automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
از این عبارت در منابع روایی شیعه<ref>موسوی، سید سلیمان و محمد میرزایی، «بررس جمله اتق شر من احسنت الیه از حیث صدوری و سنجش مفهومی آن با آموزههای دینی»، در آموزههای حدیثی، شماره ۴، پاییز و زمستان ۱۳۹۷ش، ص۲۷.</ref> و اهل سنت،<ref>سخاوی، محمد بن عبد الرحمن، المقاصد الحسنة في بيان كثير من الأحاديث المشتهرة على الألسنة، به تحقیق محمد عثمان الخشت، بیروت، دار الكتاب العربي، ١٤٠٥ق، ص۶۰.</ref> به عنوان روایت یاد نشده است. با این همه، در برخی نوشتههای متأخر به اشتباه، به امام علی(ع) نسبت داده شده است.<ref name=":0">امامی خوئی، محمدامین، مرآة الشرق، به تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۹؛ جاحظ، عمرو بن بحر، رسائل الجاحظ: الرسائل السیاسیة، به تحقیق علی بوملحم، دار و مکتبه الهلال، ۲۰۰۲م، حاشیه، ص۵۲۱؛ فاضلی، قادر، فرهنگ موضوعی ادب فارسی (ویژه مثتوی معنوی)، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۲۷۹.<br /></ref> | از این عبارت در منابع روایی شیعه<ref>موسوی، سید سلیمان و محمد میرزایی، «بررس جمله اتق شر من احسنت الیه از حیث صدوری و سنجش مفهومی آن با آموزههای دینی»، در آموزههای حدیثی، شماره ۴، پاییز و زمستان ۱۳۹۷ش، ص۲۷.</ref> و اهل سنت،<ref>سخاوی، محمد بن عبد الرحمن، المقاصد الحسنة في بيان كثير من الأحاديث المشتهرة على الألسنة، به تحقیق محمد عثمان الخشت، بیروت، دار الكتاب العربي، ١٤٠٥ق، ص۶۰.</ref> به عنوان روایت یاد نشده است. با این همه، در برخی نوشتههای متأخر به اشتباه، به امام علی(ع) نسبت داده شده است.<ref name=":0">امامی خوئی، محمدامین، مرآة الشرق، به تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۹؛ جاحظ، عمرو بن بحر، رسائل الجاحظ: الرسائل السیاسیة، به تحقیق علی بوملحم، دار و مکتبه الهلال، ۲۰۰۲م، حاشیه، ص۵۲۱؛ فاضلی، قادر، فرهنگ موضوعی ادب فارسی (ویژه مثتوی معنوی)، کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۲۷۹.<br /></ref> | ||
==کاربردها== | ==کاربردها== | ||
از عبارت اتق شر من احسنت الیه (از آسیب کسی که به او خوبی کردهای بترس)، در کتابهای گوناگون دینی و ادبی استفاده شده که برخی از آنها عبارتند از: | از عبارت اتق شر من احسنت الیه (از آسیب کسی که به او خوبی کردهای بترس)، در کتابهای گوناگون دینی و ادبی استفاده شده که برخی از آنها عبارتند از: |