؛ زیرا ظهورش توسط انبیای الاهی و کتب آسمانی<ref>{{قرآن|وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ}} در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: «بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!». سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref> به ویژه قرآن وعده داده شده است.<ref>مانند آیات: نور/ ۵۵؛ انبیاء/ ۱۰۵؛ ه توبه/ ۳۳؛ صف/ ۸؛ فتح/ ۲۸؛ ا نفال/ ۳۹.</ref>

مراد از «موعودگرایی»، «موعودباوری»، «منجی‌گرایی» و مانند آن، اعتقاد به ظهور منجی در پایان تاریخ است. اصل عقیده به ظهور منجی و موعود الاهی در آخرالزمان، یک اعتقاد همگانی است. هم در کتب مقدس ادیان پیشین آمدنش را نوید داده است<ref>ر. ک. کتاب مقدس عهد قدیم، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای۹–۳۷؛ عهد جدید، انجیل یوحنا، باب پنجم، بندهای ۲۶–۲۸.</ref> و هم قرآن وعده قطعی ظهورش را بشارت داده است<ref>(نور:۵۵).</ref> و هم در احادیث از حتمی بودن ظهورش خبر داده است<ref>إعلام الوری بأعلام الهدی، ص۳۹۱.</ref>