پرش به محتوا

صحابه‌ی حافظ قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
برخی [[مهاجران]] که حافظ قرآن بودند: [[امام علی(ع)]]، [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[طلحه]]، سعد بن عبید، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفه، سالم بن معقل، [[ابوهریره]]، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه ([[عبدالله بن عباس]]، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و [[عبدالله بن زبیر]]) [[عایشه]]، [[حفصه]]، [[ام‌سلمه]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابوموسی اشعری]]، ابوایوب انصاری و … .
برخی [[مهاجران]] که حافظ قرآن بودند: [[امام علی(ع)]]، [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[طلحه]]، سعد بن عبید، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفه، سالم بن معقل، [[ابوهریره]]، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه ([[عبدالله بن عباس]]، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و [[عبدالله بن زبیر]]) [[عایشه]]، [[حفصه]]، [[ام‌سلمه]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابوموسی اشعری]]، ابوایوب انصاری و … .


برخی انصار نیز حافظ قرآن بودند: عباده بن صامت، معاذ بن جبل، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و…. آنها زیر نظر رسول گرامی اسلام و با نظارت ایشان به قرائت و حفظ قرآن می‌پرداختند،<ref>پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.</ref> اما صرف حفظ قرآن امتیاز و برتری محسوب نمی‌شود، بلکه آنچه به حافظ قرآن کرامت و ارزش می‌بخشد عمل به آیات قرآن و رفتار بر اساس قرآن کریم و دستورها و سفارش‌های پیامبر اکرم می‌باشد.
برخی [[انصار]] نیز [[حافظ قرآن]] بودند: [[عباده بن صامت]]، [[معاذ بن جبل]]، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و ... .<ref>پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱٬۹۱۳

ویرایش