تعریف ایمان به رویارویی مجذوبانه با خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رویارویی مجذوبانه با خداوند''' را برخی ایمان نامیده‌اند. در این رویکرد ایمان یک عمل است و شخص مومن با تمام وجود درگیر ایمان می‌شود. این نوع جذبع با خطاب خداوند آغاز می‌شود. تا زمانی که انسان صدا زده نشود و چیزی بر او اشکار نگردد ایمان ظهور نمی یابد. با توجه به این رویکرد اشکال‌هایی بر آن وارد می شود. اول اینکه کتاب اسمانی در حد فرهنگ شفاهی پیامبر تنزل پیدا می‌کند. همچنین وابسته نمودن ایمان به خطاب، محدود کردن متعلق ایمان است. همچنین مستندات قرآنی این نوع تفکر ناکافی است و متناسب با خطاب‌های دیگر قرآن درباره ایمان نمی‌شود. ایمان در این نوع تعریف مقدم بر معرفت است و در ایمان نیازی به بعد معرفتی دیده نمی‌شود. می‌توان این اندیشه را در نظریات الهیدانان جدید مسیحی چون پل تیلیش نیز مشاهده نمود.