۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''تدوین کتابهای حدیثی اهلسنت''' از پس دورهٔ منع کتابت و تدوین حدیث طی دورههای متعدد تاریخی و با رویکردهای متفاوت و روشهای مختلف انجام شده است. برخی محققان دورههای دهگانهای را برای تاریخ تدوین کتابهای حدیثی [[اهلسنت]] برشمردهاند. از میان این ده دوره، دورهٔ سوم، که دورهٔ تدوین مهمترین جوامع روایی اهلسنت بوده، دورهٔ اساسی تدوین کتابهای حدیثی اهلسنت است. در این دوره جوامعی چون [[صحاح ستّه]]، که معتبرترین منابع روایی اهل سنت هستند، تدوین شدند. | '''تدوین کتابهای حدیثی اهلسنت''' از پس دورهٔ منع کتابت و تدوین [[حدیث]] طی دورههای متعدد تاریخی و با رویکردهای متفاوت و روشهای مختلف انجام شده است. برخی محققان دورههای دهگانهای را برای تاریخ تدوین کتابهای حدیثی [[اهلسنت]] برشمردهاند. از میان این ده دوره، دورهٔ سوم، که دورهٔ تدوین مهمترین جوامع روایی اهلسنت بوده، دورهٔ اساسی تدوین کتابهای حدیثی اهلسنت است. در این دوره جوامعی چون [[صحاح ستّه]]، که معتبرترین منابع روایی اهل سنت هستند، تدوین شدند. | ||
پس از این دوره، تدوین کتابهای روایی با رویکردهایی چون تکمیل، تنظیم، تبیین و تنقیح منابع روایی پی گرفته شد. در کنار تدوین جوامع حدیثی آثاری در رابطه با دانشهای حدیثی هم تألیف شد. این تألیفها نیز در دورههای زمانی | پس از این دوره، تدوین کتابهای روایی با رویکردهایی چون تکمیل، تنظیم، تبیین و تنقیح منابع روایی پی گرفته شد. در کنار تدوین [[جوامع حدیثی]] آثاری در رابطه با دانشهای حدیثی هم تألیف شد. این تألیفها نیز در دورههای زمانی مختلف دارای کیفیت و کمیّت متفاوت بودند. | ||
== دورههای تاریخی حدیث اهل سنت == | == دورههای تاریخی حدیث اهل سنت == | ||
برخی محققان تاریخ حدیث اهلسنت را به ده دوره تقسیم کردهاند: دورهٔ ممانعت از تدوین حدیث، دورهٔ نگارش نخستین نگاشتههای حدیثی، دورهٔ تدوین [[جوامع روایی]]، دورهٔ تکمیل جوامع روایی، دورهٔ تنظیم جوامع حدیثی، دورهٔ تنقیح جوامع روایی، دورهٔ ظهور و تکامل دانشهای حدیثی، دورهٔ رکود دانشهای حدیثی و نهایتاً دورهٔ شکوفایی دوباره دانشهای حدیثی. بجز دورهٔ اول تاریخ حدیث در میان اهلسنت، که دورهٔ ممانعت از نگارش و تدوین است، در سایر دورهها برای جمعآوری، نگارش، تدوین، تبیین و تنقیح روایات در قالب مجموعههای روایی محدود یا جوامع روایی مفصل تلاش شده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۸۱.</ref> | برخی محققان تاریخ حدیث اهلسنت را به ده دوره تقسیم کردهاند: دورهٔ ممانعت از تدوین حدیث، دورهٔ نگارش نخستین نگاشتههای حدیثی، دورهٔ تدوین [[جوامع روایی]]، دورهٔ تکمیل جوامع روایی، دورهٔ تنظیم جوامع حدیثی، دورهٔ تنقیح جوامع روایی، دورهٔ ظهور و تکامل دانشهای حدیثی، دورهٔ رکود دانشهای حدیثی و نهایتاً دورهٔ شکوفایی دوباره دانشهای حدیثی. بجز دورهٔ اول تاریخ حدیث در میان اهلسنت، که دورهٔ ممانعت از نگارش و تدوین است، در سایر دورهها برای جمعآوری، نگارش، تدوین، تبیین و تنقیح روایات در قالب مجموعههای روایی محدود یا جوامع روایی مفصل تلاش شده است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۸۱.</ref> | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''دورهٔ منع کتابت و تدوین حدیث''' | '''دورهٔ منع کتابت و تدوین حدیث''' | ||
ممانعت از نگارش و تدوین حدیث، که از روی کار آمدن [[خلیفهٔ اول]] آغاز شده بود و تا دورهٔ خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] (۹۹-۱۰۱ق) ادامه داشت، مورد اجماع همهٔ عالمان [[شیعه]] و عموم عالمان اهلسنت است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۸۲.</ref> | ممانعت از نگارش و تدوین حدیث، که از روی کار آمدن [[خلیفهٔ اول]] آغاز شده بود و تا دورهٔ خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] (۹۹-۱۰۱ق) ادامه داشت، مورد اجماع همهٔ عالمان [[شیعه]] و عموم عالمان اهلسنت است.<ref>علی نصیری، حدیثشناسی، انتشارات سنابل، ج ۱، ص ۸۲.</ref> در همین دورهٔ منع، در دو نسل تابعین نگاشتههای صحابه در قالب صحیفه، بهعنوان بخشی از میراث حدیثی اهل سنت، در کنار سنت شفاهی رواج داشت. از جملهٔ این صحیفهها میتوان به صحیفۀ عبدالله بن اوفی، صحیفهٔ سمره و صحیفهٔ جابر اشاره کرد.<ref>احمد پاکتچی، «حدیث»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۲۰، ص ۴۵۵.</ref> | ||
دورهٔ منع تدوین و کتابت حدیث در میان اهل سنت با نامهٔ رسمی عمر بن عبدالعزیز به حاکم مدینه بهپایان رسید.<ref>أبوعبد الله محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقيق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ج ۲، ص ۲۹۵.</ref> او همین دستور را به سایر فرمانروایان مناطق ارسال کرد و از آنان خواست به هر روایتی از [[پیامبر(ص)]] که برخوردند آن را بنویسند.<ref>محمد بن جعفر الكتانی'''،''' الرسالة المستطرفة لبيان مشهور كتب السنة المصنفة'''،''' بیروت، دار البشائر الإسلامية'''،''' ص ۳-۴.</ref> گفته شده اولین کسی که به کتابت حدیث پس این فرمان اقدام کرد [[ابنشهاب زهری]]، محدث و فقیه اهلسنت، بوده است.<ref>محمد بن جعفر الكتاني'''،''' الرسالة المستطرفة لبيان مشهور كتب السنة المصنفة'''،''' بیروت، دار البشائر الإسلامية'''،''' ص ۴.</ref> | دورهٔ منع تدوین و کتابت حدیث در میان اهل سنت با نامهٔ رسمی عمر بن عبدالعزیز به حاکم مدینه بهپایان رسید.<ref>أبوعبد الله محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقيق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ج ۲، ص ۲۹۵.</ref> او همین دستور را به سایر فرمانروایان مناطق ارسال کرد و از آنان خواست به هر روایتی از [[پیامبر(ص)]] که برخوردند آن را بنویسند.<ref>محمد بن جعفر الكتانی'''،''' الرسالة المستطرفة لبيان مشهور كتب السنة المصنفة'''،''' بیروت، دار البشائر الإسلامية'''،''' ص ۳-۴.</ref> گفته شده اولین کسی که به کتابت حدیث پس این فرمان اقدام کرد [[ابنشهاب زهری]]، محدث و فقیه اهلسنت، بوده است.<ref>محمد بن جعفر الكتاني'''،''' الرسالة المستطرفة لبيان مشهور كتب السنة المصنفة'''،''' بیروت، دار البشائر الإسلامية'''،''' ص ۴.</ref> |
ویرایش