اثبات نبوت حضرت محمد(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

== معجزات پیامبر اسلام(ص) ==

ثانیاً: این معجزه چون از نوع مکتوب و آثار علمی است؛ فرا مکانی و فرا زمانی است و برای همیشه در معرض سنجش و ارزیابی تمام جهانیان قرار دارد و خود قرآن بارها مخالفان را به تحدّی و معارضه فرا خوانده و از آنها خواسته است که از تمام امکانات و همه افرادِ جن و انس کمک بگیرند و کتابی مانند آن بیاورند<ref>. اسراء/ ۸۸.</ref> و اگر نمی‌توانند ده سوره<ref>. هود/ ۱۳.</ref> مانند آن و اگر هم نمی‌توانند یک سوره بیاورند؛<ref>. یونس/ ۳۸، بقره/ ۲۳و۲۴.</ref> اما با وجود این از آن زمان تا کنون که بیش از چهارده قرن گذشته، هیج کسی نتوانسته است به این تحدی قرآن، پاسخ بدهد. از این رو بسیاری از سخنوران، فصیحان و شاعران بسیار معروف عرب آن زمان، با این که قرآن با بسیاری از آیین و رسوم آنها مخالف بود و از طرفی بر تمام آبرو، افتخارات، غیرت و غرور متعصبانه آنان خدشه وارد شده بود؛ با وجود این در برابر عظمت، شیرینی و زیبایی و نظم با شکوه قرآن، سر تعظیم فرود آوردند و برای همیشه لب فرو بستند و میدان را به فصاحت و بلاغت قرآن سپردند و حتی برخی منصفان لب به اعتراف و اذعان باز کردند و گفتند: این کلام، کلامی عادی و بشری نیست و هیچ‌کس را یارای مقابله با آن نیست.<ref>. برای آشنایی با اعتراف مخالفان رجوع شود: سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۸۸–۳۲۱؛ و رجوع کنید: سبحانی، جعفر، الهیات و معارف اسلامی، ص۲۷۱–۲۸۲.</ref> پس در مورد اثبات اعجاز قرآن و اینکه چگونه می‌تواند دلیل بر اثبات نبوت پیامبر اکرم(ص) باشد باید بررسی شود که آیا واقعاً قرآن، تمام ویژگی‌ها و مؤلفه‌های اصلی معجزه را دارد یا نه؟ در تعریف معجزه گفته شده که «المعجزه هو الامر الخارق العاده، المطابق للدعوی، المقرون بالتحدی، المتعذر علی الخلق اتیان مثله»<ref>. شیخ مفید، محمد بن نعمان، النکت الاعتقادیه، مجمع علمی اهل البیت(ع)، ۱۴۱۳ ق، ص۴۸.</ref>

الف) خارق‌العاده بودن: چنان‌که اشاره شده تمام موافقین و مخالفین پیامبر(ص) و قرآن، به این حقیقت اعتراف کرده‌اند و در جای خویش متکلمین و مفسرین، اعم از شیعی و سنی به تفصیل در بخش وجوه و ابعاد و اعجاز قرآن، آن را بررسی و ثابت کرده‌اند.

د) ناتوانی مخالفان از معارضه: بیش از چهارده قرن از نزول قرآن گذشته است؛ اما هنوز تعدی و مبارزه طلبی قرآن بی پاسخ مانده است.<ref>. سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، انتشارات طه، ۱۳۸۱، ج۱، ص۸۹ و ۹۰.</ref> و از آن سو علاوه بر اعتراف برخی سخنوران مخالف، تاریخ شاهد رسوایی نام آورانی است که دست به معادله سازی با قرآن زده‌اند، افرادی مانند مسیلمه کذاب، طلیعه بن خویلد اسدی، اسود بن عنسی و<ref>. معرفت، محمد هادی، التمهید، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ سوم، ۱۴۱۶ ق، ج۴، ص۲۲۷–۲۵۶.</ref> ….

== بشارت پیامبران پیشین به نبوت محمد(ص) ==

در باب چهاردهم انجیل یوحنا، جمله ۱۵ و ۱۶ آمده است: «اگر مرا دوست دارید احکام مرا نگاه دارید؛ و من از پدر سؤال می‌کنم و تسلی دهنده دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند.»<ref>. کتاب مقدس، ترجمه لندن، ۱۹۱۴، همچنین رجوع کنید انجیل یوحنا، باب ۱۴، جمله ۲۶، باب ۱۶، جمله ۷ و ۸.</ref>

۴ـ روش‌هایی که پیامبر از آن برای پیشرفت آئین خود استفاده کرد بر خلاف روش معمول در میان حاکمان، هیچ‌گاه از مسیر حق بیرون نشد و همواره بر عدالت، انصاف، عقل و منطق استوار بود و هرگز با خدعه و نیرنگ همراه نبود.

{{مطالعه بیشتر}}