اخباری‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۸: خط ۷:
اخباری‌گری، مکتبی علمی در مذهب شیعه است که توجه افراطی به حدیث دارد و قرآن، عقل و اجماع را جزو منابع استنباط شرعی نمی‌داند. مهمترین ویژگی این جریان فکری، انکار حجیت عقل در مصادر احکام شرعی است که سبب اخلافات زیادی با تفکر غالب و اجتهادی شیعه شده است.
اخباری‌گری، مکتبی علمی در مذهب شیعه است که توجه افراطی به حدیث دارد و قرآن، عقل و اجماع را جزو منابع استنباط شرعی نمی‌داند. مهمترین ویژگی این جریان فکری، انکار حجیت عقل در مصادر احکام شرعی است که سبب اخلافات زیادی با تفکر غالب و اجتهادی شیعه شده است.


اخباری‌گری به عنوان یک مکتب توسط محمد امین استرابادی پایه‌گذاری شد و قرن یازدهم و دوازدهم اوج شکوفایی و چیرگی‌اش بر حوزه‌های علمیه و تفکر اجتهادی شیعه بود. افکار اخباری به نام اهل نقل و با تفکر حدیث‌گرایی در عصر غیبت توسط شیخ صدوق و کلینی آغاز گردید.
اخباری‌گری به عنوان یک مکتب توسط [[محمد امین استرابادی]] پایه‌گذاری شد و قرن یازدهم و دوازدهم اوج شکوفایی و چیرگی‌اش بر حوزه‌های علمیه و تفکر اجتهادی شیعه بود. افکار اخباری به نام اهل نقل و با تفکر حدیث‌گرایی در [[عصر غیبت]] توسط شیخ صدوق و کلینی آغاز گردید.


اخباریان ظاهر قرآن را حجت نمی‌دانند و تنها تفسیر اهل بیت(ع) از قرآن را روا می‌دارند و با حجیت عقل سر ستیز دارند. اخباریان تندرو تمام روایات کتب اربعه و برخی تمام روایات وارده از اهل بیت را صحیح و عمل به آن را واجب می‌دانند. این مکتب فکری اجتهاد را حرام می‌دارند و تنها عمل به اخبار ائمه را واجب می‌دانند. با علم اصول فقه میانه‌ای ندارند و اجماع و ظنون معتبر و... را در استنباط احکام شرعی نافذ نمی‌دارند.
اخباریان ظاهر قرآن را حجت نمی‌دانند و تنها تفسیر اهل بیت(ع) از قرآن را روا می‌دارند و با حجیت عقل سر ستیز دارند. اخباریان تندرو تمام روایات کتب اربعه و برخی تمام روایات وارده از اهل بیت را صحیح و عمل به آن را واجب می‌دانند. این مکتب فکری اجتهاد را حرام می‌دارند و تنها عمل به اخبار ائمه را واجب می‌دانند. با علم اصول فقه میانه‌ای ندارند و اجماع و ظنون معتبر و... را در استنباط احکام شرعی نافذ نمی‌دارند.


اهل اجتهاد و اصولیون از مبارزان همیشگی با اخباریان بودند و سرآمد آنان که در افول این جریان نقش اساسی داشت محمد باقر بهبهانی مشهور به وحید بهبهانی بود.
اهل اجتهاد و اصولیون از مبارزان همیشگی با اخباریان بودند و سرآمد آنان که در افول این جریان نقش اساسی داشت [[محمد باقر بهبهانی]] مشهور به وحید بهبهانی بود.


== عقاید ==
== عقاید ==
خط ۳۲: خط ۳۱:
{{نوشتار اصلی|دوره‌های اخباری‌گری}}
{{نوشتار اصلی|دوره‌های اخباری‌گری}}


اخباری‌گری به معنای یک مکتب فکری منسجم از قرن یازدهم شروع شد و تا اواخر قرن دوازدهم از قدرتمندترین جریان‌های فکری در حوزه‌های علمیه بود. اخباری‌گری به معنای حدیث‌گرایی و گرایش افراطی به روایات در عصر غیبت وجود داشت و از شیخ صدوق و کلینی آغاز گردید. هرچند برخی ادعا دارند این گرایش در زمان حضور و در میان اصحاب ائمه وجود داشت.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>
اخباری‌گری به معنای یک مکتب فکری منسجم از قرن یازدهم شروع شد و تا اواخر قرن دوازدهم از قدرتمندترین جریان‌های فکری در حوزه‌های علمیه بود. اخباری‌گری به معنای حدیث‌گرایی و گرایش افراطی به روایات در عصر غیبت وجود داشت و از [[شیخ صدوق]] و [[کلینی]] آغاز گردید. هرچند برخی ادعا دارند این گرایش در زمان حضور و در میان اصحاب ائمه وجود داشت.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>


محمد امین استرابادی را مؤسس مکتب اخباری‌گری در آغاز قرن یازدهم می‌دانند که پس از او این جریان با قوت تمام ادامه پیدا کرد و بر تفکر اجتهادی تشیع تأثیر زیادی گذاشت.<ref>پیدایش، سیر تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم، شریفی محمد، دوفصلنامه کتاب قیم، پاییز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ویژه علوم قرآن و حدیث)</ref> اخباری‌گری با افکار افراطی در قالب حدیث‌گرایی در دو قرن پس از او انسجام یافت و افکاری مانند عدم حجیت عقل و ظاهر قرآن و صحت روایات و وجوب عمل به آنان و… به عقاید این جریان شناخته شد.
محمد امین استرابادی را مؤسس مکتب اخباری‌گری در آغاز قرن یازدهم می‌دانند که پس از او این جریان با قوت تمام ادامه پیدا کرد و بر تفکر اجتهادی تشیع تأثیر زیادی گذاشت.<ref>پیدایش، سیر تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم، شریفی محمد، دوفصلنامه کتاب قیم، پاییز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ویژه علوم قرآن و حدیث)</ref> اخباری‌گری با افکار افراطی در قالب حدیث‌گرایی در دو قرن پس از او انسجام یافت و افکاری مانند عدم حجیت عقل و ظاهر قرآن و صحت روایات و وجوب عمل به آنان و… به عقاید این جریان شناخته شد.
خط ۴۱: خط ۴۰:
{{نوشتار اصلی|عالمان مشهور اخباری}}
{{نوشتار اصلی|عالمان مشهور اخباری}}


اخباری‌گری عالمان بزرگ و زیادی داشت که از لحاظ تفکر اخباری یکسان نبودند. مؤسس این مکتب، محمد امین استرابادی و پس از او میرزا محمد اخباری و ملا خلیل قزوینی، شیخ عبدالله سماهیجی، سلیمان بحرانی و… گرایش شدید به حدیث داشتند و به‌طور کامل اخباری شناخته می‌شوند.<ref>دائرة المعارف فقه مقارن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۱۱۹.</ref> عالمانی همچون فیض کاشانی، شیخ یوسف بحرانی، علامه مجلسی، محمد تقی مجلسی، نعمت‌الله جزایری، حر عاملی از عالمان معتدل اخباری شناخته می‌شوند و بعضاً به تلفیق مکتب اصولی و اخباری شهره هستند.<ref>اخباریگری، تاریخ و عقاید، بهشتی، ابراهیم، ج۱، ص۵۴۵</ref>
اخباری‌گری عالمان بزرگ و زیادی داشت که از لحاظ تفکر اخباری یکسان نبودند. مؤسس این مکتب، محمد امین استرابادی و پس از او [[میرزا محمد اخباری]] و [[ملا خلیل قزوینی]]، شیخ عبدالله سماهیجی، سلیمان بحرانی و… گرایش شدید به حدیث داشتند و به‌طور کامل اخباری شناخته می‌شوند.<ref>دائرة المعارف فقه مقارن، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۱۱۹.</ref> عالمانی همچون [[فیض کاشانی]]، [[شیخ یوسف بحرانی]]، [[علامه مجلسی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[نعمت‌الله جزایری]]، [[حر عاملی]] از عالمان معتدل اخباری شناخته می‌شوند و بعضاً به تلفیق مکتب اصولی و اخباری شهره هستند.<ref>اخباریگری، تاریخ و عقاید، بهشتی، ابراهیم، ج۱، ص۵۴۵</ref>


در میان اخباریان متقدم که بیشتر به اهل نقل مشهور هستند و نام اخباری مصطلح در آن زمان نبود، می‌توان به شیخ صدوق، کلینی، این قولویه، علی ابن بابویهٔ قمی و… اشاره کرد.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>
در میان اخباریان متقدم که بیشتر به اهل نقل مشهور هستند و نام اخباری مصطلح در آن زمان نبود، می‌توان به شیخ صدوق، کلینی، این قولویه، علی ابن بابویهٔ قمی و… اشاره کرد.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>
خط ۶۲: خط ۶۱:
از دیگر عالمانی که علم اصول فقه را در مقابل اخباریان نشر دادند می‌توان از محقق خوانساری، علامه شیروانی، آیه الله جمال الدین خوانساری و سید صدرالدین قمی نام برد که در دوره رواج اخباریت و فترت مباحث اصولی و اجتهادی که برخورد سطحی با احادیث شیوع پیدا کرده بود، همت عظیمی را بکار گرفتند و زمینه‌های پیدایش مدرسه وحید بهبهانی را فراهم آوردند که این مدرسه عصر نوینی را در تاریخ علم باز کرد.<ref>ادوار اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، جناتی، محمدابراهیم، ج۱، ص۳۵۴</ref>
از دیگر عالمانی که علم اصول فقه را در مقابل اخباریان نشر دادند می‌توان از محقق خوانساری، علامه شیروانی، آیه الله جمال الدین خوانساری و سید صدرالدین قمی نام برد که در دوره رواج اخباریت و فترت مباحث اصولی و اجتهادی که برخورد سطحی با احادیث شیوع پیدا کرده بود، همت عظیمی را بکار گرفتند و زمینه‌های پیدایش مدرسه وحید بهبهانی را فراهم آوردند که این مدرسه عصر نوینی را در تاریخ علم باز کرد.<ref>ادوار اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، جناتی، محمدابراهیم، ج۱، ص۳۵۴</ref>


پس از وحید بهبهانی، شیخ مرتضی انصاری که در رواج علم اصول فقه نقش داشت به مبارزه علیه اخباریان پرداخت.
پس از وحید بهبهانی، [[شیخ مرتضی انصاری]] که در رواج علم اصول فقه نقش داشت به مبارزه علیه اخباریان پرداخت.


از دیگر مبارزان بر ضد اخباریان، [[شیخ جعفر نجفی]] مشهور به [[کاشف الغطاء]] است که از مخالفان میرزا محمد اخباری بود و در همین راستا رساله‌ای با عنوان کشف الغطاء عن معائب میرزا محمد عدو العلماء تألیف کرد.<ref>اخباریان، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۷، شماره مقاله ۲۹۹۱.</ref>
از دیگر مبارزان بر ضد اخباریان، [[شیخ جعفر نجفی]] مشهور به [[کاشف الغطاء]] است که از مخالفان میرزا محمد اخباری بود و در همین راستا رساله‌ای با عنوان کشف الغطاء عن معائب میرزا محمد عدو العلماء تألیف کرد.<ref>اخباریان، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۷، شماره مقاله ۲۹۹۱.</ref>
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش