سوء ظن به همسر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عدم شناخت دنیای زنان و مردان:''' هر گونه رفتار زنانه از مرد و بالعکس موجب تنفّر و بدگمانی همسر می‌شود. مردان و زنان در ویژگیهای شخصی، شناختی از قبیل قدرت کلامی، ابراز علائق و احساسات نسبت به همدیگر، دیگر خواهی، احساس جنسی، عکس العمل در برابر مشکلات و استرسهای بیرونی و … با همدیگر تفاوت دارند.

'''عدم شناخت همسر خود:''' گاهی اوقات همسر ما با همسر دیگران تفاوت دارد، باید ویژگی‌ها و تفاوت‌های محیطی و متأثر از آداب و رسوم همسر خود مخصوصاً تفاوت‌های شخصی و شخصیتی را شناخت، عدم شناخت این ویژگیها، ممکن است باعث سوء ظنّ گردد.

'''وسوسه فکری:''' گاهی شیطان بر قوّه خیال انسان مسلّط می‌شود در نتیجه افکار باطل و بیهوده ای بر او حکم فرما می‌شود، در نتیجه شخص هر چیزی را با عینک بدبینی می‌بیند.

'''بیماری روانی:''' سوء ظن می‌تواند به علت بیماری روانی باشد که دراین صورت باید به روانپزشک مراجعه کرد.

'''نسبت‌های ناروا:''' مثلاً مردی در کوچه سرفه می‌کند آقا سوء ظنّ پیدا کرده و به خانم می‌گوید: این با تو بود، یا مثلاً آقا در صف نانوایی معطّل شده است زن در خانه می‌گوید: به خانه زن بیگانه رفته است، یا مرد اگر یک اسکناس از جیبش گم شود یا خرج کند و فراموش کند به گردن زن می‌گذارد.

'''بی نشاطی:''' یعنی انسان از زندگی خسته و بی نشاط می‌شود، سردرگمی دارد زیرا نسبت به شریک زندگی خویش بدگمان است.

'''خوش گمانی بی موقع:''' حضرت امیر می‌فرماید: «من ساء ظنُّه بمن لا یخونُ، حسُن ظنُّه بما لا یکون»<ref>آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ج۵، ص۳۷۸.</ref>هر کس به کسی که خیانت نمی‌کند بدگمان باشد، به آنچه واقعیت ندارد خوش گمان خواهد شد.

 

به فساد و آلودگی کشیده شدن طرف مقابل: حضرت امیر می‌فرماید: «ایّاک و التغایر فی غیر موضع غیره فانّ ذلک یدعوا الصحیحه الی السُقم و البریئه الی الریب»<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱.</ref> از غیرت ورزی نابجا بپرهیز که چنین کاری زن سالم را به نادرستی می‌کشاند و پاکدامن را به سوی شک و تردید می‌برد. آری زنی که متهم یا مظنون به انجام کار خلاف عفت، دزدی و … است یا مردی که مظنون به ازدواج مجدّد یا موقت و … است دیگر ابایی از این کار نخواهد داشت.