automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز
←عصمت معصومان
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←عصمت معصومان) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
خداوند درباره عصمت فرشتگان و مصونیت پیامبر اکرم(ص) درگرفتن وحی و رساندن آن به مردم فرموده‌است: بدانچه خدا به آن‌ها امر کند مخالفت نمی‌کنند و انجام می‌دهند.<ref>(تحریم: ۶).</ref> و در مورد پیامبر فرموده است: از روی میل و هوای نفسانی سخن نمی‌گوید؛ بلکه وحی الهی است که به او القاء می‌گردد.<ref>(نجم: ۳–۴).</ref> | خداوند درباره عصمت فرشتگان و مصونیت پیامبر اکرم(ص) درگرفتن وحی و رساندن آن به مردم فرموده‌است: بدانچه خدا به آن‌ها امر کند مخالفت نمی‌کنند و انجام می‌دهند.<ref>(تحریم: ۶).</ref> و در مورد پیامبر فرموده است: از روی میل و هوای نفسانی سخن نمی‌گوید؛ بلکه وحی الهی است که به او القاء می‌گردد.<ref>(نجم: ۳–۴).</ref> | ||
عصمت موهبت الهی است نه ذاتی | ==عصمت موهبت الهی است نه ذاتی== | ||
عصمت در هیچ‌کدام از معصومین ذاتی نیست اما در این که عصمت انبیاء و ائمه و حضرت زهرا(ع) اکتسابی است یا خدادادی، آیات و روایات زیادی وجود دارد مبنی بر این که عصمت یک موهبت الهی و خدادادی است که از طرف خداوند به فرد معصوم افاضه شده است. منتها افاضه چنین نیروی حیاتی بدون حساب و کتاب نیست؛ بلکه باید زمینه‌های لازم، استعداد کافی، اندیشه مقتدر، توانمندی جسمی و روحی شایسته این گوهر گرانبها در افراد فراهم بشود تا مشمول این لطف بی منتها الهی قرار بگیرد. | |||
دو عامل عمده دیگر نیز در اعطای عصمت وجود دارد: | |||
* مجاهدت‌های فردی انبیا و ائمه(ع) پیش از رسیدن به منصب الهی بوده و لذا مورد امتحانات سختی قرار می‌گرفتند تا زمینه افاضه عصمت نهایی فراهم گردد. | |||
* آگاهی خداوند از فعالیت‌های ثمربخش آنان و این که این گروه پس از مأموریت با جدیت تمام در راه جهاد فردی اجتماعی تلاش خواهند کرد.<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاوید، ج۴، ۲۸–۳۰.</ref> | |||
===باور دانشمندان متکلم شیعه === | |||
دو عامل عمده دیگر نیز در | دانشمندان علم کلام نیز با استفاده از آیات و روایات، عصمت را موهبت الهی دانسته‌اند نه اکتسابی: | ||
* شیخ مفید می‌گوید: عصمت تفضلی است از جانب خداوند متعال به کسی که می‌داند به عصمت او چنگ می‌زند.<ref>تصحیح الاعتقادات، تحقیق در گاهی ص۱۲۸، دار المفید، بیروت/ ۱۴۱۴ ق.</ref> | |||
دانشمندان | * علامه حلی در کشف المراد، سید مرتضی در تکمله المرتضی ج۲، ص۳۴۷ و نیز فاضل مقداد در این‌باره گفته‌اند: | ||
علامه حلی در کشف المراد، سید مرتضی در تکمله المرتضی ج۲، ص۳۴۷ و نیز فاضل مقداد در این‌باره | |||
عصمت لطف الهی است و با وجود آن صدور گناه ممتنع و محال می‌شود چه اینکه انگیزه ای برای ارتکاب معاصی وجود ندارد؛ ولی در عین حال قدرت انسان بر انجام گناه محفوظ است. بر خلاف اشاعره که عصمت را قدرت بر طاعت و ناتوانی از گناه می‌داند. البته مرادشان از محال، محال عادی است نه محال عقلی. | عصمت لطف الهی است و با وجود آن صدور گناه ممتنع و محال می‌شود چه اینکه انگیزه ای برای ارتکاب معاصی وجود ندارد؛ ولی در عین حال قدرت انسان بر انجام گناه محفوظ است. بر خلاف اشاعره که عصمت را قدرت بر طاعت و ناتوانی از گناه می‌داند. البته مرادشان از محال، محال عادی است نه محال عقلی. | ||
دلیل نقلی | ==دلیل نقلی اثبات عصمت== | ||
در این باره آیات و روایات زیادی وارد شده مبنی بر این که عصمت موهوبی و از فضل خداوند است: | در این باره آیات و روایات زیادی وارد شده مبنی بر این که عصمت موهوبی و از فضل خداوند است: | ||