حدیث «الاسلام یعلو و لایعلی علیه»: تفاوت میان نسخه‌ها

مضون این حدیث در منابع روایی به شکل‌های مختلف آمده است، اما عبارت اول، {{متن عربی|الإسلامُ یَعْلوا و لایُعْلی عَلَیه}} در آنها مشترک است و در ادامه توضیحی بیان شده است مانند: {{متن عربی|الإسلامُ یَعْلوا و لایُعْلی عَلَیه، نَحنُ نَرِثُهُم و لایَرِثُونا|ترجمه=اسلام بالاتر از حرفهایی است که دیگران می‌زنند ما از آنها ارث می‌بریم (باقی خواهیم بود)؛ ولی آنها از ما ارث نمی‌برند(از بین خواهند رفت).}}<ref>نوری طبرسی، حسن، مستدرک الوسائل، قم، انتشارات آل البیت(ع)، احیاء التراث، ۱۴۰۷ق، ج۱۷، ص۱۴۲.</ref> پیامبر(ص) در حدیث اول اسلام را به‌ {{قرآن|کَلِمَه اللهِ هِیَ العُلْیا}}<ref>توبه/۴۱.</ref> تفسیر نموده‌ و در حدیث دوم آن را کلمه باقیه در فرزندان و اعقاب خود قرار داده است. یعنی اسلام میراث ماندگار از زمان حضرت ابراهیم(ع) تا زمان پیامبر(ص) است زیرا ایشان از ذریه  و اعقاب حضرت ابراهیم(ع)  است که در قرآن بیان می‌نماید: {{قرآن|فی عَقِبِه}}<ref>زخرف/۲۹.</ref> و سپس این میراث در امامان(ع) باقی و ادامه یافت. در جایگاه دیگری قرآن {{قرآن|کَلِمَه اللهِ هِیَ العُلْیا}} را در مقابل {{قرآن|کَلِمَه الّذینَ کَفَروا السُّفْلی}}<ref>توبه/۴۱.</ref> قرار می‌دهد؛ یعنی اسلام در کنار کلمه علیا همیشه پایدار است. هر دو مضمون روایت، بیانگر بالا بودن و منزلت داشتن اسلام است. اسلام همانند کلمه الله که نشانه توحید است، جاودانه است و غیر اسلام مانند گفتار کفار سفلی است و باقی نخواهد ماند.