التعرب بعد الهجره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
تعرب بعد الهجره در معنا یعنی باقی ماندن در میان کفار پس از هجرت پیامبر. همچنین عدم قبول ولایت اهل بیت را مصداق تعرب بیان نموده‌اند. دلیل این موضوع دور ماندن شخص از جامعه اسلامی و گرویدن وی به اخلاق و رفتار غیرمسلمانان ذکر شده است. البته میان بازگشت به جاهلیت و تغییر اخلاق نیز بحثی است که بیشتر متوجه تغییر رفتار در صورت باقی ماندن در کشورهای غیرمسلمان و یا جمعیت‌های این چنینی است. قدرت بر هجرت نیز جزء شروط آن ذکر شده است.
تعرب بعد الهجره اصطلاحی است به معنای بازگشت به بادیه پس از هجرت به مدینه در زمان رسول خدا(ص) است. همچنین عدم قبول ولایت اهل بیت را مصداق تعرب بیان نموده‌اند. دلیل این موضوع دور ماندن شخص از جامعه اسلامی و گرویدن وی به اخلاق و رفتار غیرمسلمانان ذکر شده است. البته میان بازگشت به جاهلیت و تغییر اخلاق نیز بحثی است که بیشتر متوجه تغییر رفتار در صورت باقی ماندن در کشورهای غیرمسلمان و یا جمعیت‌های این چنینی است. قدرت بر هجرت نیز جزء شروط آن ذکر شده است.
==مفهوم تعرب==
==مفهوم تعرب==
تعرب در لغت یعنی خود را شبیه اعراب کردن.<ref>ابن منظور، لسان العرب، بی جا، بی نا، بی تا، ج۱، ص۵۸۶.</ref> و در اصطلاح روایات اسلامی یعنی پس از [[هجرت]] [[پیامبر(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] در سال ۱۳ بعثت، بر هیچ فرد مسلمانی جایز نیست که با داشتن امکان هجرت، باز در مکه یا شهرها و حتی کشورهای غیرمسلمان(بیشتر اشاره به مسئله کفر و مناطقی که ساکنین آن کافر هستند دارد) سکونت کند؛ و به کسی که از [[دار کفر]] به [[دار اسلام]] مهاجرت نکند می‌گویند تعرب کرده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ب۱۱، ج۵۵، ص۳۲۰.</ref>
تعرب در لغت یعنی خود را شبیه اعراب کردن.<ref>ابن منظور، لسان العرب، بی جا، بی نا، بی تا، ج۱، ص۵۸۶.</ref> و در اصطلاح روایات اسلامی یعنی پس از [[هجرت]] [[پیامبر(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] در سال ۱۳ بعثت، بر هیچ فرد مسلمانی جایز نیست که با داشتن امکان هجرت، باز در مکه یا شهرها و حتی کشورهای غیرمسلمان(بیشتر اشاره به مسئله کفر و مناطقی که ساکنین آن کافر هستند دارد) سکونت کند؛ و به کسی که از [[دار کفر]] به [[دار اسلام]] مهاجرت نکند می‌گویند تعرب کرده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ب۱۱، ج۵۵، ص۳۲۰.</ref>
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش